De één na laatste aflevering van dit seizoen van Club 3VOOR12 zal niet de boeken ingaan als sensationeel. Dat betekent niet dat er niet gepresteerd werd. Alle drie bands zetten hun beste beentje voor. Om te beginnen vaderlandse draaitafel-tovenaars C-Mon & Kypski, die tegenwoordig een band zijn. Dat waren ze de laatste keer toen ze bij ons waren ook al, maar nu was het officieel. Vandaar dat Jori (toetsen) samen met C-Mon tekst en uitleg gaf bij hun fenomenale nieuwe cd Static Traveller. Daarna trad C&K aan met de draaitafels en samplers prominent voor op het podium geschoven, de andere muzikanten terzijde en dan ook nog een 'visuele artiest' die ons behalve leuke clipskes ook nog goed zicht gunde op de da hande van met name DJ Kypski, die verbluffend in vorm was en zich onderhand wel de Nederlandse Meester op de Wielen van Staal mag noemen. De meervoudig DJ-kampioen scratchte dat het een aard had. Dat de band hem in al zijn grillen kon volgen, was indrukwekkend. Niet zo verbluffend als hun eerste optredens destijds, maar toch wel het vroege hoogtepunt van de avond. Daar kon de dampende instrumentale rockspaghetti-bende Fifty Foot Combo uit Gent niks aan veranderen. Hard, superstrak, enthousiast en charmant getatoeëerd denderde het vijftal door hun fijne instrumentals heen. Betty Boop speelde mee op orgel, en de lol onder het publiek was zo groot dat uw gastheer voor de eerste keer met eigen ogen in Club 3voor12 echte rock 'n roll-dansers bezig zag, die hun vrouwen een meter of vijftig de lucht in konden gooien. Dit gezegd hebbende moet wel aangetekend dat Fifty Foot Combo echt een band is die u live moet meemaken; vanwege het audio-visuele aspect, vanwege het zweet en de bierlucht die nu eenmaal bij zo'n vuig rockend combo hoort. Op de radio slaat na een minuut of 15 de verveling een beetje toe. Over verveling gesproken; JR Ewing komt Oslo, en het leven is daar voor de gemiddelde jongere kennelijk zo moeilijk dat de band grossiert in een keiharde vorm van hardcore (die natuurlijk in wezen erg emo is, maar dat mag je niet meer zeggen tegenwoordig, dus u hebt het niet van mij) waarbij teksten worden uitgespuugd als vliegenlarven en de versterkers maar drie standen kennen; hard, keihard en snoeihard. Onder leiding van de dikke gifkikker-gitarist Erlend knalde JR Ewing er lekker in. Muzikaal zat het in ieder geval zo strak als een g-string om een olifant. Helaas zakte die olifant meteen door het ijs toen zanger Andreas zich aan het front meldde, die met zijn misplaatste homo-erotische dansjes en zijn gegil als een mager speenvarken de (authentieke?) woede van de band alleen maar lachwekkend maakte. Op de plaat 'Ride Paranoia' staan een paar vette tracks maar dit was ondanks alle inzet niet best. Triest dieptepunt was de PJ Harvey cover 'Big Exit' waarin bleek dat de gast echt niet kon zingen. Uw gastheer vond de tv-held beter. Volgende week de laatste Club 3VOOR12 van dit seizoen , met Under Byen, Broken Social Scene en Sex In Dallas. Tot dan.