Pinkpopbaas Jan Smeets is niet meer principieel tegen een eventuele verkoop of overname van zijn festival. Jarenlang riep Smeets dat hij niet te koop was. Maar een virale ziekte die hem deze zomer bijna het leven kostte, bracht hem tot een ander besef: “Wat als ik dood ga? Dan zadel ik mijn erfgenamen ermee op. Ik dacht altijd dat als Smeets sterft, ook Pinkpop haar tijd heeft gehad. Daar ben ik nu op teruggekomen. Het festival moet behouden blijven voor Limburg. Ook als ik er niet meer ben.” Hoewel Smeets meteen aanvult dat zijn festival nu zeker nog niet in de etalage staat en hij er het komend jaar weer voor honderd procent tegenaan gaat, is de bevestiging dat hij niet meer principieel tegen een overname is een omslag van honderdtachtig graden: “Als je je festival niet mee in je graf wil nemen, moet je nu al nadenken over de mogelijkheden. Vroeger zei ik resoluut ‘nee’. Dat is ernstig bijgesteld. Nu weten mijn kinderen wat ze moeten doen als ik er niet meer ben.” Smeets is inmiddels volledig gezond verklaard. Hij is dan ook vastbesloten “nog jaren” door te gaan. Maar alleen als zijn gezondheid het toelaat. Als blijkt dat het organiseren van Pinkpop ondanks het voorspoedige herstel teveel voor hem is, zal Smeets voor zijn gezondheid kiezen en dus een stap terugzetten. Het komend jaar is derhalve een testjaar: “Feit blijft dat ik het gevoel heb dat ik een trein keihard voorbij zie denderen. Ik moet proberen er weer op te springen.” Smeets weet zijn festival al jarenlang in eigen handen te houden. Waar grote festivals als Rock Am Ring, Rock Werchter en Rock Im Park stuk voor stuk geheel of gedeeltelijk in handen kwamen van Clear Channel, wist Smeets de invloed te beperken tot een samenwerking met Clear Channel-dochter Mojo. Hij klopte in 1986 zelf aan bij Mojo voor hulp bij het organiseren. Het werd een samenwerking waarbij Mojo het festival programmeert, maar Smeets de zaken in de gaten houdt en soms ingrijpt met zijn vetorecht op de programmering. Het festival – de naam en haar formule – is echter nog steeds in handen van Smeets zelf. Over potentiële toekomstige kopers wilde Smeets niets loslaten. Leon Ramakers, vertrekkend directeur bij Mojo en de man die Smeets in 1986 persoonlijk de helpende hand toestak, was niet bereikbaar voor de vraag of hij geïnteresseerd zou zijn in de koop van het festival.