Hester Carvalho wint Pop Pers Prijs 2003

"Ik hoop dat ik de Keith Richards word van de Nederlandse popjournalistiek"

NRC journaliste Hester Carvalho heeft vrijdag de Pop Pers Prijs 2003 gekregen. De prijs, een initiatief van het Nationaal Popinstituut, wordt elk jaar uitgereikt aan de beste popjournalist van Nederland te stimuleren. Carvalho ontving o.a. een cheque van 2500 euro.

"Ik hoop dat ik de Keith Richards word van de Nederlandse popjournalistiek"

Hester Carvalho heeft vrijdag tijdens het Noorderslag festival de Pop Pers Prijs 2003 ontvangen. De NRC-journaliste werd ondermeer geroemd voor haar zeldzame talent om het mode-aspect van de popmuziek eruit te lichten: "Ze zou door de grote modehuizen als trendwatcher moeten worden ingehuurd," aldus het juryrapport. Carvalho is volgens de jury iemand die wervend kan schrijven over vele genres en met een volkomen eigen invalshoek altijd een eigen verhaal vertelt. De jury sprak ook haar waardering uit voor de kinderpagina die Carvalho voor het NRC samenstelt: "Een soepele vloeiende schrijfstijl met hier en daar een kwinkslag. Deze winnaar beheerst het schrijversschap in al zijn facetten. Zelfs kinderen behoren tot haar lezersgroep." De Pop Pers Prijs, een initiatief van het Nationaal Popinstituut, omhelst behalve een geldbedrag van 2500 euro ook een door Buma/Stemra beschikbaar gesteld stipendium: een geldbedrag van 5000 euro waarmee de journaliste in de gelegenheid wordt gesteld een bijzondere bijdrage aan de popjournalistiek te leveren. Bovendien wordt Carvalho door de Universiteit van Amsterdam uitgenodigd om een gastcollege te geven. Carvalho stelde in haar dankwoord vier vragen. Drie daarvan krijgt ze naar eigen zeggen regelmatig voor haar kiezen: "Schrijft NRC ook over popmuziek?", "Hoe is het als vrouw in die mannelijke popwereld?" en "Wanneer stop je nou eens met schrijven over popmuziek?" Vooral op de laatste had ze een helder antwoord: "Zolang ik het leuk vind ga ik door. Ik hoop dat ik de Keith Richards word van de Nederlandse popjournalistiek." De laatste vraag werd haar nooit gesteld, dus deed ze het voor deze gelegenheid zelf: "Wat is er nu zo leuk aan schrijven over popmuziek?" Ze had haar antwoord ook klaar: "De vrijheid. Ik hoef geen verhaal na te vertellen, zoals bij een boek of film. Je mag bij popmuziek dat verhaal voor een groot deel zelf bedenken. Die spanning van het verbeelden van muziek, de ruimte om te zeggen dat de gitaarsolo van Neil Young klinkt als kruiend ijs. Dat wil ik nog lang blijven doen."