MP3VOOR12#8

I'm Pulling The Wings Of Little Butterflies

Joris Gillet, schrijver van de bekende Stereo-weblog zoekt elke maand het net af naar legale downloads en verzamelt die voor 3VOOR12. De leukste mp3-tjes zetten we hier bij elkaar voorzien van commentaar en begeleid van een cd-hoesje, zodat je je eigen MP3VOOR12 verzamel-cd collectie kan aanleggen.

I'm Pulling The Wings Of Little Butterflies

NB: Let op! Het is mogelijk dat sommige downloadlinks bij eerdere MP3VOOR12 edities niet meer werken. Wij kunnen daar helaas weinig aan doen. De tracks staan niet op onze eigen site. We kunnen dan ook niet garanderen dat je ze tot in lengte der dagen op de aangewezen plekken kunt terugvinden. De manier om problemen te voorkomen is simpel: er heel snel bij zijn zodra een nieuwe MP3VOOR12 diy-cd online staat. Wil je er zeker van zijn dat je op tijd bent, meld je dan aan op de 3VOOR12 nieuwsbrief (via ZAPCENTRAL). 1. DAVID GRUBBS - A DREAM TO HELP ME SLEEP Ingetogen, sophisticated, folky pop van voormalig Gastr Del Sol-lid David Grubbs. De teksten van een aantal nummers op z'n nieuwste album Rickets & Scurvy - waaronder dit A Dream To Help You Sleep - zijn van de hand van schrijver Rick Moody (Demonology, The Ice Storm). 2. BRIGHT EYES - FROM A BALANCE BEAM Merg en been; hart en ziel; ziel en zaligheid. Conor Oberst (ook: Desaparecidos) gooit z'n hele hebben en houwen er weer uit op het nieuwe Bright Eyes-album Lifted or The Story Is In The Soil, Keep Your Ear To The Ground. Pretentieus, over the top (die titel alleen al) maar ook hartverscheurend mooi. 3. MICROPHONES - LANTERNS Op het nieuwe album van de Microphones, Song Islands, worden alle (?) singles en compilatie-bijdragen die er de afgelopen jaren her en der van dit eenmans post lo-fi-project zijn verschenen samengebracht. Het is derhalve misschien niet de beste introductie tot het genie dat Phil Elvrum heet (probeer bijvoorbeeld eerst eens The Glow pt.2), maar om eerlijk te zijn is je leven niet compleet zonder deze recente single, Lanterns. 4. TARWATER - TESLA Electronische post-rock met gemompelde vocalen uit dezelfde hoek als bands als To Rococo Rot en Kreidler. Waarschijnlijk geen eerbetoon aan de gelijknamige hairmetal helden, aan de andere kant blijft het altijd een onvoorspelbare combinatie: Duiters en ironie, dus je weet het maar nooit (It's not easy being a god???). Van het album Dwellers On The Treshold. 5. NUMBERS - TOO COOL TO SAY HI Verknipte electrowavediscopunk (hé, dit is de 8ste aflevering van deze cd. Mijn fantasie qua nieuwe genre-omschrijvingen is zo langzamerhand meer dan op) uit San Fransisco. Hun debuutalbum Numbers Life verscheen op Kid 606's Tigerbeat6 label. 6. SWEATMASTER - NOTHING TO DO BUT WIN Garage punk'n'roll uit Finland. Begin oktober verschijnt hun nieuwe single, I'm A Demon And I Love Rock'n'Roll; hun eerste in Engeland (bij Must Destroy records, ook bekend van de Darkness, (International) Noise Conspiracy) waarna de cover van de NME nog slechts een kwestie van tijd zal zijn. Let op mijn woorden. Nothing To Do But Win is een track van hun debuut-7" Firemen Of Love uit 1999. 7. HIRAMEKA HI-FI - TAKE ON THE BREAK Hun geweldige debuutalbum A Proud Tradition Of Failure stond zó bol van de spanning dat de band nog voor de officiële releasedatum ruziënd uiteen spatte. Nu 3 jaar later zijn de betrekkingen binnen de opnieuw opgerichte band een stuk beter (want met een aantal nieuwe bandleden), maar indierocktechnisch gezien zijn ze met hun nieuwste album, Sprezzatura!, gelukkig nog steeds een klasse apart. Als het goed is komt de band later dit jaar voor concerten naar ons land. 8. SLEATER-KINNEY - OH! One Beat is de titel van, als ik goed geteld heb, het zesde album van deze koninginnen van de indierock. Nog steeds zonder basgitaar, maar mét aanstekelijke instant-popsongs als Oh! 9. NEW FLESH - MOVE SLOW Jarenlang was Britse hiphop de Malle Eppie van de rapscene. Maar de laatste tijd - denk ook aan Roots Manuva - staan er steeds meer Britse rappers op die hele interessante dingen doen onder meer door een flinke dosis moderne electronica en invloeden uit de Jamaicaanse dancehall aan hun muziek toe te voegen. New Flesh maakte al eens een, niet erg goeie, plaat als New Flesh For Old, maar Move Slow is afkomstig van hun nieuwste, wél heel erg dope album Understanding. 10. PIEBALD - LOOK, I JUST DON'T LIKE YOU Punkrock anno 2002. Beetje emo, beetje Clash, een flinke greep uit de doos Makkelijk Meezingbare Refreinen. Piebald, uit Boston, slaagt met vlag en wimpel. Moesten helaas hun voor dit najaar geplande Europese toernee afzeggen wegens problemen met de stembanden van de zanger. Look, I Just Don't Like You is afkomstig van het album We Are The Only Friends We Have. 11. THE HOT SNAKES - WHO DIED Oudere jongeren herinneren zich wellicht het San Diegose Drive Like Jehu nog. Rick Froberg, zanger/gitarist in die band, is in de Hot Snakes weer verenigd met een aantal van zijn oude maten (waaronder John Reis, frontman van het uit DLJ voortgesproten Rocket From The Crypt). Aangevuld met de drummer van Delta 72 maken ze ouwerwets opwindende rock'n'roll. Who Died staat op hun eerder dit jaar verschenen tweede album, Suicide Invoice. 12. THE D4 - ROCK'N'ROLL MOTHERFUCKER Voor hen die de afgelopen maanden in een iglo op de Noordpool hebben doorgebracht en geen idee hebt wie of wat de D4 zijn, is er altijd nog de titel van dit nummer om aan te geven met wat voor soort bandje we hier van doen hebben. Geen slapper hap, dus. Van het album 6Twenty. 13. WEIRD WAR - BERGERS AND FRIES Supergroep alert!! Weird War is Neil Hagerty, Ian Svenonious en Michelle Mae van voorheen respectievelijk Royal Trux en de Make Up. En zo klinkt dit - een track van het titelloze eerste album van dit trio - dan ook: in-en-in sleazy blueslicks en een als een krolse kat kermende zanger. 14. THE WALKMEN - WE'VE BEEN HAD Ook de oudere garde - in de Walkmen komen we bijvoorbeeld een aantal ex-Jonathan Fire*Eater-leden tegen - mag een graantje meepikken van de huidige extreme coolheid van New York. Alhoewel deze track van het album Everyone Who Pretended to Like Me Is Gone doet vermoeden dat ze ook op eigen kracht kunnen. 15. AKUFEN - MY WAY Zonder twijfel de meest spraakmakende electronische cd van het jaar is My Way, het debuutalbum van de Canadees Marc Leclair. Onder de naam Akufen knipt en plakt hij via z'n radio ontvangen samples inelkaar tot zwoele house-y dingetjes zoals dit fijne titelnummer met voorzichtige Moroder-bas. 16. LES FRÈRES CHECKOLADE - SUPERDISCO Lang leve het Verenigd Europa! Al dan niet ironisch bedoelde europop van een stel Duitsers met goedkope synthesizers en een obsessie voor Franse chansons. Een beetje als Stereo Total, dus, hoor ik je denken, en daar heb je helemaal gelijk in. Superdisco verscheen vorig jaar in het kader van de singleclub van het Spaanse Elefant label. 17. CHA CHA COHEN - HECK SINGHI Waarschijnlijk de onbekendste én meest mysterieuze band op het Chemikal Undeground label (Arab Strap, Delgados). Het schijnt dat zangeres Jacqui Dulany als croupier werkt in een casino in een indianenreservaat ergens in Amerika, terwijl de overige leden vanuit Leeds opereren en vroeger in de Wedding Present zaten. Heck Singhi is in ieder geval een voorproefje van CCC's nieuwe album All Artists Are Criminals. Fijne samplepop met een, soort van, northern soul-feel. 18. CQ - TAKE ME HIGHER CQ, de eerste film van regisseur/scriptschrijver Roman Coppola (inderdaad, zoon van én zus van ook, dus), speelt zich af in het Parijs van eind jaren zestig waar de opnames van een in het verre 2000 spelende sci-fi film in problemen raken. Take Me Higher is afkomstig van de soundtrack van deze film, die bij elkaar werd gespeeld door de Franse kitschpoppers van Mellow. 19. POLYPHONIC SPREE - SECTION 9 Groots, Grootser, Polyphonic Spree. Mercury Rev meets Langley School Music Project. In een sekte. Op Mars. In het jaar 2102. Of 1602. Om een lang verhaal kort te maken: Polyphonic Spree is niet van deze wereld. Laat je (in navolging van de voltallige Britse muziekpers) betoveren door sprookjesachtige symfopop van dit Texaanse 27-tal (!!). Section 9 is afkomstig van hun album The Beginning Stages of... 20. BILL WELLS & ISOBEL CAMPBELL - GHOST OF YESTERDAY En wat dacht je van een beetje jazzzzz tot besluit? Nadat Isobel Campbell eerder dit jaar Belle & Sebastian verliet heeft zij niet stilgezeten. Zo is zij bijvoorbeeld samen met de Schotse jazz-musicus Bill Wells de studio in gedoken om een mini-album van Billie Holiday-covers op te nemen onder de naam Ghost Of Yesterday. Dit is, zoals je kunt begrijpen, het titelnummer.