In een aanvankelijk wat lege, maar allengs bomvolle Club Lek trad als eerste aan de Nederlandse slagerszoon en Americana-specialist Jan Willem Roy, die onlangs van label en van band wisselde. Ook slaat hij op zijn nieuwe cd "Keep it coming" een wat rauwere weg in dan op de voorganger "Deeper Shades". Dat bleek ook op het podium waar JW's nieuwe naamloze begeleidingsband flink tekeer durfde gaan, maar de soulvolle stem van JW nooit verdrong. Op het eind drong zich bij een spervuur van dubbelloopsgitaarwerk de vergelijking met Neil Young's begeleidingsband Crazy Horse zich. JW Roy & Gek Paard lijkt dus de perfecte nieuwe benaming voor JW en zijn band. Met dien verstande dat JW veel beter zingt dan Ome Neil. Wel blijft hij aan de radio2-achtige kant van de streep -maar dat moet hij zelf weten, nietwaar? Daarna kwam Chuck Prophet met nonchalante professionaliteit zijn voorprogramma voor Johnny Dowd in de Paradiso afmaken -en hij nam bijna de halve Paradiso mee. Na een heerlijk interview begon hij met zijn zeer goede begeleidingsband zeer ontspannen aan een loepzuivere set, waarin de routine wel zeer aanwezig was, maar het concert nooit ontaardde in voorspelbaar gepiel. De avond kon al niet meer stuk dus, toen het Japanse poppunk-trio Mummy The Peepshow het podium betrad -na een hilarisch interview in aanwezigheid van en Japanse tolk, waar de showstrijdkreet HAI! (ja) werd geboren. Onder dat motto speelde de Japanse positivisten de zaal plat met hun vrolijk rammelende liedjes, waarbij covers van The Kinks en The Ramones. Wie deze band kon aanschouwen zonder op zijn minst 1 keer te glimlachen is dringend aan psychiatrische hulp toe. Al met al een super Club Lek. Dat kan volgende week alleen maar tegenvallen :-)……..