Voor SONAR BY NIGHT moet de taxi de stad uit. Aan de andere kant van Montjuic, de uit de kluiten gewassen heuvel (de Olympische vlam brandde er in 1992) in het westen van Barcelona, ligt het bedrijventerrein waar de grote namen hun opwachting maken. Bij aankomst zijn voor de ingang de broodjes worst al klaar, wordt het bier vanuit alle mogelijke soorten koelboxen aangeboden. Ook in een speciale aanbieding met spacecake. Montjuic 2 is een imposante, dubbele veilinghal, type RAI. De ruimte heeft drie podia (twee binnen, één buiten) met in totaal ruimte voor zo'n vijftienduizend ravers. Op donderdag is het nog vrij rustig, wanneer de Pet Shop Boys hun slappe Greatest Hits-set afwerken. Het buitenpodium (SonarPub) is gezegend met een ontzettend goed geluidssysteem, waar bij binnenkomst Arthur Baker's remix van Beach Boys klassieker God Only Knows kraakhelder uitknalt. De New Yorkse artpop van Crossover is vervolgens grappig, maar niet fantastisch. Wat wel geldt voor de tech-electro set van Vitalic. Met snoeiharde versies van de tracks van zijn vorig jaar verschenen Poney EP stuwt hij de meute naar een hoogtepunt. Daarna maakt Ellen Alien van het Duitse Bpitch control label het karwei vakkundig af. Een dag later zet Roger Sanchez zijn feestneus op in Sonar Club. Het is druk bij de botsauto's, die achterin de gigantische beurshal hun eigen lichtshow verzorgen. In de wc's is het ook dringen. Met twee man in één hokje, even de neus afvegen als je weer naar buiten stapt. Diego Maradona is niet voor niets het gezicht van Sonar 2002. Dat Yo La Tengo op Sonar staat is minder vreemd dan het lijkt. De Amerikanen draaien geen normale set af, maar leveren de live versie van hun onlangs op cd uitgekomen soundtrack bij onderwaterfilms. De met gitaar, drums en keyboard gefabriceerde drones passen goed bij beelden van het liefdesleven van de octopus en de voortplanting van de garnaal. De Canadese DJ Tiga draait later op de avond de complete catalogus van zijn American Gigolo mix-cd nog eens en dat betekent voor de zoveelste keer meezingen met zijn electro hit Sunglasses At Night en Fischerspooner's Emerge. Op zaterdag is het pas echt vol. De Spanjaarden zijn massaal uitgelopen voor een wilde clubnacht. Vrij bewegen wordt al lastig en als Jeff Mills het hoofdpodium betreedt ontploft de hal. Mills maakt het zichzelf overigens niet makkelijk. Een thuis op video opgenomen dj-set wordt op de mega videoschermen afgespeeld, Mills kijkt af en toe op van de draaitafels in zijn eigen studio om de sfeer in de hal te checken. Erg grappig. De 'echte' Mills neemt het daarna op het podium vloeiend over van zijn video evenbeeld en vervolgt de set, waarna een half uur later de video-Mills weer tevoorschijn komt. Het zijn geen mietjes, die Spanjaarden, dus het feest eindigt niet om vier of vijf uur. Nee, om half acht begint de Spaanse superster dj Oscar Mulero aan zijn marathonset. De zon schijnt dan al weer fel, de vele afterparties op het strand vangen aan. Als de taxi naar het vliegveld arriveert is het twee uur in de middag. Spanje staat 1-0 voor tegen Ierland, de chauffeur brult mee met de commentaarstem op de radio. Goaaaaaal!! Sonar is een festival met twee gezichten. Sonar By Day is het domein van de electronische freaks, de liefhebbers van het gepiep en geknars, de vuile tonen. Sonar By Night brengt het betere beukwerk, enigszins vergelijkbaar met drie avonden achter elkaar een dance feest in de Amsterdamse RAI. DJ's komen er graag, wereldberoemd of volstrekt onbekend. Grote namen als Jeff Mills en Carl Cox worden elk jaar ingevlogen, wat garant staat voor een goed programma en dus een uitverkocht huis. Voor jonge labels is het de beste manier om zich te presenteren aan het grote publiek. De unieke positie dankt Sonar ook aan de geweldige lokatie en de ideale combinatie van zon, strand en mooie stad. Welke dance programmeur, zolderkamerproducer of platenzaak eigenaar wil eigenlijk niet een weekend naar Barcelona?