Woensdag, 3-12-2002, 02.30uur Lief dagboek, Nu ben ik toch weer aan het roken geslagen. Kwam waarschijnlijk door de spanning die het weggeven van 2 vrijkaarten voor de Rolling Stones gisteravond in Club Lek met zich meebracht…werd een beetje een chaos…en shit, niemand wist bijna dat Happy van Exile On Main Street was. Verre van happy ben ik overigens, maar de optredens van Smogus, Dish Hunt en vooral Ikara Colt konden de pijn goed verzachten. Smogus stortte zich vol overgave en met heel veel dure apparatuur op hun show. Zelf denken ze dat ze Limp Bizkit en Korn achterna gaan, dat zie ik nog niet zo snel gebeuren, maar in Nederland moeten ze toch een behoorlijk potje kunnen breken. Enthousiasme aanwezig, talent, ze spelen lekker strak…misschien nog een iets agressievere uitstra…..-ach ze zoeken het ook maar uit. Dat nummer Nasty bleef lekker in mijn kop hangen. Dish Hunt is de opvolger van Nasmak -hoewel je dat eigenlijk niet mag zeggen natuurlijk want Joop en Toon zijn de afgelopen 20 jaar gewoon doorgegaan met muziek gemaakt, en die Peter zat vast ook niet stil na It Dockumer Lokaeltje en Deinum -die gekke Peter was trouwens niet alleen tijdens het optreden maar ook tijdens het interview de blikvanger. Op het podium bewoog hij zich hoekig en kordaat door die rare dwarse nummers heen -die overigens heel goed overeind bleven - in het interview was hij ook heel leuk en enthousiast. Beste uitspraak (over bands die volgens mij in de 'dustbin of history' waren verdwenen):"Jamaar die komen er aan de andere kant weer uit!" Heel goed optreden van deze oude dwarse knakkers -enige minpunt misschien die zwarte leren broek van Joop van Brakel? Uhhh… pen valt bijna uit me hande…Ikara Colt -moet ik daar nog van zeggen nadat ze in mei al geweest waren? Jong. Londen. Snotty. Hadden net in de Melkweg gespeeld en kwamen nu weer even blazen. Ik was het papiertje met mijn vragen kwijt en had ook effe een wegtrekker dus ik dacht ik vraag gewoon wat. Een erg best interview werd het daardoor niet -shit happens. Ze speelden wel lekker fel daarna. Die drummer! Die Dominiq -da's eigenlijk de echte motor van die band…. want die bassist is altijd zat en die blondine speelt ongeveer net zo goed gitaar als een 14-jarige in de Jostie-band. Maar bij elkaar geeft het een lekkere opgefokte pokkeherrie. Precies wat ik nodig had. Papieren vliegtuigjes vlogen in het rond -toegift meegenomen op de radio -perfecte afsluiter. Nog even een interview met lokale radio-reporter gedaan over "wat ik dacht dat luisteraars deden tijdens mijn shows" -ja weet ik veel? Strijken, lezen, neuken. U zegt het maar. Als ik maar weet wat ik doe. Nou niet altijd dus. Fuk het. Its only rock n roll. (ja van welke plaat van the Stones is dat? wat zegt U? Geitensoep? Nu slapen. Morgen alweer een geile vergadering om fokking elf uur en dan naast al het gewone werk ook nog dat Club Lek verslag schrijven.