Nee, natuurlijk niet. Nou ja, De La Soul is ook welkom, maar juist voor dit soort moderne straatrap loopt Amsterdam kennelijk massaal uit. Niet alleen voor de Amerikaanse, zeker ook voor het Nederlandse talent. Appelsap heeft zich zo een unieke en belangrijke positie weten te verwerven in het festivallandschap. Het leek er even op dat het dit jaar helemaal niet zou doorgaan. Er was nogal wat gedoe met klagende buren en vergunningen. Het ontaardde zelfs in een regelrechte soap toen Appelsap met een ander festival moest loten om een enkele vergunning. Bestuurlijke kolder van de bovenste plank. Maar nu het festival er dan toch is, verkoopt het ook meteen uit. Zo'n 10.000 mensen bezoeken het Oosterpark, zo'n 2.500 meer dan vorig jaar.
Een flink deel daarvan staat bij het charmante 101Barz podium. Nou ja, charmant, gebruik dat woord vooral niet hardop. Dit is het podium van de trotse man Rotjoch, oprichter van het succesvolle platform met dezelfde naam, waar menig raptalent zich in de kijker wist te spelen. Een man met een grote mond een klein hartje. Vandaag staat het podium vol gepland met korte sets. Ieder zijn kans. Een dame op de eerste rij staat haar lippen te tuiten en heupen te draaien alsof ze achter het raam staat. De rappers komen in zo'n hoog tempo voorbij dat er uiteindelijk wel eentje toe moet happen. Sommige zijn duidelijk nog niet rijp, althans wat rappen betreft. D Double bijvoorbeeld, winnaar van Rotjoch's eigen talentenjacht. Of de vele jongens die her en der erbij getrokken worden. Maar dat geeft niet. Deze plek straalt uit dat iedereen die voor het podium staat er zomaar op kan belanden. Is het niet dit jaar, dan is het wel volgend jaar. En dat is ook hiphop.
Sfeervol Appelsap maakt salto's van vreugde
Hiphopfestival viert wederopstanding met uitverkochte dag
Een nummer of vier duurde het optreden waar heel Appelsap naar uitkeek. Vier chaotische, rellerige nummers met pistoolschoten en snares als zweepslagen. Eigenlijk min of meer waar je op rekent bij Waka Flocka Flame, de wilde rapper uit Atlanta. Maar waar je hoopt dat hij het vakkundig tot het randje laat borrelen, laat Waka Flocka Appelsap vanaf het begin overkoken. En hij duikt er vol in. "Volgend jaar maar De La Soul?", grapt organisator Rogier Smalhout.
Wel heel goed is Kalibwoy, een explosieve dancehallzanger die al wat langer bezig is. Van ver buiten het podium hoor je al dat het hier helemaal aan het gebeuren is. Hij eindigt met een keiharde nieuwe Boaz van de Beatz productie. Ook Bokoesam met zijn vrienden van Young Belegen doet het goed. Een ontwapenende jonge kerel uit Oost ("Nee, ik woon op IJburg") met frisse raps over onfrisse nachten. Zijn beats zijn springerig en energiek. Technisch gezien is het allemaal niet zo heel bijzonder, maar zijn uitstraling geeft hem heel veel credits. Extra leuk wordt het als voor possecut Young Belegen het kleine podiumpje vol loopt, met in het midden de reusachtige 4ShoBangers. Wie goed luistert hoort dat we er met jong belegen kaas weer een beeldspraak voor jointjes bij hebben. Voor die lonkende dame op de eerste rij heeft Bokoesam overigens geen oog. Hij is het hele optreden op zoek naar zijn broertje, die uiteindelijk het laatste nummer op het podium gehesen wordt.
Vlak bij de ingang staat ook nog het Colors podium, met dj's als Benji B, Iron Galaxy en Vic Crezee. Ze hebben het stuk voor stuk moeilijk. Waar dat door komt is moeilijk te zeggen. Niet door de entourage, want het Colors podium heeft een prachtige spot onder een reusachtige boom. Misschien dat de mensen toch iets minder voor de moderne housesound komen. Colors heeft een neusje voor talent. Zo stond hier vorig jaar Disclosure nog als goedkoopste act van de dag geboekt. Die groep gaat volgende week de Lowlands Bravo al vol trekken. Zo'n talentje zit er dit jaar niet tussen. Wel boeiend zijn oude rotten DJ Rashad & Spinn, die acteren in de zogeheten Chicago footwork, of juke, hypersnelle house, met nerveuze raps. Wel een beetje lang, anderhalf uur.
Maar het is toch echt het hoofdpodium waar het vandaag gebeurt. Het festival komt in eerste instantie moeilijk op gang, maar als de Great Minds eenmaal beginnen, is meteen het festival open gebroken. Great Minds, je weet wel: Sticks, Jiggy Dje en Winne, met producer (en vandaag dj) Dr Moon. Drie mannen die we inmiddels gerust als oude rotten mogen beschouwen. Sticks en Jiggy twee geboren leiders die in hipheid misschien links en rechts voorbij gestoken zijn, maar die het vak als geen ander begrijpen en beheersen. Winne, de robuuste Rotterdammer met het kleine hartje. Hun gezamenlijke project is breed omarmd en ook vandaag maken ze het waar. Een uur lang routine en speelsheid, goed te verstaan, geestig, vermakelijk. Sticks en Jiggy spelen hun oude vete op charmante wijze uit - de strijd tussen Sokrates en Plato - met hun eigen tracks Ik Heb Je en Hoedenplank, en natuurlijk sluiten ze de boel af met Doag, inclusief een rewind speciaal voor Kleine Viezerik.
Flatbush Zombies (uit Brooklyn, NY) doet het goed met hun freaky rhymes, maar moet het in aantrekkingskracht toch even afleggen tegen de lokale helden bij 101Barz. Opposites is vervolgens niet te missen. Het duo stond alweer acht jaar geleden voor het laatst op Appelsap en haalt alle trucs uit de kast. De wall of death, de circle pit, een pak hits waar je u tegen zegt. Die zijn grotendeels elektronisch van aard. Dat zijn we van ze gewend, maar op zo'n echte hiphopdag valt het weer wat meer op. Sluipende knaller Licht Uit, het vervelend lang gerekte en best wel matige Rollende Steen, Hey DJ, natuurlijk het melancholische Sukkel Voor De Liefde met Mr Probz. Elke keer als het tempo wat omlaag gaat, weet het duo dat uitstekend te counteren met een banger. Bijna alle tracks gaan over goed gaan of slecht gaan in de nacht, maar in deze zomerschemer gaat het ook prima.
Hoogtepunten wat dat betreft zijn onverwoestbare oudjes Me Nikes (met gabberslot), Dom Lomp En Famous en natuurlijk de nieuwe knaller, die zelfs Appelsap in Thunderdome verandert: Thunder. Dit is toch wat The Opposites in gedachten hadden toen ze met DJ Promo de studio in gingen, terwijl Promo juist zin had om eens een keer geen hardcore te maken. Yellow Claw kopte hem vervolgens wel binnen. De 'paar duizend man om ons heen' zijn vandaag hiphopliefhebbers, maar hakken kunnen ze ook. Willem neemt vervolgens een indrukwekkende duik vanaf het podium (het vaste muziekpodium van het park), om met een salto op de meisjes vooraan te belanden.
Ga daar maar eens overheen, Hydroboyz. Ze worden aangekondigd als een van de hoogtepunten van vorig jaar, en dat waren ze ook. Toen nog als underdog, nu vraagt men zich af of ze die uitschieter kunnen prolongeren. Er is nogal wat veranderd: rapper RQS is verdwenen, terwijl naamgever Hydro na anderhalf jaar gevangenis weer aan kan sluiten. Mocromaniac en manager/mascotte Rotjoch hebben het nest warm gehouden. De Hydro's hebben het moeilijk. Zelfs hun grote hit Hindabuilding brengt niet de mayhem die ze hadden gehoopt, onder meer doordat Hydro zijn stage dive te vroeg timet (voor de rewind). Nieuwe track Kill De Bitch zou dat op den duur best kunnen, maar die is pas gisteren gedropt en dus nog wat te vers. Vooral Rotjoch lijkt wat bevangen door de Hennessy. Hun korte set heeft sterke momenten, maar een verpletterende indruk maken ze niet.
Dat lukt Waka Flocka Flame dus wel. Maar wat ging er nu mis? De rapper uit Atlanta is duidelijk de grote publieksfavoriet. Backstage is ook nogal wat opwinding, want zo'n beetje iedere Nederlandse rapper hier wil dolgraag op de foto met de (letterlijk) grote man, die ontspannen de grote ster uithangt. Er staan drie flessen rosé bubbels voor hem klaar, en de eerste daarvan spuit hij meteen tijdens het eerste nummer over het publiek heen. Voor het podium ontploft het werkelijk. Meteen al na dertig seconden dreigen tientallen fans in de verdrukking te komen. Wat een ongelofelijke energie. Wat een ontlading. Waka Flocka's beats zijn snoeihard. Dit is de sound die iedereen nadoet, niet alleen in de hiphop, maar ook in de elektronische muziek. Luister nog eens naar TNGHT als je Waka Flocka heb gehoord en je weet hoe vooruitstrevend zijn werk is.
Maar laten we wel wezen, deze man komt hier niet de vooruitstrevende kunstenaar uithangen, hij komt dingen kapot maken. Tijdens het eerste nummer beginnen al mensen over de hekken te klimmen. Als je op de PA klautert, sta je al praktisch naast de ster, en die vind dat wel best. Sterker nog: hij daalt ook af. Zo'n beetje een heel nummer staat hij beneden, en dan duikt hij de eerste rijen in. Meisjes betasten zijn opvallend Bourgondische buikje, en de kont die onder zijn afzakkende broek vandaan komt. Mannen duwen en trekken, en als hit Rooster In My Rari begint, duikt Waka Flocka echt het publiek in. Meer en meer mensen klimmen over de hekken, tot in de koepel. Security is er veel te weinig, en kennelijk wordt besloten dat het geen zin heeft om met veel machtsvertoon iedereen zonder bandje van het podium te vegen.
Waka Flocka negeert vervolgens de adviezen van zijn security man om terug het podium op te gaan. Hij negeert eigenlijk ook zijn eigen muziek, die rustig door gaat terwijl hij zelf niet echt kans ziet te rappen. Als Waka anderhalf nummer later nog steeds niet terug is besluit de organisatie het optreden stil te leggen tot hij terug is. Vooruit dan maar. Nog een nummer wordt ingezet, met de ster inmiddels omringd door tientallen random figuren op het podium. Het is uiteindelijk de dj die de stekker er letterlijk uit trekt, misschien geschrokken van de security man die er niet al te florissant bij ligt achter hem, met iets wat lijkt op een verstuikte enkel. Zo komt er een vroegtijdig einde aan een bizar explosieve show. Waka Flocka gaat nog kalm met half Amsterdam Oost op de foto, voordat hij al flirtend en ruziend het terrein verlaat.
Was dit nou een aanfluiting of een sensatie? Nou ja, allebei een beetje. Dit is natuurlijk een festivalshow waar je bij wil zijn, hoe slecht de show op zichzelf ook was. Hier gebeurde iets, het werd link en gevaarlijk zonder dat het ECHT uit de hand liep. Zo heeft Appelsap na dat gedoe met die vergunningen weer een smetje dat wel eens voor positieve naamsbekendheid zou kunnen zorgen. Dat zou niet eens onterecht zijn, want alles bij elkaar was dit gewoon een heel geslaagde, sfeervolle en relevante festivaldag.
Check ook het sfeerverslag en het Appelsap fotoverslag op 3voor12 Amsterdam.