Tom Odell, Lowlands Alpha, vrijdag 16 augustus 2013 

Odell is een jonge Britse singer-songwriter. Slechts 22 jaar, en door de Britse critici naar voren geschoven als de gedoodverfde doorbraak kandidaat voor 2013. Odell schrijft achter de piano traditionele songs met het nodige pathos. Na het optreden op Pinkpop kwam zijn album Long Way Down op nummer 1 binnen in de Nederlandse albumlijst.
 

'Another Love'. De hit. In Nederland reeds rond de kerst populair. Inmiddels een meezinger van jewelste. Vooraf bedankt Odell het publiek nog om de behaalde nummer 1 positie voor zijn debuutalbum. Het klinkt gemeend.

Er zijn twee briefjes geplakt op de piano van Tom. Laat me raden: een is de setlist, de ander een fonetisch gespeld: 'Hallo, hebben jullie het naar je zin?'. Ah, gossie toch. Lief hoor. <3 terug.

De enorme Alpha-tent loopt lekker vol, ook de zijbeuken buiten zijn redelijk gevuld. Hashtag cliché: veel meisjes vooraan. Maar dat is ook echt zo, niets mis mee. En veel gewauwel tussendoor, velen blijven niet bij de les. Hebben het liever over de vandaag te lopen route en of hun vandaag uitgekozen t-shirt wel genoeg opvalt. Odell vraagt ook nogal wat concentratie van zijn luisteraar: veel ballads.

Tom Odell maakt geen stadionrock. Door het chronisch gebrek aan headliners en de huidige hausse aan singer-songwriters opent Odell zijn Lowlands-carriere in de Alpha. Dat is in zekere zin wel jammer, want een maatje Paradiso zou hem beter passen. Als oude ziel in een jong lichaam doet hij weinig concessies aan de (te) grote setting. Hij vraagt met zijn arm om mee te klappen zodra hij een hand vrij heeft van zijn piano. Dat siert hem, en zo komt de kale versie van opener 'Grew Old With Me' goed tot zijn recht. Maar veel heftiger dan een paar expres gespeelde foute akkoorden in 'Hold Me' of een elektrische gitaarsolo helemaal aan het eind van de set van zijn kleurloze band wordt het niet. Hopelijk bevat zijn volgende album wat meer beats en meer uptempo nummers om het optreden afwisselender te maken.