ESNS12: JAH6 brengt reggae met een traan

Origineel idee, maar het blijft gezapig entertainment

Atze de Vrieze ,

Knap hoor, nog geen minuut is het optreden van JAH6 bezig, of de Kleine Zaal van de Oosterpoort is veranderd in een Top 2000 A-Go-Go oud en nieuw meezing-gezelligheid extravaganza. De glimlach van een kind doet je beseffen dat je leeft. Dat zijn waarheden waar je op dit late uur van opaan kan.

CONCERT
JAH6, Noorderslag, Kleine Zaal, 14-01-2012

MUZIEK
Na Gerard Reve is Andre Hazes de grootste volksschrijver die Nederland ooit gekend heeft. Laten we wel wezen, er zijn weinig songschrijvers met zoveel liedjes waarvan eenieder op zijn minst het refrein mee kan zingen. Tragische songs over liefde, verraad, de drank en de wanhoop. Enter JAH6: reggae met een traan. Uit de as van reggaepopband Beef ontstond dit guitige plan, zonder twijfel als uit de hand gelopen grap: laten we de erfenis van Hazes gieten in de vorm die ons het meest ligt. Er staan niet alleen Hazes-liedjes op de setlist, maar ook andere klassiekers uit de Smartlappen Top 10: Corry Konings' Mooi Was Die Tijd, Danny De Munk's Ik Voel Me Zo Verdomd Alleen, Willy Alberti's Glimlach Van Een Kind. Hun album kwam uit bij kwaliteitslabel TopNotch.

PLUS
Dit is een professionele band, met goede muzikanten en zeer overtuigende vocalisten, voorzien van het juiste Amsterdamse accent en een lach tot achter de oren. Je moet ze natuurlijk niet al te serieus nemen. Het is simpelweg een geinig idee, en wie wil er nu niet hard meebrullen met Zij Gelooft In Mij? Wel: iedereen die hier nu nog is wil dat maar al te graag. "Leuk he", zegt een meisje op het bovenste balkon, een arm om de schouder van haar vriend. "Allemaal van die liedjes die je helemaal niet wilt kennen, maar die je toch kent."

MIN
Maar flauwekul is het natuurlijk wel. Kees van Hondt toonde ons vanavond superieure flauwekul, het resultaat van een jarenlange zoektocht in stapels kolder. Dit is het ingezakte puddingbroodje onder de flauwekul. Want het idee is misschien origineel, maar het blijft uiteindelijk gewoon gezapig entertainment. Oppervlakkig bruiloftenwerk, dat bovendien recht doet aan geen van beide genres. De opgewekte, slicke reggaelicks verjagen de zo essentiele snik uit de smartlap. Het wordt iets lolligs, iets meligs, en daardoor iets volstrekt nietszeggends. Niets mis met reggae, niets mis met levensliederen, maar de combinatie is als rundvleesjus over je fruitsalade, smaakloos en onzinnig. Ach man, wat maak je je druk. Dat cynische gezeik. Kijk om je heen. Mensen vinden het prachtig, herkenbare reggaedeuntjes, meezingers. Er worden hier klassiekers geëerd, prachtige liedjes die het verdienen voort te leven in een totaal nieuw jasje. We leven toch in een tijd van mash-ups om te lachen en post-ironische kruisbestuivingen? Jij bent zeker het type recensent dat vier nachten nuchter door Groningen trekt, pen achter je oor en gezicht op serieus? Zelfs op zaterdag om kwart over drie nog op zoek naar een dubbele laag om te duiden? Hup, inhaken. Zij ziet toekomst in ons allebei, zij vraagt nooit maak je voor mij eens vrij!

CONCLUSIE
Enfin. Er schijnt ook nog een skaband te bestaan die zich Ska3 noemt. Volgend jaar op Noorderslag?

CIJFER
5