Bijna tachtig optredens gaf Jungle by Night in 2011, dit jaar haalt de band de negentig wel. En niet op feesten en partijen, maar op Noorderslag, deBeschaving, North Sea Jazz, Festival Mundial, Source, Pitch, Solar, Lowlands, Into the Great Wide Open, om wat te noemen. Ondertussen gaan de meeste van de negen bandleden nog naar school, een enkeling is naar de universiteit of werkt en geniet van de vrijheid. Tussendoor vonden de jongens dus ook nog tijd voor een nieuw album.
Veteranen
Amper twee jaar is de band bezig. Toch klinken de Exters al als veteranen als ze spreken over de start in 2010. Jac: “We hadden totaal geen pretenties aan het begin. Veel mensen denken dat er een compleet team om ons heen zat, met een enorm plan. We waren uitgenodigd op de Aprilfeesten (klein stadsfestival op de Amsterdamse Nieuwmarkt, red.) en daarmee was onze droom werkelijkheid, klaar. We gingen er vroeger al heen, nodigden onze vrienden uit en hadden de tijd van ons leven. Diezelfde dag werden we gevraagd om het voorprogramma te doen van Mayer Hawthorne in de Melkweg. Twee van ons waren op vakantie en we hadden geen idee wat een monitor was. We keken onze ogen uit bij de soundcheck van Hawthorne.” Die avond mailde de programmeur van de Melkweg vol enthousiasme naar De Affaire, Rotown en Into the Great Wide Open waar de vriendengroep van school direct werd uitgenodigd. Dat jaar speelden ze gelijk tweemaal op Vlieland, de eerste echte kennismaking voor pers en publiek. “We hadden helemaal geen materiaal, geen setlijst. Na elk nummer moesten we overleggen wat we erna zouden spelen”, lacht Pieter. De band bestond een half jaar, maar daarna was het wel los. Een manager en label werden gevonden en de tourlijst bleef maar vollopen. De verklaring van de band zelf? “Het bestond nog niet”, zegt Pieter. “In het popcircuit maakt niemand vergelijkbare muziek. We zitten ook gelijk in een internationaal vaarwater, te gek is dat.”
Monopolie
Toch is de charme van Jungle by Night meer dan een ordinair Hollandsch monopolie op afrobeat. Of afrobeat, album Hidden kent net zo goed afrofunk, big band grapjes, jazz en kleurrijke psychedelica. Was de debuut-EP nog vrij netjes, luchtig en binnen de lijntjes, op de langspeler gaan de jongens all out; smerig en donker met sonische experimenten, plakkerige grooves en knappe soli. Waar de negenkoppige band voor een popplaat had kunnen gaan, opzichtig flirtend met Vampire Weekend en Fool’s Gold, lijkt Hidden een speeltuin vol eigen ideeën. Dat de twee genoemde bands voor een afrobeatrevival zorgden, is in eerste instantie juist volledig langs Jungle by Night gegaan. Jac: “Misschien was het zelfs wel een ongelukkige timing. Voor ons is rockmuziek iets dat je óók met instrumenten kan maken, geen logische keuze.”
Bewijsdrang
De Amsterdammers beleven een prachttijd. Enthousiaste reacties van The Budos Band en Tony Allen, handen schudden met Mulatu Astatke en Orchestre Poly-Rythmo, en het podium delen podium delen met Seun Kuti. Toch is er ook wel wat voorzichtige kritiek, opvallend genoeg enkel uit eigen land. Wat moeten die hoogopgeleide blanke Amsterdamse jochies met politiek correcte wereldmuziek? Maar de Exters vinden het eigenlijk juist meevallen. “We hadden veel harder afgebrand kunnen worden”, zegt Jac. Pieter: “Daar heb je die grachtengordel VPRO-jongens. Niemand van ons woont in de grachtengordel. En dan heb je nog de puristen die roepen dat we niet de authentieke afrobeat spelen. Nee, dat klopt. Dat maken we niet. Maar wij staan wel op dancefestival Pitch, op een wereldmuziekfestival, op North Sea Jazz of Lowlands. De ene keer in een super klassieke setting met geweldige akoestiek en daarna tussen leeftijdsgenoten die zwetend dansen. Ik vind het zelf heel leuk om pop en dancepubliek voor je te winnen. Mensen van onze leeftijd die nog nooit dit soort muziek hebben gehoord, maar wel echt helemaal uit hun plaat gaan. Toch een beetje bewijsdrang.” Toch zal de band niet snel moderne dansmuziek maken. De elektronische elementen zullen voorlopig ook nog uit de studio geweerd worden. Pieter: “We houden allemaal heel erg van analoog geluid.”
Wiskundig geneuzel
“We hadden heel veel gespeeld en niet de tijd genomen om nieuwe dingen te maken. We hebben niet in andere bands gezeten en we zijn geen geschoolde muzikanten, daarom zijn we in korte tijd enorm gegroeid. Dat is ervaring”, Jac probeert uit te leggen hoe Hidden tot stand kwam. “We wilden zeker geen nerdmuziek maken; geen wiskundig geneuzel, maar wel meer gecompliceerde nummers. We waren er ook over uit dat we geen gastzangers uit zouden nodigen, dat het een instrumentaal album zou worden.” Pieter: “Je hebt zoveel instrumentale albums die te gek zijn, maar na de helft gaan vervelen. Er moest dus veel verscheidenheid in zitten.” Jac: “We werken met intro’s en overgangen zodat we een verhaal kunnen vertellen.”
Heilige solo
Jungle by Night mag dan begonnen zijn als schoolband; een vriendengroep die voor de lol muziek ging maken, maar bestaat ook uit negen sterk verschillende karakters. Toch staan alle neuzen sinds het begin dezelfde kant op. “Het is een familie. Maar niet omdat we nu eenmaal een bloedband delen, maar omdat we een gezamenlijk doel hebben: het moet leuk zijn”, zegt Pieter stellig. “Er hangt niet veel vanaf. Het is leuk dat het nu zo goed gaat, maar dat hadden we uberhaupt nooit gedacht. Alles is meegenomen, er is geen verwachtingspatroon.” Jac: “Er zit ook binnen de band geen grote druk op. Wat we doen, willen we goed doen, maar er zijn geen grote concrete doelen. De verschillende karakters zorgen ook voor verschillende ideeën over muziek, waar je op de plaat veel van terug zult horen. We hebben eerder negen frontmannen dan geen frontman.” Bij Jungle by Night in de studio nemen de jongens regelmatig meerdere versies van één nummer op. Welke beklijft, die blijft. Er is maar één ding heilig: de solo. Pieter: “Daar blijf je vanaf.” Jac knikt: “Al zou iemand er een minuut lang stil in zijn, dan zou dat kunnen.” En on tour, is Jungle by Night rock-’n-roll? Pieter: “We zijn netjes wanneer het moet, en niet zo netjes wanneer het kan.”
Luister Hidden nu op de Luisterpaal. Vanavond komt de band langs in de uitzending van 3voor12radio als afterparty van de 3FM Awards. Op 18 april presenteert Jungle by Night de plaat in de grote zaal van Paradiso. De week ervoor, op 13 april, doen ze dat in de Roma te Antwerpen. Iets later is Frankrijk aan de beurt. Op 9 mei spelen de Amsterdammers in Le Trabendo in Parijs. De band staat deze zomer op diverse festivals in Nederland. Ook zullen Turkije en Hongarije worden aangedaan. Meer internationale data worden later bekend gemaakt.
Jungle by Night speelt zonder pretenties, maar met een flinke bewijsdrang
“Daar heb je die grachtengordel VPRO-jongens”
De gebroeders Exter, saxofonist Pieter en gitarist Jac, komen net terug van een bezoek aan Paradiso waar de plannen voor de albumrelease werden doorgesproken. Op 18 april beleeft debuutalbum Hidden er de première. Jungle by Night staat er dan voor de tweede maal in de grote zaal. Ze deelden er eind 2011 het podium met Seun Kuti en de band van zijn vader Fela, Egypt 80.