CONCERT:
The Kyteman Orchestra, Lowlands Alpha, zondag 19 augustus 2012

MUZIEK:
Klassiek orkest vanuit een hiphop- en jazzbenadering opgebouwd, maar toch vooral een verzameling van zo'n vijftig klassieke musici, inclusief strijkers, vier operazangers, de lange (hiphop-)mc Pax en Colin 'Kyteman' Benders als dirigent. Iedere geïnteresseerde Nederlander zal na het hiphoporkest ook dit orkest van de Utrechtse trompettist kennen. Zo niet, lees deze uiteenzetting.

PLUS:
Wat een berg goede muzikanten heeft Benders om zich heen verzameld. Zijn koor Dario Fo werd recent richting bekendheid gekatapulteerd met een a capella Skrillexbewerking bij 3voor12radio en maakte gister al werk van een gastoptreden bij Alt-J. Drummer Bram Hakkens, percussionist Frank Wienk en toetsenist Pieter de Graaf behoren tot de betere in hun vakgebied, van de mc's van het Hiphoporkest zijn boegbeeld Pax, Blaxtar, Omar Soulay en de Franstalige Reazun overgebleven en dan heeft hij ook nog een orkest met puike strijkers en blazers als Morris Kliphuis tot zijn beschikking. Met zijn nieuwe orkest brengt Kyteman klassiek met verve naar een groot poppubliek. Dario Fo leidt het bombastische (en misleidend getitelde) 'Preaching To The Choir' in. Indrukwekkend hoe die koorzang over de volle Alpha dendert, alsof de Alpha een geloofshuis is waar de volgelingen net als in middeleeuwse tijden overweldigd werden door de grootheid en macht van de kerk. Het is niet de enige song die, ook compositorisch, indruk maakt. Ook 'Truth Or Dare' (ambiteuze klassieke song die dankzij de mc's vaart krijgt), de jazzy nachtclubsong 'Long Lost Friend' (met Omar Soulay en de beat van Tricky's 'Hell Is Around The Corner') en 'The Mushroom Cloud', de meest onwaarschijnlijke 3FM-single ooit. Toch is het een van de meer pakkende en toegankelijke songs van de plaat, een soort operaspektakel.

MIN:
In 'On S'en Fout' is de ratelende Reazun matig verstaanbaar. Aandoenlijk bijna hoe Benders het publiek vraagt of het oké is dat ze gaan jammen. Mooi moment, getuigt van lef en de Alpha klapt er de handen weer op stuk, maar muzikaal voegen die zeven minuten weinig toe. Gek dat Colin zelf alleen trompetterend op de voorgrond treedt in een van de minder sterke nummers: het wel erg eenvoudige 'The Ballad'. Het wil maar niet wennen; rapper Pax als zanger. Het gemis van een geschikte zangstem los je met de geluidsmix niet op. 'Angry At The World' ontaardt meerdere keren in een War Of The Worlds-achtige groteske chaos.

CONCLUSIE:
Kyteman zegt geen 'Sorry' meer, helemaal niks komt er nog van zijn debuutalbum The Hermit Sessions voorbij. Maar hij heeft als live-tranentrekker wel 'The Ballad' in huis, een song die nooit aan de hit- en gevoelswaarde van 'Sorry' zal kunnen tippen. Niettemin is Kyte's palet wel indrukwekkend verbreed. Na een uur van adoratie in de in een welhaast stichtelijke sfeer gedompelde Alpha hinken we op meerdere gedachten. Grootheidswaanzinnige of visionair; die vraag zal Benders nog lang achtervolgen, maar feit is dat 99% van de Alpha blijft staan en om meer smeekt.

Wat een adoratie valt hem ten deel. Tja, idolen en popiconen komen in vele soorten en maten, ook in de introverte anti-held versie en dat is ergens ook wel mooi. Pet af en een diepe buiging zijn sowieso op zijn plaats voor het lef en de wil om zo'n groots project te verwezenlijken en op grote festivalpodia met succes uit te venten. We raken steeds benieuwder welke volgende stappen Kyteman zal zetten, want we weigeren te geloven dat hij uitgespeeld dan wel -gedirigeerd is.

CIJFER:
7,5