Fresku lijkt een burgerlijk leven te leiden, in een rustige wijk in Eindhoven. Vol trots laat hij het moestuintje achter zijn rijtjeshuis zien. “Kijk we hebben hier courgettes, verschillende soorten sla en maïs, maar dat moet nog wel even groeien.” Op de vloer ligt wat speelgoed. “Ik heb een dochtertje van twee jaar, Alisha. Ze is de helft van de week bij mij thuis en de andere helft bij mijn ex.” Luister naar Fresku’s nieuwe album Maskerade en je hoort hoe trots hij op zijn dochter is. “Ze is heel standvastig. Als ze aan het eten is mag ik haar niet helpen, want dan eet ze het niet meer op.”

“Teemong is geniaal. Hij is de beste clipmaker van Nederland. Hij komt soms een beetje stil en vreemd over, maar je krijgt er altijd iets moois voor terug,” vertelt Fresku enthousiast. “Dit is ook een plek waar ik mezelf kan zijn. Als ik naar een vriend ga, dan is het altijd naar hem.” Teemong is een mysterieuze jongen. Hij wil niet herkenbaar op de foto. “Ik heb geen behoefte om herkend te worden. Het is een stukje privacy,” legt hij uit. Fresku heeft hem heel hoog zitten. “Ik vind het vet dat mensen fan van hem zijn, zonder dat ze weten hoe hij eruit ziet.” Teemong (echte naam: Timon van den Elskamp) heeft onder andere clips gemaakt voor Winne, Go Back To The Zoo, Tim Knol, Ali B en De Jeugd Van Tegenwoordig. Ook muzikaal heeft hij veel invloed op Fresku. Hij rapt zijn net geschreven tekst en vraagt wat zijn vriend er van vindt. "Die decolleté moet eruit," vindt Timon. Roy verdedigt zich even, maar lijkt dan toch ook overstag. Nog even wachten om te kijken of Teemong ook echt zijn zin krijgt.

Vanaf de flat van Teemong is het een klein stukje lopen naar stripboekwinkel Eppo. “Het liefst zit ik hier elke dag.” Zodra Roy de winkel betreedt, wordt hij hartelijk welkom geheten door eigenaar Mark. Hij pakt een stapeltje strips, dat al klaar ligt voor Roy. “Ah super… vet!” mompelt Roy als hij het doorbladert. “Strips lezen is een makkelijke manier om geëntertaind te worden. Ik kan geen boek lezen. Het kan me wel inspireren, maar daarna kan ik niet meer verder lezen. Door de plaatjes blijft het me boeien.” Roy’s favoriete strip is Spawn. Hij heeft thuis zelfs een trofeekast vol poppen van de superheld. “Het is een heel goed verhaal. Al Simmons is een normale man. Als hij sterft zegt de duivel: ‘als je jouw ziel aan mij verkoopt, dan kun je jouw vrouw blijven zien’. Daardoor verandert hij in een man met een verbrand gezicht, die hij niet aan zijn vrouw kan laten zien. Hij leeft daarom op straat en beschermt mensen zoals zwervers. Hij is een hele duistere superheld, de enige die zijn slachtoffers doelbewust vermoord.” Roy neemt alle tijd om de bakken met strips door te nemen. “Kijk, dit is de honderdste aflevering van Spawn. Er zijn drie verschillende versies, de inhoud is hetzelfde, maar de covers zijn anders. Het liefst zou ik ze alle drie kopen, maar gelukkig houdt Lieke me dan tegen.”

“Ik ben helemaal geen uitgaanstype, dat zit niet in mijn karakter. Ik hoef niet helemaal kapot te gaan en een suis in mijn oor te krijgen. Hier kan ik gewoon gezellig met iedereen praten, drinken is bijzaak. In een club kun je niet eens kletsen. Het gaat alleen maar om gezien willen worden.” Dit lijkt het tegenovergestelde van de Fresku op het podium. “Het is misschien hypocriet, maar ik wil graag dat het publiek is, wat ik niet ben. Ik wil dat ze helemaal los gaan.” Nu is ook Roy niet heilig. “Natuurlijk heb ik ook wel een periode gehad dat ik veel uitging. Tot mijn negentiende, denk ik. Maar daarna vallen de tienerdingen weg en blijft alleen je karakter over.”

In Eindhoven zit alles dicht bij elkaar en zo is het van Café Hoogste Tijd naar Pathé Eindhoven een klein stukje lopen. “Ik ga minstens één keer per week naar de film en soms leen ik nog een filmpje van Teemong. Hij heeft zo’n drie nieuwe films per week en als hij ze gezien heeft, mag ik er wel eentje lenen.” In de bioscoop loopt Roy direct naar het bord met de films, waar blijkt dat hij de meeste al heeft gezien. “Intouchables is heel goed, er zit heel veel menselijkheid in. In heel veel films gaat het om typetjes en dan is het niet boeiend.” En de beste film die Fresku hier heeft gezien? “Un Prophète,” zegt hij zonder aarzelen. “Het is een echt straatverhaal en heeft heel veel indruk gemaakt.”

“Als ik de hele track heb geschreven, ga ik hierheen om het op te nemen.” Fresku’s studio is een inspiratieloos hok, met een spreekcel en een computer om het op te nemen. “Als ik eenmaal in de cel sta, met de koptelefoon op, dan maakt het niet uit waar ik ben.” Als een track af is, viert hij het uitgebreid. “Ik zie een nummer als een cadeautje aan mezelf,” vertelt Roy. “Ik vier mijn verjaardag niet. Waarom zou ik dat doen? Ik ben niet een verwend kutkind! 'Ik ben jarig, mag ik iets?' Dat vind ik raar. Ik vier de première van mijn nieuwe tracks of clips. Dan nodig ik mensen uit en vraag ik om feedback. Soms ben ik dan heel verdrietig, omdat er veel kritiek op is en de andere keer ben ik super blij omdat mensen het tof vinden.”

Luister vanavond naar Fresku, die bij 3voor12radio zijn favoriete spot kiest uit deze route. Lees ook A Campingflight to Rotterdam met Dave von Raven van The Kik en A Campingflight to Groningen met Posij.