Een hype die zich de afgelopen week over het internet verspreidde, was het internetfilmpje van de vechtpartij tijdens Sensation Black bij het optreden van Rob Gee. "Je mag m'n muziek klote vinden, prima, ga dan maar een biertje drinken of boe roepen. Fine. Maar met bier góóien en lollies smijten en me dan in mijn gezicht meppen... Ik bedoel, wat is dat voor iets? Ik moet er nu nog om lachen. Lóllies." Gee is voornamelijk bekend vanwege zijn single uit de jaren negentig Ecstacy, You Got What I Need. Hij is dan ook een van de pioniers in gabberkringen. Hij heeft reeds op vele hardcore party's gedraaid, en was ook van plan dat te doen op Sensation Black in de Amsterdam ArenA. Maar Gee houdt zich liever niet vast aan één muziekstijl. Het plan was dat hij een volle show zou doen met gitaristen Billy Graziadei en Scott Roberts van Biohazard, 100 Demons-drummer Reesh en Sid Wilson van Slipknot achter de dj-booth. Metal en gabber, een combinatie die als geen ander kan werken, weet Gee. Maar tijdens Sensation zat niemand te wachten op Gee's experimenteerdrift. "Net na het beeindigen van het nummer Adrenalize sprong iemand het podium op. Dit figuur was veel groter dan ik, was duidelijk onder invloed van drugs en had de blik van haat in zijn ogen. Hij sloeg me in mijn gezicht. Heel hard. Die jongen had kunnen doordraaien, dan is het toch niet zo gek dat mijn medebandleden er bovenop sprongen?" Gee legt het vanuit Amerika nog maar eens allemaal uit. Hij is zojuist begonnen aan een pre-meeting voor het organiseren van Sensation White in New York. "Wat hadden ze dan verwacht, ze kennen toch mijn stijl? Ze wisten dat ik geen kerstliedjes zou gaan spelen." Geschrokken is hij zeker, maar spijt van zijn optreden of de daaropvolgende knokpartij heeft Gee niet. Evenmin vindt hij het gênant dat het bewuste filmpje nu overal te bezichtigen is, van Youtube tot Geenstijl. "Luister, wat wij deden, was een reactie op zijn agressie. Dat mijn naam nu vooral verbonden is aan dit incident en niet aan de muziek? Mijn fans weten waar ik voor sta. Die hoef ik niet te overtuigen. En daarbij geldt, er bestaat niet zoiets als slechte publiciteit. Hoe bizar dat dan ook mag klinken. Er zijn weer een paar mensen die mijn naam hebben leren kennen," legt Gee uit. Dat hem ook twijfelachtige koppen als "Artiesten tuigen bezoeker dancefeest in Amsterdam af" in marginale provinciekranten ten deel vallen, neemt hij dan maar voor lief. Één van de oorzaken van de heftige reactie op de aanval noemt Gee de dood van Dimebag Darrel Abbott, gitarist van Damageplan (en ex-Pantera) die de dood vond tijdens een schietpartij op het podium, in 2004. "Toen deze gast bij ons tijdens Sensation Black op het podium sprong, had hij net zo goed een mes of een pistool bij zich kunnen hebben. Het schijnt dat hij tegen z'n vrienden heeft geroepen dat hij onze kutmuziek wel eens zou gaan stoppen, waarna hij aan de knoppen van het mengpaneel ging draaien en daarna het podium oprende. Wat bezielt je? Maar wij hielden ons vanaf het boe-geroep cool." Na het incident is de band zélf naar de politie gegaan om aangifte te doen. "We zijn ook echt niet door securitymedewerkers weggesleept." De organisatie van Sensation Black, ID&T, en specifiek directeur Duncan Stutterheim, valt volgens Gee niets te verwijten. "Duncan is mijn vriend. Een vriend die je ophaalt van het vliegveld, zo'n vriend. Toen ik Duncans verklaring over het euvel las, voelde ik me gesteund. Ik zal altijd samen blijven werken met hem. We gaan met mijn organisatie L.A.F.U. (wat staat voor Look At Fucking Us, red.) Sensation White naar New York brengen. In augustus 2007 in Madison Square Garden zal Sensation White een feit in Amerika zijn."