Riverdistrict is ‘not in Kansas anymore’ Riverdistrict is ‘not in Kansas anymore’

“Als hij bij mij is, pakt hij altijd meteen de gitaar”. Gitarist Nils Breunese zit wat te tokkelen op de gitaar van Tim Nolet, zanger en frontman van de Utrechtse band Riverdistrict. Ze zitten bij elkaar in de huiskamer van Nolet, die inmiddels allang niet meer in de Rivierenwijk woont, maar is verhuisd naar de wijk Lombok. “Ik woon nu in het andere getto, haha.” Op tafel liggen posters die de heren ter promotie van hun albumpresentatie zullen gaan ophangen. “We zitten nu in het stadium van het promoten en het plannen van de releaseparty”, zegt Nolet.

“Eigenlijk zijn we al best wel lang klaar met het album.” Dat de band nog zo lang gewacht heeft met het uitbrengen van Kansas Anymore, komt deels door toeval en deels door planning. “Door persoonlijke omstandigheden heb ik even geen tijd gehad voor dit soort dingen”, zegt Nolet. “Daarna hebben we de draad weer opgepakt, maar toen was het ook een kwestie van: wanneer brengen we het album dan wel uit? We moesten echt nog even kijken waar en hoe het moest gaan landen. Je kunt alles ineens op het internet zetten, maar je kunt het ook gelaagder aanpakken. We hebben het nieuwe materiaal inmiddels wel al live gespeeld.” 

De titel van het album, Kansas Anymore, doet natuurlijk meteen denken aan ‘We’re not in Kansas anymore’, een quote uit The Wizard Of Oz, die (dankzij voornoemd boek en film) ook is ingeburgerd als uitdrukking voor een situatie die ineens totaal anders blijkt te zijn. Nolet heeft voor het titelnummer van het album inderdaad gespeeld met dit thema. “Normaal gesproken ben ik helemaal niet van de politieke nummers, maar er zijn dingen gebeurd waarvan ik dacht: nee, het zal vast niet zo erg zijn, dat kan niet. Zoiets gebeurt alleen in films. En dan blijkt het toch erger te zijn dan je denkt: neem een Snowden of een bankencrisis. Vijf jaar geleden zou je hebben gedacht: ‘je bent gek, man’. Nu is het gemeengoed.”
Maar, zo benadrukt Nolet: “Het is absoluut geen thema-album. Er zitten verder wel boodschappen in, maar die zijn eerder persoonlijk of cryptisch. Ik ben sowieso niet van het verklaren van albumtitels. Het mooie van een titel als deze is dat die bij allerlei mensen weer verschillende gedachten oproept.”

Op het nieuwe album zijn volgens Nolet ‘compacte, alternatief klinkende popliedjes’ te horen. “Ook kalere, abstractere dingen, maar nooit zo abstract dat er geen melodie in zit. Hoewel er ook wel kleine ambiant-achtige drones op het album staan. Ik denk aan het album als een soort van landschap: eerst een kleine heuvel, een dal, daarna een grote heuvel enzovoorts. Die drones maken ook deel uit van het landschap.” Kansas Anymore is ook een kort album. “Dat hebben we expres zo gedaan. Het geheel duurt iets van 36 minuten. Een beetje jaren 70, qua lengte. Past ook makkelijk op een 12 inch.” Met lange nummers heeft Nolet nooit iets gehad. “Er zijn maar weinig artiesten die iets langs kunnen maken wat ook daadwerkelijk boeiend blijft. Als het langer dan 5, 6 minuten duurt, vind ik het echt tricky worden. Om nu elke keer op cd of Spotify die 11 minuten weer te horen... Dan denk ik op een gegeven moment: nu weet ik het wel. Next!” 

Het in 2010 uitgebrachte eerste album Portraits Of Portraits werd vijf jaar geleden nog volledig ingespeeld en gezongen door Nolet zelf. “Ik zat destijds in het staartje van een folk-achtige interesse; zeg maar Belle and Sebastian-achtige muziek, wat lichter dan wat we nu maken. Toen ik dat eerste album af had, was die interesse er eigenlijk ook niet meer.” Hij wist ook meteen dat Riverdistrict een band moest gaan worden. “Maar op dat moment kon ik even niet anders”, zegt Nolet.

Het ligt voor de hand om te denken dat de huidige bandleden elkaar hebben gevonden in de Rivierenwijk, maar het feit dat een groot deel van de band er gewoond heeft (en de helft er nog steeds woont) berust volgens Nolet op toeval. Hij verzamelde zijn bandleden via een oproepje op een muzikantenforum. Breunese: “Ik was in die periode veel met Utrechtse muziek bezig. Op een gegeven moment vond ik de muziek van Tim. Ik dacht: dit is een leuke band -ik dacht dat het een band was. Twee weken later zag ik een oproepje: ‘bandleden gezocht’.” Binnen no time werd het materiaal ingestudeerd, zodat Riverdistrict de liedjes zo snel mogelijk live kon spelen.

Ook toen de band zich al wel begon te vormen, moest Riverdistrict het nog een tijdje doen met een drumcomputer in plaats van een drummer. “Maar dat was geen esthetische keuze, gewoon pure noodzaak. We hadden nog geen drummer. Op een gegeven moment werden we geboekt voor optredens. Toen hebben we live de Akai MPC aangeslingerd.” Breunese vult aan: “Daar hebben we zelfs nog de Popronde mee gedaan. Dat is raar gegaan, want in ons eerste jaar als band stonden we al meteen op de Popronde, terwijl we dus nog niet eens een drummer hadden. Misschien was dat onhandig, maar het was ook een goede kickstarter. Er moest gespeeld worden.” 

Op 15 oktober doet Riverdistrict voor het eerst een releaseparty. “Dat heb ik nog nooit in mijn leven gedaan”, zegt Nolet. De band heeft andere serieuze veranderingen doorgemaakt. “We hebben nu een boeker aan boord en een promotiedame”, aldus Breunese. “We doen het niet meer allemaal zelf.” De band is inmiddels ook aantal keer te gast geweest bij landelijke radiostations. Zo hebben ze ook een aantal nummers live gespeeld bij 3voor12 radio op 3FM. “De reacties op ons optreden daar waren goed. Het grappige is dat we twee nieuwe nummers speelden die we al wel hebben uitgebracht en een ‘onbekend’ nummer en dat juist dat laatste liedje het erg goed deed.”

Er is dus zeker veel veranderd in vijf jaar Riverdistrict. “Het is best wel snel gegaan, al heb ik daar niet echt bij stilgestaan. Het is vooral leuk om vrede te krijgen met hoe we klinken. In het begin wisten we dat namelijk nog totaal niet. We hebben nu echt onze sound ontdekt. Op sommige vlakken hebben we daar over nagedacht, op andere ook helemaal niet. Het is in ieder geval een grappig proces om mee te maken.” Breunese vult aan: “Het is leuk dat het steeds serieuzer wordt en dat we steeds van verder gevraagd worden om te komen spelen. En dat je een breder publiek weet te bereiken. Wat ons betreft gaan we nog even verder.”

Te zien: Riverdistrict, The Future’s Dust (voorprogramma), donderdag 15 oktober 2015 @ EKKO, Utrecht