De Helling staat vanavond lekker vol. Dat is goed om te zien, want dit is het type zaal dat genoeg publiek nodig heeft om het gezellig te noemen. De finale wordt afgetrapt door singer-songwriter Jorn ten Ham. Ten Ham won zijn voorronde in zijn eentje, maar besloot daarna een band om zich heen te verzamelen. Het moet gezegd dat hij hier in korte tijd goed in is geslaagd, en dat dit zijn mooi gecomponeerde liedjes nog meer body geeft. Ten Ham heeft zijn bandleden dan ook goed gekozen: het zijn kwalitatief goede en gemakkelijk spelende muzikanten. Het enige echte minpunt aan het optreden is dat er regelmatig lang gestemd moet worden, en ook de wisseling van enkele bandleden haalt de vaart uit het optreden. Dit zou later ook door de jury als minpunt worden opgemerkt. Echter: strak samenspel, mooie samenzang en originaliteit zijn wel de krenten die de band in deze finale-pap te brokkelen heeft. Vooral de laatste factor blijkt gaandeweg de avond namelijk niet rijkelijk vertegenwoordigd.
Raptor wint Clash of the Titans 2015
Spannende ontknoping van muzikaal minder spannende finale
Utrechts bekendste bandwedstrijd, Clash of the Titans, heeft haar einde weer bereikt. De editie van 2015 kende wederom tien voorrondes (in EKKO, dB’s en ACU) met tien winnaars die direct naar de halve finale mochten. Na twee halve finales en een wildcardronde, waarin de ‘bijna-winnaars’ streden die een wildcard hadden bemachtigd, staan er vijf bands in de finale in De Helling: Jorn ten Ham, Dirt-a-Gogo, Sater., Jesco en Raptor.
Het Amersfoortse Dirt-a-Gogo is de tweede finalist van vanavond. De band heeft zijn eigen muziek ‘hardrockabilly’ gedoopt. Met die term valt zeker te leven. De viermansformatie straalt visueel zeker de nodige ‘bloed, zweet en tranen-mentaliteit’ uit die dit soort bands nodig heeft. Muzikaal gezien is het ook zeker niet slecht, maar er valt nog wel wat winst te behalen. Het geheel klinkt niet overal even strak, maar vooral qua snelheid mag er af en toe nog wel een tandje bij. De energie van dit soort bands moet werkelijk van het podium af spátten (kijk bijvoorbeeld naar Mad Sin, om maar een ‘billy’band te noemen). De band heeft het geluid echter niet mee. De (slag)gitaar van zanger-gitarist Youri Bouhof staat een factor drie zachter dan die van leadgitarist Marco Versteeg; omgekeerd blaast Youri’s zang weer over alles heen. Dat is natuurlijk niet de schuld van de band, maar het is wel jammer voor de toehoorder. Over die zang gesproken: Bouhof heeft een stevige strot, maar klinkt wel wat te karikaturaal. Je hebt af en toe het idee je in een Muppet-show te bevinden: het ene moment stijgt hij naar Axl Rose-achtige hoogten, waarna hij vervolgens veel lagere brultonen uitstoot. Je moet er van houden. Tijdens één van de nummers komt een bevallige dame het podium opsieren met zwoele lingerie en dito bewegingen. Maar, en dit is iets wat de jury later ook aangeeft: als je vuige rock ’n’ roll wilt uitademen (zoals de band aangeeft), moet je een wild uitziende en vooral wild bewegende dame op het podium hebben. Dit was gewoon te lief, en deed eerder afbreuk aan een energieke en vieze rockshow dan dat het een aanvulling was.
De derde band van de avond is Sater. (met een punt op het eind). Deze band is pas sinds december vorig jaar bij elkaar en staat nu dus al in de finale van een bandwedstrijd. De nog jonge band zegt op hun site ’dat de luisteraar wellicht invloeden hoort van Porcupine Tree, QOTSA en King Crimson’, maar dat is toch wel een beetje te hoog gegrepen. Sater. klinkt op zich niet slecht en vrij strak qua samenspel, maar originaliteit en her en der ook speltechniek laten nog wel wat te wensen over. De vocalen mogen nog wel wat meer ballen krijgen, maar met het gegeven op zak dat ze eigenlijk nog maar net bezig zijn, heeft de band nog genoeg tijd om zich te ontwikkelen. Het viertal heeft er duidelijk zin in en heeft, te horen aan de reacties uit het publiek, ook heel wat (eveneens jonge) fans opgetrommeld. Dat maakt dat de stemming tijdens het optreden behoorlijk goed is.
De volgende band die het podium betreedt is Jesco, dat als winnaar van de wildcardronde uit de bus kwam. Jesco lijkt de meest complete band van de avond: een enthousiaste, flamboyante zanger, een strak op elkaar ingespeelde band met goede podiumpresentatie en redelijk origineel geluid met hun mix van bluesy rockabilly, country, americana, vuige rock en Tom Waits-achtige sferen. Door (net zoals Dirt-a-Gogo doet) een contrabassist te gebruiken, ziet het er op het podium toch altijd nét een tikkel interessanter en energieker uit. Deze band heeft er zichtbaar veel lol in, straalt passie voor deze stijl uit en weet er toch een vrij eigenzinnige draai aan te geven. Zanger/mondharmonica-/banjospeler Berend Vrakking zoekt regelmatig contact met het publiek, zowel op het podium als er vanaf. Ook hier is het echter weer zo dat de vocalen vrij hard ingemixt zijn, wat soms afbreuk doet aan het totaalgeluid. Al met al wel een indrukwekkend optreden.
Laatste finalist van deze editie van Clash of the Titans is Raptor. De power die deze band uitstraalt blaast alles wat er eerder heeft gespeeld zo’n beetje omver. Ook met de strakheid zit het wel goed. De basis wordt gevormd door metalriffs: zwaar maar ook melodieus gitaarwerk, met daaroverheen relatief hoge vocalen. En precies van deze vocalen moet je maar net houden, juist ook in combinatie met de zware muziek. In ieder geval staat de zware rock/metal als een huis, maar is het wel regelmatig heel erg poppy. Ook daar moet je van houden. Erg origineel is het niet. Vanuit het publiek klinken na het optreden verschillende meningen op de vraag wie er nu moet gaan winnen. Het wordt dus spannend, zoveel is duidelijk.
De finale van de Clash of the Titans 2015 had echter niet zo’n impact als enkele eerdere edities. Een factor als originaliteit was maar mondjesmaat aanwezig. Sommige voorrondes en de wildcardronde waren qua muzikale diversiteit en eigenzinnigheid bijvoorbeeld interessanter dan deze finale. Hoe het ook zij: Raptor is de winnaar van dit jaar, en de bands uit de regio Utrecht kunnen zich weer klaar gaan stomen voor de Clash of the Titans 2016.
Gezien: finale Clash of the Titans 2015, zaterdag 20 juni 2015 @ De Helling