In je eentje het spits afbijten kan intimiderend zijn, zeker als de bezoekers van de Club grotendeels nog in het café van dB’s staan. Fablewright, de artiestennaam van Valerie Lewis, doet echter wat ze het beste kan: spelen. Met alleen een elektrische gitaar als begeleiding brengt ze rauwe, gepassioneerde songs waarin haar goede stem en de accentloze uitspraak van het Engels opvallen. Lewis snijdt niet de makkelijkste thema’s aan maar dat past goed bij de rudimentaire liedjes. Ze verontschuldigt zich voor de pauzes tussen de nummers. Haar lievelingsgitaar – een mooi exemplaar - is nogal temperamentvol en moet regelmatig gestemd worden. Met het mooie ‘Neverland’ krijgt de set een krachtig einde.

In december zagen we Ode to the Quiet al op het Sneeuw en Ruis-festival in EKKO. En hoewel dat één van de eerste compleet versterkte optredens was maakten ze daar zoveel indruk dat we ze naar de Club hebben gehaald en Selecteert van deze maand hebben gemaakt. In dB’s speelt de band een sterke set, nog beter dan in EKKO. Op het podium staat een zelfverzekerde band die uitstraalt precies te weten waar ze naar toe wil. Zangeres/toetseniste Marianne Oldenburg en drummer Otto de Jong bevestigen wederom hun belangrijke rol in het bandgeluid, maar deze keer is het vooral gitarist Tobias Kerkhoven die opvalt. Zowel met zijn krachtige spel (naast subtiel ook scherpe uithalen) als in zijn podiumpresentatie is hij veel nadrukkelijker aanwezig dan de vorige keer. Ook bassiste Nana Effah-Bekoe, die in EKKO pas voor de eerste keer meespeelde, is duidelijk meer op haar gemak. Een sterke, overtuigende show. Laat dat album maar komen.

Hoewel Project Bongo uit vijf studenten van de Herman Brood Academie bestaat is de band niet veel in Utrecht te zien. De laatste keer dat we ons kunnen herinneren was in de finale van De Utrecht Popprijs, die de band overtuigend won. Dat die winst terecht was laten ze vanavond wederom zien. Het vijftal speelt een strakke, en opvallend professionele set 3FM-vriendelijke en dansbare popsongs met af en toe een tropisch uitstapje. Als zelfs de nuchtere Utrechtse indiepopliefhebbers in het publiek een voorzichtig dansje wagen doe je iets goed (meezingen blijkt nog een brug te ver te zijn). Met nog een paar pakkende nummers erbij is er geen muzikale reden waarom de band niet ook een deel van dezelfde stappen als de grootste rockband van Nederland van dit moment zou kunnen zetten. Of één misschien: de naam. Het hoeft allemaal niet super serieus maar Project Bongo heeft, volgens ons dan, toch iets middelbare school-achtigs terwijl deze jongens meer in hun mars hebben.

Gezien: Club 3voor12/Utrecht van januari met Fablewright, Ode to the Quiet, Project Bongo en La Corneille DJ-set, donderdag 30 januari 2014 @ dB’s