De voorrondes van De Utrecht Popprijs hebben een uiteenlopend scala aan deelnemende bands opgeleverd. Hoewel ze allemaal in de basis bestaan uit zang, gitaar, bas en drums, begeeft iedere act zich toch in een eigen genre binnen de popmuziek. Zodoende is er een interessant programma uitgerold voor de finale, aangezien elke band iets 'eigens' heeft en de één niet in het vaarwater van de ander gaat zitten.
TwoWay Society trapt de avond af met een mengeling van hardrock, heavy metal en pop. Naast een aantal ogenschijnlijk trouwe fans, te herkennen aan bijbehorende band T-shirts, hebben de heren ook nog een gastzangeres meegenomen om hen te vergezellen op één van de nummers. Ze hebben er duidelijk zin in en staan vol overgave op het podium, maar het publiek lijkt niet overtuigd.
De tweede band die het podium betreedt is Project Bongo. Ze mogen nog jong zijn, de band trekt onmiddellijk de aandacht met hun zelfverzekerde houding, om over het flamboyante kapsel van de zanger maar te zwijgen. De muziek is echter niet minder interessant, en ze krijgen de zaal al snel aan het dansen met hun aanstekelijke, tropische indiepop. De originele benadering van de muziek, gecombineerd met de vele ritmewisselingen en vrolijke refreinen doen bij tijd en wijlen denken aan Vampire Weekend.
Daarna is het de beurt aan Stillwave. Met een geluid dat zwaar leunt op bas en echoënde gitaarpartijen dompelen ze de toeschouwers onder in een donkere mix van 80s New Wave en alternatieve rock. De onwaarschijnlijk diepe stem van zanger Marcel Jongejan is kenmerkend voor het geluid van de band en weet het publiek zichtbaar te verwonderen. Met een goed uitgedachte afwisseling tussen rustige partijen en vernietigende climaxen houden ze de aandacht succesvol vast.
Als laatste finalist van de avond is de vloer aan Go Go Kill , een band die zich niet laat negeren met zijn eclectische noiserock. Frontvrouw Zoe Bhikharie, die klein van stuk is maar daarmee niet minder energiek – soms tegen het hysterische aan – toont in haar voorkomen al dat de band zich wil onderscheiden, door een Michael Stipe-achtige zwarte streep op haar gezicht te dragen. Hoewel de zang indrukwekkend is en de bandleden hun instrumenten goed beheersen, klinkt de set van twintig minuten jammer genoeg bijna als één lang nummer, onder andere door het onophoudelijke delay-effect dat zwaar over de stem van Bhikharie ligt.
Terwijl My Blue Van, de publieksprijswinnaar van 2012, een korte, maar indrukwekkende set speelt, beraadslaagt de jury over de uitslag. Echter, alvorens bekend wordt gemaakt wie met de hoofdprijs naar huis gaat krijgen de heren van Stillwave de publieksprijs overhandigd. Met een twintigtal stemmen verschil winnen ze overtuigend en ontvangen een cheque van €250,-, waarvan ze naar eigen zeggen een videoclip zullen opnemen. De grote winnaar van De Utrecht Popprijs 2013 is Project Bongo, waarvan de leden met een zichtbare mengeling van ongeloof en geluk het podium beklimmen. De band wint hiermee een bedrag van €750,-, studiotijd bij Utrecht’s Mailmen Studio, repetitietijd bij Starsound Studio, een band-coachtraject van Popcoaching, een show op Geinbeat Festival 2014 en een plaats in de Sena Performers PopNL Award 2014.
Gezien: finale De Utrecht Popprijs, donderdag 3 oktober 2013 @ Tivoli de Helling, Utrecht