Het staat pontificaal op de site en in het programmaboekje: “Hebben de grondleggers van de Europese Unie het vertrouwen verloren? Zijn de Nederlanders de recente Europese prestaties op het gebied van vrijheid, vrede en voorspoed vergeten? Wij denken van niet. Met het Europa Festival Utrecht neemt RASA stelling tegen de euro- en xenofobie die ons land overspoelen. […] Laat eventuele angsten dus achter u en vier samen met ons de enorme schat aan Europese muziek.”

RASA-programmeur Maarten Rover lacht als hij met zijn eigen tekst wordt geconfronteerd. “Het Europa Festival is een festival met een knipoog. Europa is heel ‘populair’ op dit moment. Wij willen vooral de mooie kanten van Europa laten zien. In Europa wonen zo’n 350 miljoen mensen met allerlei verschillende tradities en culturen en je merkt dat de afgelopen vijf à tien jaar de ‘lokale identiteit’ - denk aan kleding, eten, dansen en muziek - steeds relevanter wordt, zeker als je het vergelijkt met zo’n twintig jaar geleden. Je zou zelfs kunnen spreken van een ‘folkrenaissance’. Eerder al mochten stromingen als flamenco en fado zich in een grote belangstelling verheugen, en je ziet het nu ook in Polen, Oekraïne, de Scandinavische landen. Er is sprake van een herijking, waarbij grappig genoeg de eigen cultuur niet per se ‘heilig’ is; er wordt vrijelijk geput uit andere culturen en landen.”

Maarten Rovers: “Ik schaam me soms een beetje voor ons land. We hebben het supergoed. We zijn een vriendelijk en openhartig volk, maar wat zijn we nu toch in hemelsnaam aan het doen? Waarom laten we ons zo in de maling nemen door een paar stemmingsmakers in de politiek? Ik zeg wel eens gekscherend dat RASA zich bezighoudt met het tonen van de schoonheid van de mens, want bij het tonen van de lelijkheid heeft de mens onze hulp niet nodig... We laten zien hoe je Europa óók kunt bekijken. Wat verenigt Europa? Geen idee, het is vooral een geografische afbakening. Ik weet niet wat het betekent om Nederlander te zijn, ben het wat dat betreft eens met onze toekomstige koningin – maar ik voél me wel echt een Europeaan.”

Wat wil RASA eigenlijk bereiken met dit festival? “Toen ik hier kwam werken bijna tien jaar geleden, was er geen aandacht voor Europese muziek - afgezien dan van zigeunermuziek en traditionele klezmer. Dat vond ik raar. Het leek wel alsof politieke en sociaal-maatschappelijke redenen belangrijker waren dan een muzikale of culturele motivatie. RASA probeert dit open te breken. Zo organiseerden we in 2004 een minifestival rond de nieuwe Europese lidstaten zoals Hongarije en Polen. Zo heel langzaam vinden we een publiek voor Noorse muziek en ik hoop dat dat ook zal gebeuren voor de Oost-Europese muziek. De Oekraïense formatie DakhaBrakha en het Poolse Warsaw Village Band [vrijdag te zien tijdens het Europa Festival] zullen denk ik ongetwijfeld in de smaak vallen van de avontuurlijk ingestelde rockliefhebber. De bands Kaja en Sväng [op zaterdag] zijn ook geweldig - die Finnen zijn gewoon gek!”