Ooit, in een grijs verleden, toen Incubate nog ZXZW heette en een hele week in beslag nam, speelde het legendarische Sun Ra Arkestra er zeven dagen achter elkaar sets van soms wel drie uur lang. Nu, acht edities later, is de Jupilerzaal het toneel voor twee acts die zich sterk hebben laten inspireren door Sun Ra en zijn jazzorkest. Niet alleen Thurston Moore noemt zich namelijk al jaren fan, Golden Dawn Arkestra zou je - niet alleen vanwege die naam - zonder al te oneerbiedig te worden een Sun Ra-tribute kunnen noemen. Frontman Zapot Mgawa, die zijn vader weliswaar nooit kende, schijnt volgens zijn moeder zelfs de verloren zoon van wijlen Sun Ra himself te zijn.

Het nummer met de repeterende tekst 'We are the children of the Sun' doet dat wel vermoeden. Maar ach. Wouldn't you? Muzikaal valt er zelfs ook wel wat voor te zeggen, gelet op de smeltkroes van genres waar ook Sun Ra zo bekend om stond. We swingen vrolijk van 60's psychpop naar voodoorock, tot afrobeat en spacefunk. En zo af en toe geeft Mgwana zijn saxofoon ook nog even een freejazz-kieteldood.

Ja en nee. Die veelzijdigheid voelt hartstikke natuurlijk aan, en helemaal niet geforceerd zoals je nog weleens bij overijverige duizendpoten ziet. Wel zo prettig. Maar wie zou er als nietsvermoedende concertbezoeker niet de weg kwijtraken als een van de zangeressen annex danseressen ineens aan een hoelahoephypnosesessie begint?

Ja ja. Golden Dawn Arkestra heeft zoals gezegd ook nog een vleugje circustheater. En dan hebben we het niet over Twenty One Pilots-achtige kijk-ze-drummen-terwijl-ze-crowdsurfen-taferelen, maar gewoon een choreografietje hier, een hoeleahoepact daar. Geen te ver doorgevoerde gimmick dus, al zou je daar met al die ingewikkelde outfits vooraf nog aan kunnen twijfelen. Hier draagt het juist allemaal bij aan de speelse magie van de act, die zo op alle fronten boeiend blijft. Precies het soort verrassing dat Incubate Incubate maakt.