Rond vieren lopen massa's mensen in het Park, velen wandelen rondjes want eigenlijk is men op zoek naar de ingang, die niet helemaal duidelijk aangegeven is. Eenmaal binnen komen de zware gitaren van Order of the Emperor ons tegemoet. Na de Rotterdamse punkers van Accelerators staat de SENA Talent Stage andermaal in het teken van de ruigere kant van de muziek. Drie gitaren van de Emperor zorgen voor heel wat bombarie en weten het publiek duidelijk op te zwepen. Headbangen gaat vrij makkelijk want er blijft een stevig windje hangen. De band heeft er ook zin in en speelt vol overtuiging. Frontman Wouter Jongens verkondigt mooi het woord, zingend dan wel schreeuwend. Achter de drumkit laat nieuweling Nik Reitsma zich van zijn beste kant laat. Keizers van dit kaliber mogen best vaker komen op een bevrijdingsfestival.
Frisse wind van bevrijding onder de Euromast
Record aantal bezoekers voor Bevrijdingsfestival Zuid-Holland
Na regen, onweer en storm heerst 's middags een zonnetje bij het park aan de Euromast. De frisse wind van bevrijding blijft echter hangen tijdens het festival. Organisatorisch loopt misschien niet alles goed, kijkend naar de andere festiviteiten is Rotterdam er zonder kleerscheuren vanaf gekomen. Gelukkig weet muziek altijd te zorgen voor verbroedering na de neerslag. We bezochten het Bevrijdingsfestival Zuid-Holland te Rotterdam.
Door naar het hoofdpodium waar Quintis Ristie de presentatie in handen heeft. Hij oefent nog een paar keer met het publiek de kreet "Vrijheid geef je door", want het is bijna tijd voor de 5 voor vijf actie. Het moment dat alle festivals met elkaar verbonden zijn en stil staan bij de betekenis van vrijheid. Beelden van de Bevrijdingsfestivals komen langs met mededelingen van ambassadeurs Jett Rebel, Dotan, Mainstreet en Caro Emerald. Enkele veteranen vertellen kort en bondig hun belevenissen. Handsome Poets' hit 'Dance the War is Over' klinkt door de speakers. Samen met Quintis klapt het publiek mee op de maat, zoals men dat deed tijdens de oorlog. Zoals burgemeester Aboutaleb eerder zei vandaag: "We mogen het verleden niet vergeten, maar herdenken en vieren." Vandaag de dag zijn er over de hele wereld 50 miljoen mensen op zoek naar vrijheid. Zeker iets waar de 1 miljoen landelijke bezoekers bij stil kunnen staan.
Echt respons komt er niet, de wind zorgt bovendien voor aardig wat ruis tussen podium en publiek. Ondertussen blijven er mensen binnen stromen en wil men eigenlijk maar één ding: muziek. Enter Caro Emerald, in een felroze shirt en bloemetjesrok zorgt ze met haar doorbraaksingle 'Back it Up' voor de nodige warmte. De Amsterdamse zangeres krijgt gelijk de handjes op elkaar. Mooi, gauw verder naar het talentenpodium waar rapper Caza inmiddels bezig is aan zijn set. Eind vorig jaar won hij de Grote Prijs van Rotterdam in de categorie Urban en de laatste maanden maakte hij furore met de tour van Ronnie Flex en Bokoesam. Zijn debuut, de Kimpéman EP, is net uit en dat wil hij maar al te graag delen met het enthousiaste publiek. Caza neemt ons mee naar zijn Volxbuurt. Maximilli, Rildo en producers Rät N FrikK rijden met hem mee. "Shout out naar de mensen hier voor. Ik zie jullie!", roept Caza tevreden. Helaas geen Def Rhymz vandaag, maar ook zonder hem gaan de aanwezigen 'Los'! Dutch base, Trap en Jungle beats houden de voetjes van de grond. "Dit is geen festival meer maar een fitnessruimte!" Wanneer een productie van Boaz van de Beats klinkt, onder goedkeuring van de baas zelf, raakt het publiek in extase. Hand in hand kameraden zingt men te samen. "Boom, wat ga je doen tegen de meester en zijn legioen!"
"Hebben jullie nog Soko sokoooo?", vraagt Quintis op het hoofdpodium. Natuurlijk heeft iedereen zin om een feestje te bouwen. Aan Broederliefde om daar voor te zorgen. Geen punt. Zelfs in een lege zaal tijdens Eurosonic in het verre Groningen weten ze nog de tent op zijn kop te zetten. Het publiek blijft ondertussen maar binnenstromen, er blijkt dat met 35.000 bezoekers een nieuw record is gevestigd. Net op tijd voor de rappersfamilie uit Spangen, sinds vorig jaar onder contract bij Top Notch. Rappers Emms, Sjaf, Jerr en Mella brengen samen met DJ Edson Cesar een stapel hits, voornamelijk van de EP Gevoelig Feestje, waarbij het onmogelijk is om stil te blijven staan. "Als ik zeg Broeder, zeggen jullie Liefde!" Rookmachines blazen tegen de wind in. 'Hoe het Voelt' gaat via de Harlem Shuffle door naar 'Allemaal Hetzelfde' en 'Labanta'. Mocht de zon nog niet zijn werk doen, dan is het wel de warmte van Broederliefde. "Vandaag zijn we allemaal één. Pak je broeder!". Vuisten gaan de lucht in. "Het dak kan er niet vanaf vandaag, dan moeten we maar richting de wolken", deelt Emms mee. De toekomst ziet er met zes FunX nominaties goed uit. "Ik ben een beetje schor, maar dat komt door jullie", vult Mella verbroederlijk aan.
Hip hop leeft in Rotterdam, dat valt niet alleen vandaag op, maar bij de show van De Likt heerst er vooral verwondering. Vorig jaar mochten ze de SENA stage afsluiten, vandaag staan ze op het grote podium. Voor rapper Simon maakt het niet uit, hij doet gewoon zijn ding en dat is hard gaan. Voordat de beats beginnen, dropt hij een pakkend gedicht over Rotterdam en vraagt aan John van Beek en Giorgi Kuiper of ze een beat hebben: "Geef ze dat gene dat ze nooit zullen vergeten. Rotterdammmm zijn we klaar?!" De frontman maakt een achterwaartse koprol, gooit de handen breed in de lucht en danst als een bezetene. "Dat bedoel ik!" Wát een imposant figuur. Hij springt het hoge podium af en gaat op de hekken staan. 'Bloed aan de Muur' komt misschien nog harder, Simon gaat er even bijzitten. Giorgi Kuiper doet een partijtje keytar mee. "Rotterdam, hebben we er nog een beetje zin an?" De Italo discobeats knallen de pan uit, De Likt gooit er dan ook wel hun meest dansbare songs uit. Giorgi komt terug om met Simon een dansje te doen. "Zijn jullie een beetje klaar voor De Likt? Sta niet zo dom te kijken dan!" Even later steekt de rapper wel een duimpje op richting het publiek. Want het gaat gewoon erg lekker. 'Vocal Chop' en 'Rotterdam' laten het park nog één keer daveren. Simon duikt het publiek in, de keytar wordt andermaal fijn bespeeld en de lichten zwaaien als sirenes op het ritme van de synth sounds.
Weinig tijd om van de sfeer te genieten buiten de muziek om, want er staat zo veel tegelijk geprogrammeerd. Gelukkig kunnen we de laatste tonen nog meepakken van The Minor Details. Een wat ouder en ouderlijk trio. De bassiste staat namelijk hoogzwanger te spelen en helpt mee een aardige new wave sound neer te zetten. Ergens in de regionen van Echo and the Bunnymen en Joy Division/New Order. "Al I can do is hate, hate", zingt Jeroen S. Rozendaal terwijl de razernij leeft in het, door distortion gedreven, gitaarspel. Harde drumritmes op de snare en de galm in de vocalen maken het plaatje compleet. De drummer verruild zijn kit voor de drumcomputer en deelt mee dat ze nog drie nummers hebben en maar tijd hebben voor eentje. De Depeche modus wordt ingezet met melodische gitaarriffs erover heen gesprenkeld. Lekker.
Gedurende het optreden klinkt aan de andere kant Queens Of The Stone Age's 'No One Knows'. Birth of Joy lijkt zich op te warmen. De drie heren staan immers garant voor een rock 'n roll feestje. Ondertussen hebben ze al drie albums uit en eind mei verschijnt het eerste live album. Ervaring hebben ze kunnen opdoen tijdens Pinkpop, Lowlands en Best Ket Secret. Kevin Stunnenberg, met ruige stem en vuige manen, weet precies wat hij moet zeggen om het publiek op te hitsen, maar laat vooral zijn gitaar spreken. Aan psychedelische riffs en orgelsolo's geen gebrek. Quintis Ristie zei het al tijdens de aankondiging: "Let’s get ready to rumble!" De band weet het momentum met gemak vast te houden. Het nummer 'Rock & Roll Show' spreekt natuurlijk boekdelen, want dat is wat hier plaats vindt. De gitaar/drum/orgel vergelijking met DeWolff is al veel vaker gemaakt, maar hoe mooi is het dat ons land over twee van deze topbands beschikt. Vooraan vindt een stevige moshpit plaats. "Als jullie hard juichen hebben we misschien nog twee nummers". Helaas zit men ook hier aan een strak schema. Wie meer wil horen, kan ter plekke al vinyl bemachtigen.
Pas een jaar samen actief onder de naam Victim Victim, maar ook Rotterdammers Afka en Maurice Petitjean hebben al een eerste plaat uit. Debuut EP Cathedral Floods komt op de SENA stage aardig tot leven. Maurice zorgt voor de dark house en de zangeres legt daar haar kristalheldere stem overeen. Af en toe geeft ze net dat tikkeltje extra met behulp van haar elektronische drums. De ritmes zorgen voor kippenvel, terwijl de wind toch al een tijdje is gaan liggen. Beiden zijn vanzelfsprekend in het zwart gekleed. Afka heeft over haar latex pak nog een bijzondere poncho aan, maar sowieso is de zangeres met haar witte haren en Japanse make-up een interessante verschijning. Past prima in het rijtje van FKA Twigs, Ellie Goulding en Robyn. Zelf is ze vooral blij om te mogen optreden. "Supertof dat jullie hier allemaal zijn." Het publiek heeft bovendien de weg naar het podium gevonden. Net als De Likt weet ook Victim Victim Giorgio Moroder te appreciëren, 'Cold Light' heeft een drumritme dat gelijk beslag legt op je lichaam. De zang dringt door tot het binnenste van je ziel. De sound doet soms denken aan de Belgische New Beat maar het duo eindigt met een ode aan Rotterdam Terror Corps. Zij het in een lager BPM maar de vibe blijft lekker in de Eurodance sferen. Bij het publiek valt het prima in de smaak.
Beide podia worden op eclectische wijze afgesloten. De Skaggerz mogen met hun ratjetoe van ska, punk, funk, reggae en hip hop de SENA tent op slot gooien. Dat gaat gepaard met een waar feestje. Zonder twijfel vinden hier vandaag de meeste crowdsurfpartijen plaats. Hoe kan het ook anders met de summer sounds inclusief de swingende saxofoon van Lars Nebel. De teksten/raps van Dirk Busio zijn overigens niet allemaal positief en best maatschappijkritisch. 'Doe is ff Normaal', 'Paradijs' of 'Kut' brengen een duidelijke boodschap. Belangrijkste blijft het bouwen van een feestje, samen met het publiek. Het vieren van de vrijheid. De muziek gaat alle kanten op, van Tetris taferelen tijdens 'Padam' richting de Balkan sound van 'Meisjes'. De winnaars van de Grote Prijs van Rotterdam skanken er lekker op los. Gitarist Tommy Kennedy neemt een foto voor thuis en gaat dan weer verder met raggen. Niet alleen veel werk van het debuutalbum Merkwaardige Wezens maar ook materiaal van de nieuwe EP Tussendoortje wordt gebracht. Allen in een feestend tempo. De vrolijkheid springt er vanaf en het publiek gaat non-stop los maar als 'Scuba' wordt ingezet weten de fans dat het einde van de set nabij is. "Ga altijd je eigen weg", is een mooie boodschap in teken van de vrijheid. Presentator PP Fischer wil afsluitend iedereen van de techniek, vrijwilligers, muzikanten en de Popunie bedanken.
De zon gaat inmiddels onder wanneer DJ Irwan bezig is aan zijn set. Over eclectisch gesproken, de DJ uit Amstelveen hoort in zijn genre bij de besten van Europa. Hij begint met een portie hiphop en R&B. Kanye West, Justin Timberlake en Lil' Wayne komen voorbij in de mix en zetten het Bevrijdingsfeestje onder begeleiding van MC Phatt verder. Gabberhit 'Rainbow in the Sky' gevolgd door 'We Will Rock You' en 'I Love Rock 'n Roll', het is eens wat anders. Het publiek smult ervan en zingt mee met 'Nobody’s Wife'. Niemand denkt meer aan de regen, de lange wachtrijen voor (dure) muntjes of verborgen ingangen. Er zijn zeker verbeterpunten maar dat heeft de sfeer zeker niet gedrukt. Met een record van 35.000 bezoekers kan men spreken van een groot succes. De Franse eclectische elite van Le Peuple de L’Herbe sluit de editie af met hun eigen stijl vol hiphop, drum 'n bass, jungle, electro en reggae. Het publiek lijkt één bewegende massa, golvend op de muzikale tempowisselingen. De vele ritmes fuseren samen tot een genietend geheel. Beatboxen, skratchen en samples passeren de revue. Vooral het beatbox moment van frontman JC 001 is best indrukwekkend. Op zich is de Engelsman al een zeer begenadigd rapper. De band speelt strak en weet de dag op formidabele wijze ten einde te brengen. Het publiek geniet na en verdeelt zich vervolgens op in het park richting huis of andere festiviteiten.