Deze zondag is zoals eigenlijk elke zondag zou moeten zijn: een schitterend winterzonnetje en wéér een spannende programmering op het podium van BIRD in de vorm van BinnensteBuiten Presents: Akwasi. De rapper die jong furore maakte met het collectief ‘Zwart Licht’ ontdekte op de toneelschool van Maastricht het oeuvre van Bram Vermeulen, die inmiddels meer dan tien jaar geleden plotseling overleed. Het album ‘Daar Ergens’ dat de MC tegen het einde van 2014 uitbracht is een ode aan de zanger. En als Bram het optreden had kunnen zien dan had hij gezien dat het goed was.
Akwasi: ‘Daar Ergens’ in BIRD
Verrassend goede ode aan Bram Vermeulen
Op zondag 22 februari deed de Amsterdamse rapper Akwasi Rotterdam aan. In een uitverkocht BIRD vond er onder het mom van de ‘BinnensteBuiten Sessie’ eerst een uitgebreid diepte-interview met de artiest plaats, om de middag af te sluiten met een spetterend optreden. Het interview en de show stonden in het teken van Akwasi zelf, zijn ontwikkeling tot de artiest die hij vandaag de dag is, maar vooral ook in het teken van wijlen Bram Vermeulen. Vermeulen, de Nederlandse kleinkunstenaar waarvan Akwasi niet onder stoelen of banken steekt dat hij zijn grote inspiratiebron is.
BinnensteBuiten is een interviewreeks waarbij de artiest eerst stevig aan de tand wordt gevoeld alvorens een show weg te geven. Zo ook vandaag en de ondervraging start met ‘vriendenboekjesvragen’. Zo komen we er achter dat hij als de dood is voor slangen en pittige kaas het broodbeleg naar keuze is, het liefst drie plakken. Maar al snel wordt er ingegaan op de roots van de rapper. Zijn afkomst, leven, inspiraties, dromen en angsten. Al lijkt hij van dat laatste weinig last te hebben. Het is moeilijk om na het bijwonen van het interview en het karakter dat hierin naar voren komt nog iets negatiefs over deze artiest, zijn werk en zijn (door hem zelf veel geprezen) crew te melden.
Na een uurtje talkshow stroomt het aanwezige publiek naar de grote zaal van BIRD waar het dan echt gaat gebeuren. De prachtige harp op het podium valt meteen op. Een instrument dat je überhaupt niet vaak tegen komt, laat staan in het genre hip- en nederhop. Maar wat deze band laat horen is geen ordinaire hiphop. Sterker nog, het laat zich moeilijk in een hokje plaatsen. Drums, gitaar, bas, toetsen, viool en de harp brengen een dijk van een goed gebalanceerd geluid voort. Het duurt niet lang voor het publiek uit hun ‘brakke zondag’ modus losbreekt om vol mee te gaan in de energieke vibe die wordt neergezet.
Akwasi is een innemende frontman, in de vocalen bijgestaan door de rauwe maar toch tere stem van Rob Dekay. De zeer creatief bewerkte Vermeulen klassiekers als ‘De wedstrijd’ en ‘Pauline’ worden eigenwijs, maar met groot respect voor de schrijver ten gehore gebracht. Tussen de nummers door is de sfeer op het podium, net als in de zaal, onbezonnen en spontaan. Iedereen in de band heeft en krijgt de ruimte, wat de chemie tussen artiest en publiek ook weer ten goede komt. Of het even stil kan zijn in de zaal? Absoluut. Je kunt een speld horen vallen bij het harp intro van het nummer ‘Spijt’. En voor het spelen van de dansbare track ‘Dorst’ draagt gitarist Gerson Main ook zijn poëtische steentje bij met zijn gedicht ‘Zielig voor het glas’.
Akwasi heeft met het album ‘Daar Ergens’ en zijn crew goud in handen. Hij slaat met zijn teksten en muziek écht een brug tussen hiphop, kleinkunst en pop. Was je er zondag niet bij? Niet getreurd, want het kan bijna niet anders dan dat hij met dit staaltje muzikale, aanstekelijke, ontroerende én dansbare poëzie letterlijk elk podium en festival in Nederland aan zal doen.