Toen de deuren eenmaal waren geopend, liep de zaal al snel vol. Er kwam een gevarieerd publiek binnen wandelen. Eigenlijk kon je ze indelen in drie groepen: allereerst de 40-plussers die van tijd tot tijd wel van een avondje rock & roll houden, voornamelijk te vinden tussen de "Front of House" en de bar. Dan had je de twintigers en dertigers, meestal met vriendje of vriendinnetje, die door de hele zaal verspreid zichtbaar genoten van de Achterhoekse rockers op leeftijd.

Wie dan niet achter kunnen blijven zijn natuurlijk de echte Normaalfans, ook wel luisterend naar de term "superboeren". Gedurende de show waren ze vooral te herkennen aan ontblote boven lichamen, een onvermijdelijk geurmengsel van bier en zweet en het feilloos meezingen met Bennie Jolink.

De weg naar de bar, waar het gerstenat flink werd doorgetapt, was snel gevonden. Het leek wel een soort ongeschreven wet voor de ervaren bierdrinker, dat vier vingers in de lucht gewoon vier bier betekent en niks anders. Lang niet al het bier dat besteld werd, verdween in de buiken van de gezellige toeschouwers. Het was geen uitzondering als na twee slokken bier een halfvol glas richting plafond werd gelanceerd, waarbij de omstanders werden getrakteerd op een fijne Grolsch-douche.

Nadat de tukkers en achterhoekers fijne Bluesrock geserveerd kregen van Albert Lee en zijn kornuiten, was het wachten op Normaal. Onder het genot van een nieuw pilsje natuurlijk.

De Achterhoekse band reed als een geoliede motor door hun set, waar de enthousiaste mensen in de goedgevulde Grolsch zaal, van de veelvuldig meestampende liefhebbers op leeftijd achterin de zaal tot de kolkende massa dichtbij het podium die roekeloos dansten op een plas van bier en zweet, van smulden. Het alom bekende "høken", wat eigenlijk ook wel sterk neigde naar de pogo-dans, werd veelvuldig uitgeoefend. Praktisch de hele zaal zong Vrouw Haverkamp (geheel a capella!) uit volle borst mee, nadat de eerste woorden werden ingezet door die man met hoed en snor. Saillant detail: bij het "wat heeft u dikke tieten!" waren daadwerkelijk blote borsten te spotten. Een combinatie van toewijding en alcohol zullen we maar zeggen.

Tijdens de toegift wachtte iedereen natuurlijk op dat ene bekende nummer over die motorrijders. De hele zaal ging compleet loos en de stemming bleef ongewijzigd beregezellig tot en met het einde.

Toen de meeste mensen al weg waren, gaf Bluegrass Boogiemen nog een fijn, eigenzinnig optreden. Ze hebben een swingende show gemist met veel gevoel voor humor.

Sleutelwoorden: gezelligheid, bier en harde Americana vertaald naar het Achterhoekse boerenleven. Het publiek heeft gekregen waar ze voor kwamen. Het Muziekkwartier is nu officieel opgewarmd!