MiniRok bouwt een feestje

Klein festival verrast groots

Redactie, foto's Wil Delissen ,

Sinds 2007 is er, verstopt naast de kleedruimte van de lokale voetbalclub in Stramproy, het eendaagse festival MiniRok, niet te verwarren met het kledingstuk wat vandaag in de kast kan blijven. Een festival dat zich niet laat meesleuren door de radiotrends van het jaar maar muzikaal verder kijkt en interessante namen als ¡PENDEJO!, Town Of Saints, The Sedan Vault, Psycho 44 en The Silverfaces op de poster drukt. Rooj mag zaterdag zijn borst nat maken voor dit kleine maar muzikaal grootse festival. 3voor12 limburg geniet mee.

De achtste editie van MiniRok valt op de laatste zaterdag in augustus. Een dag die zich qua weer kan meten met de herfst die overigens in deze maand lijkt te zijn gestart. Gelukkig valt het mee met de regen zo zal later blijken.

Er zijn twee podia dit jaar. De mainstage en een podium in een grote circustent. Om en om wordt er gemusiceerd en zelfs semi-professioneel gedanst. Zelfs de kids hoeven niet thuis te blijven want er is voldoende springmateriaal beschikbaar op het terrein. Een fenomeen wat je steeds meer aantreft op festivals. En zo hoeven pa en/of ma dan ook niet meer thuis te blijven eigenlijk.

 

Local heroes openen traditioneel het festival. Aan Crossroads de eer om deze grijze zaterdag te kleuren. Aansluitend worden op het podium in de circustent jamsessies gehouden. Een kans om ook eens op een podium te staan en leuk voor familie en vrienden.

De grens met Belgie ligt in de Stramproyse achtertuin. Vandaag zijn er maar liefst drie bands uit dit prachtige land te aanschouwen en beluisteren. Rhino's Are People Too is de eerste van in rij.

 

Town Of Saints is aan een flinke opmars bezig in Nederland en zorgt voor de nodige spaarpunten bij de tankstations gezien het aantal optredens het afgelopen festivalseizoen. Niet meer weg te denken uit het Nederlandse muzieklandschap. Ondanks de vele gigs en ietwat vermoeiend ogende musici val je niet in slaap. Fris en fruitig en in opperste staat van paraatheid worden de indiefolk-liedjes weelderig uitgestrooid als bloemen tijdens de hippietijd. De show wordt zelfs even stilgelegd als blijkt dat de versterking op het podium niet naar wens is. Even opnieuw inregelen en gaan met die banaan. Complimenten voor het zuivere spel van violiste en zangeres Heta Salkolahti. Een lust om te horen.

En ja hoor, de soundcheck van ¡PENDEJO! lijkt de weergoden ongunstig gestemd te hebben. Regen valt met bakken uit de lucht. El Pastuso en zijn mannen hebben daar schijt aan. De versterkers op twaalf en gas op den planck. Sonisch stonergeweld maakt zich meester van het MiniRok-terrein in een poging de regendruppels weg te blazen. Een energieke show.

Atacames is de nieuwe plaat en passeert uiteraard de revue. Een poging van El Pastuso om met zijn melancholische trompetspel, gruizige stem en zelfs wierook, gemengd met andere 'kruiden' de lucht te klaren lijkt pas na het optreden effect te sorteren. Dat geeft niet. Het aanwezige publiek heeft zich geamuseerd vanonder een tentje of voorizen van een poncho en daar gaat het om.

 

Onze oosterbuur Rocco Recycle trekt een volle tent. Of dat door de regen komt is niet helemaal duidelijk. Wat wel meer dan helder is, is het publiek wat zich uitstekend vermaakt bij deze zilverkleurige eenmansband. Met een gerecycleerde stellage wat een volledig voetbediend drumstel blijkt te zijn, een set eigengemaakte gitaren en een dikke rand eyeliner lukt het de man uit Keulen om een feestje te bouwen. Nadat de speeltijd ruim voorbij is krijgt deze Seasick Steve Extended nog tien minuten om vol te maken. Niet genoeg zo blijkt als het publiek na het verstrijken van deze tijd om meer roept. Daar is geen tijd voor want The Sedan Vault, de tweede Belgische act van vandaag is al bezig op de mainstage en overstemt inmiddels de tent.

Als je deze band alleen hebt beluisterd dan lijk je te maken hebben met een grote band. Bombastisch, theatraal, energiek en vol pit om een paar kenmerken te noemen. Zie je ze staan dan komt dat alles 'slechts' van drie muzikanten en hun instrumentarium af. Indrukwekkend wat deze mannen presenteren. Indierock wordt het genoemd. Parallellen met Muse en Thirty Seconds To Mars en The Mars Volta komen al snel voorbij. Sommigen snappen dat al, sommigen nog niet. Of het nu aan het weer ligt, er wordt vandaag niet veel gedanst. Meeknikkende hoofden zijn er genoeg. Hoe dan ook. Door Humo destijds al geroemd: "een bombastische patat op onze bakkes!" en daar krijgen ze gelijk in. Het is duidelijk dat we veel meer van deze mannen zullen (moeten) gaan horen. Dat kan niet anders.

De laatste Belgische band van vandaag is Psycho 44 (niet John Coffey zoals de presentator aanvankelijk riep). Het enthousiasme en de energie van The Sedan Vault lijkt zeer besmettelijk. Wat gaan deze mannen flink tekeer zeg. Post-hardcore? Metal? Stoner? Een vleug electro? Een gebalanceerde mix zullen we maar zeggen. Muziekblad OOR noemde ze in 2013 al de meest verrassende band uit Belgie. En dat is waar festivals als MiniRok maar ook bijvoorbeeld Wessummer Breeze festival op inzetten: de vroege parels ontdekken. Deze jonge gasten rocken als een band die al jaren aan het touren zijn. Dat steekt aan zo blijkt. De pogo bestaat nog en er is zelfs een heuse moshpit tijdens een de toegift, een cover van Nirvana. Leeg maar voldaan vertrekken onze zuiderburen en laten even een vacuüm achter. Tijd voor The Silverfaces om daar iets aan te doen vanuit de tent.

Opgericht in 2013 en dan al namen als Lowlands, De Wereld Draait Door, de Zwarte Cross op je cv. Te horen op 3voor12 radio en door OOR benoemd tot een van de tien talenten van 2014. Da's niet niks en dan sta je zomaar ineens op MiniRok. Een ronkend orgel, schreeuwende gitaarriffs, uitgesponnen solo's en een ritmesectie die bestaat uit charmant ogende dames die weten hoe je een ritmebasis legt. Iets meer swing, minder zwaar gitaargeweld is het kenmerk van deze afsluiter. Als er na de set geen toegift meer komt omdat de liedjes op zijn dan is dat even een teleurstelling voor de zinderende tent. Gelukkig maakt de resident dj een muzikaal einde aan deze zaterdag in Stramproy door er een nineties parade in te gooien. Een betere dagbesteding is bijna niet voor te stellen. Op naar 2015.