Circle Of Silence vierde tijdens Emergenza-finale

De apaten waren niet bepaald apathisch op het podium

Jerome Crutsen, ,

Vorig jaar stond Concubine nog in de finale van Emergenza in de 013, maar vervolgens bleef het angstvallig stil rondom deze band. Dit jaar vertegenwoordigde Circle Of Silence de provincie Limburg. Ondanks een geslaagd optreden behaalde de band slechts een vierde plaats in de Nederlandse finale van Emergenza.

De apaten waren niet bepaald apathisch op het podium

Het Emergenza-festival is een internationaal festival waar bands de kans krijgen om zich te presenteren en kans te maken op de wereldfinale op het Taubertal-festival in Duitsland. Als men deze wint, speelt de band een week lang op de Vans Warped Tour en zes weken lang topproductie bij de Roasting House-studio in Zweden, met uitaard de release van een album. Vorig jaar drong Concubine door tot de wereldfinale. Dit jaar wist het kwintet Circle Of Silence uit Heerlen, Tilburg en Apeldoorn zich te kwalificeren tot de semi-finale afgelopen zaterdag in de kleine zaal van 013. Zij hoopten hiermee de grote zaal te kunnen bereiken maar helaas bleef dit uit. Aangezien de band al om vier uur moet soundchecken, wordt er om half twee vertrokken. De drummer pikt zijn vriendin nog even op en rijdt dan meteen door naar Tilburg. De rest rijdt met twee auto’s nog even naar Treebeek, via een mooie Limburgse toer, om daar ook nog iemand op te halen. Vervolgens is het racen naar 013 om op tijd te zijn voor de soundcheck. Onderweg worden er de nodige grappen en grollen verteld, alsmede met z’n allen mee te blèren op ‘Hurt’ van Johnny Cash. Eenmaal aangekomen op de plaats van bestemming wordt de apparatuur uitgeladen en is het nog even wachten totdat de band het podium op kan om de soundcheck uit te voeren. Het gebeurt niet vaak op dit soort festivals dat iedere band kan soundchecken, dus dit is wel zo fijn. Hierna moet de band zich even melden bij de organisatie en is er een kleine meeting waarin enkele regels en zaken worden doorgenomen. Ook dienen het geld en de overige kaarten te worden geretourneerd, maar laat nu net degene die ze heeft even de auto naar huis brengen om ’s avonds lekker te kunnen feesten. Maar goed, dit wordt later op de dag alsnog opgelost. Backstage wordt kennis gemaakt met de andere bands en enkele lolletjes getrapt. Om zeven uur gaan dan eindelijk de deuren open, zodat om half acht de eerste band van maar liefst acht begint te spelen. De eerste band is eigenlijk best wel saai en niet echt strak. De ene is beter dan de andere, maar is qua stijl erg saai terwijl de andere band redelijk rockt maar dan weer niet strak genoeg is om de aandacht erbij te houden. Circle Of Silence staat als vierde op de bill en begint dus rond negen uur zijn show. De set van Circle Of Silence bestaat uit vijf nummers en ze klinken allemaal erg strak en worden soepel gespeeld. De band heeft er zin in en dat is te merken aan de energie die ze uitstralen. Niks apathie, maar voluit rocken en er vallen eigenlijk geen fouten te ontdekken. Het publiek reageert dan ook behoorlijk enthousiast en de band reageert dankbaar hierop. In het publiek bevinden zich een groep van twintig aanhangers waaronder leden van Siren en wijlen Festina Lente. Hierna spelen nog vier bands, waartussen enkele strakke maar niet originele bands tussen zitten. Rond de klok van twaalf volgt dan de spannende uitslag. Deze wordt bepaald door enkel en alleen publieksstemmen. Circle Of Silence eindigt als vierde en dat betekent dat ze niet verder komen. Er mogen maar twee bands door naar de volgende rond. Toch is de band tevreden over de show en weten ze toch rond de 45 neutrale stemmen te behalen. Een beetje beteuterd en apathisch, maar ook weer niet té, worden de instrumenten verzameld en ingeladen. Van de drummer en vriendin wordt afscheid genomen en met de rest gaat nog een klein feestje vieren in discotheek Extase…