Eigen Risico is de artiestennaam van Héctor Garcia Martin. Ook wel bekend onder de naam Hache, waarmee hij vooral filmografisch en fotografisch werkt. Al snel wordt duidelijk dat hij eigenlijk maar één plaat in zijn platenkast heeft staan. Eigen Risico is meer van de cassettes. Cassettes gebruikt hij in zijn werk om samples te verzamelen, maar hij heeft ook een flinke collectie aan Groningse namen en luisterde vroeger veel naar muziek op tape. Hij trekt lades open en als uit een grabbelton vist hij belangrijke inspiraties en ondergewaardeerde cassettes eruit. Vol passie vertelt hij over zijn muzikale vrienden, waarom die ene enkele plaat ook direct zijn Groningse favoriet is en over een grote inspiratiebron uit zijn jeugd.

Waar ben je mee opgegroeid?

“Eigenlijk van alles. Vooral mijn vader was een muziekliefhebber. Verder is mijn broer altijd een grote invloed geweest op mijn luistergedrag. Ik was meer een passieve luisteraar vroeger. Ook al was ik wat minder geïntresseerd in muziek, als kind nam ik nummers van de radio op met een dubbele cassettedeck. Zo kon ik de leukste nummers bij elkaar verzamelen.

Wat me wel altijd is bijgebleven is het album Casa Babylon van Mano Negra. Dit album leerde mij dat je als artiest vrij bent om te maken wat jij wilt. Je hoeft je niet te conformeren aan een genre of een stijl. Je kunt zelfs binnen één album verschillende dingen doen. Binnen muziek kun je alles maken. Dat was voor mij een enorme inspiratie en dat zie je ook terug in de muziek die ik zelf maak. 

Het album komt uit de vroege jaren 90 en heeft hele chille rustige nummers maar ook drum-'n-bass-achtige dingen. Veel elektronisch en met samples. Dit alles maakt het voor die tijd heel goed.

MTV heeft de muziek uit mijn jeugd ook enorm bepaald. Toen MTV een beetje opkwam in Spanje keek ik er veel naar. Hierdoor leerde ik artiesten kennen als NOFX, Blink-182, Millencolin, Limp Bizkit en Missy Elliot. Voor mij was dat eerder onbekende muziek, maar doordat het op tv kwam luisterde ik ernaar.”

Héctor Garcia Martin

Héctor maakt als Eigen Risico experimentele muziek, met spaanstalige rap, een elektronische basis en vooral veel samples. Voorheen was het meer een collectief en een project, maar momenteel richt Héctor zich vooral op Eigen Risico. De nummers zijn rauw en kunstzinnig, maar bovenal niet in een genre te vatten.

Héctor komt van oorsprong uit Spanje, maar woont nu zeker al een jaar of acht in Groningen. In eerste instantie kwam hij hier voor een half jaar, maar hij is eigenlijk nooit meer vertrokken.

Eigen Risico heeft een nieuw album op de planning voor na de zomer, genaamd Eigen Risico 3, in co-productie met Jaap van der Velde. De act is komende week, 12 april, live te zien in Moshpit of Creation. Hier organiseert het label Beter Leven One Star een event met Jespfur en Eigen Risico.

Wat is je favoriet van een Groningse artiest?

“Ik heb een aantal favoriete artiesten uit Groningen. Dat zijn mensen die dicht bij mij staan, maar los daarvan vind ik hun muziek en talent ontzettend goed. Bijvoorbeeld Jaap van der Velde, van The Homesick. Verder vind ik Marnix Visscher heel goed, die je kunt kennen van Price of Creepy Karpis. Jesper Vos, vroeger de drummer van Eigen Risico, heb ik ook heel hoog staan. Als laatste nog Jeroen Klootsema, van Real Farmer. Als ik echt een favoriet werk moet kiezen dan is dat het album van Real Farmer of het laatste album van The Homesick. Beide zijn enorm goed. Het nieuwste album van The Homesick, gelijknamig aan de band, vind ik super omdat het bijna een soort feestmuziek is, het is wat zoeter dan wat ze eerder maakten. Het Real Farmer-album Compare What’s There is de enige plaat in mijn collectie. Het is geweldig, bizar goed en ik ben super trots op ze.”

 

Welke artiest komt het meeste voor in je platenkast?

“Dat is een lastige vraag. Ik heb veel verschillende soorten muziek en verschillende artiesten. Ik denk Jpegmafia. Door deze artiest ben ik mijn leven gaan heroverwegen. Vooral muzikaal.

Voordat ik Jpegmafia gehoord had, was ik veel meer bezig met gitaar en punk, met een vleugje elektronische geluiden. Maar uiteindelijk heb ik de gitaar aan de kant gegooid.Het laatste wat ik gekocht heb is ook een originele Jpegmafia tape.

Verder heb ik veel cassettes van Tartarus Records. Niet zozeer een specifieke artiest of band dus, maar wel een label dat super vette cassettes uitbrengt en ze in handgemaakte, kunstzinnige verpakkingen stopt waardoor de tapes nog bijzonderder worden.”

Wat is de vreemde eend in de bijt?

“In alle eerlijkheid: er is zoveel dat er niet tussen past. De meeste cassettes komen van de Mamamini. Omdat ik veel gebruik voor samples heb ik eigenlijk een muziekcollectie die uitpuilt van de gekke dingen en bijzondere muziek. Zo heb ik een tape met fanfaremuziek, maar ook een cassette met haven-melodietjes en een aantal tapes over mentale gezondheid. Die laatste zijn meer meditatieve tapes of zelfhulpgurus. Dit alles luister ik zelf niet in m'n vrije tijd, maar gebruik ik wel voor mijn muziek.

Wacht, dit is misschien wel frappant: ik heb een cassette gekocht omdat het een volume 666 was. Dat vond ik erg grappig. Blijkbaar is het een cassette met nummers van Kylie Minogue en Phil Collins en allerlei artiesten die soundtracks gemaakt hebben.”

Wat zou meer waardering mogen krijgen?

“Ik kan niet Eigen Risico zeggen nu natuurlijk. Nee, maar bijvoorbeeld Real Farmer is wat mij betreft ondergewaardeerd. Het gaat enorm goed met ze en ze worden ook echt gewaardeerd door mensen, maar ik hoop dat ze nog veel groter worden.

Ik hoop dat ze ooit op Coachella spelen. Ook heb ik een oude tape van ze, en ik weet zeker dat dit duizenden euro’s gaat kosten op marktplaats in de toekomst. Ze zouden tussen de sterren moeten staan.” zegt Héctor lachend maar ook vol trots.

Wat is je grootste miskoop?

“Die heb ik eigenlijk niet. Omdat ik het meeste dus tweedehands en in de kringloop koop, kost het me sowieso niet al te veel geld. Daardoor geef ik geen grote bedragen uit aan iets dat daarna niet goed blijkt. Daarnaast ben ik ook erg ruimdenkend als het om muziek gaat. Er is wel muziek die ik haat, maar die komt mijn huis niet binnen. Verder is dat ook niet veel, ik vind bijna alles leuk. Wacht, ik weet het! Ik heb wel een grote miskoop. Dat is een tape die er heel tof uitzag en ik voor samples wilde gebruiken. Het leek echt veelbelovend, maar het bleek een spel op tape te zijn. Als je videogames in een cassetterecorder of andere muziekspeler doet dan werken ze gewoon niet. Ik heb er dus helemaal niets aan, maar het ligt nog wel in mijn collectie.”

Bij wie moeten we de volgende keer in de kast duiken?

“Jeroen Klootsema van Real Farmer. Sowieso een van mijn muzikale vrienden. Ik ben heel benieuwd naar hun collecties en wat ze jullie over inspiratie weten te vertellen. Het zijn mijn muzikale broers. Maar in eerste instantie Jeroen dus!"