Absence werd opgericht in 1997 en bestaat al die jaren uit Thomas Calis (drums en vocalen), Maarten Dekkers (bas en vocalen) en Piet van Tienen (gitaar en hoofdvocalen). De muzikanten hebben hun sporen inmiddels verdiend bij o.a. Uncle Meat, Blyster, Superfloor, Blues Clinic en Kaz Lux. De band bracht al eerder albums uit, zoals het drie jaar geleden verschenen album Storage. De basis van hun stevige melodieuze rock ligt bij bands als Rush en King’s X, maar ook Joe Jackson is nog altijd een onmiskenbare invloed op het bandgeluid. Ook lijkt de band beïnvloed door de prog rock bands van deze eeuw.

Niet onbelangrijk zijn de teksten, bij de lp mooi geprint op een uitneembaar dubbelzijdig blad. Absence heeft sterke observaties en is verbaasd over het leven van alle dag. Hierbij mag een stuk zelfspot natuurlijk niet ontbreken. Zo gaat ‘Put On Hold’ misschien wel over de helden zelf, maar niet zonder knipoog en het nummer eindigt mooi met een kleine knik naar David Bowie’s ‘Heroes’.

Ook kenmerkend voor het groepsgeluid zijn de driestemmige zangpartijen en de koortjes, die dit keer nog prominenter aanwezig dan op voorganger Storage. Dit is de verdienste van drummer Thomas Calis, die hij zich onder meer heeft laten inspireren door het album From The Inside van Alice Cooper. Goed voorbeeld van het resultaat is de afsluiter van kant A, de onvervalste ballad ‘Broken’.

De B-kant opent met het als single naar voren geschoven ‘Cold War’, absoluut één van de sterkste nummers van de plaat. Tekstueel wordt er opnieuw verwezen naar oude helden, dit keer Supertramp (“Crisis? What crisis? said Rodger”). Opvallend funky is ‘Panic Button’, terwijl de plaat wordt afgesloten met ‘Insomnia’, een echt prog nummer.

Absence is een trio van vrienden voor het leven. Ze maken geen bijster originele muziek, maar laten zich inspireren door van alles wat ze mooi vinden. Dat er een duidelijke voorkeur ligt bij de classic rock uit de seventies mag niet verrassend heten. Uitermate geschikt voor liefhebbers van melodische rock. Het is lovenswaardig hoe de band is omgesprongen met deze release. Misschien heeft het Keen Ear platenlabel hierbij een rol gespeeld. Gravy From Orderville is gestoken in een prachtige hoes, ontworpen door Nicolet Pennekamp.  De fysieke release is alleen verkrijgbaar op vinyl. Een bewuste keuze van de band.