#FF14: Vermakelijk muzikaal theater van Heidi Happy

Zwitsers zijn van alle markten thuis

Tekst: Wybren Nauta | Foto's: Coen Waltmans ,

Met nieuwe plaat The Golden Heart op zak reist Heidi Happy weer uit de hoge Alpen af naar de lage landen om haar liederen ten gehore te brengen. Ze spreekt al behoorlijk Nederlands, maar ze zingt net zo gemakkelijk in het Frans, Duits of Engels. Samen met drie bebaarde mannen betreedt ze op het Freeze Festival de Nivo Noord-zaal om bij iedereen een glimlach op het gezicht te toveren.

HET CONCERT:
Heidi Happy, Freeze Festival, Nivo Noord 1&2, zaterdag 27 september

DE ACT: 
Het Zwitserse Heidi Happy is een vierkoppige band met als voornaamste middelpunt zangeres Heidi zelf. De band tapt muzikaal gezien uit veel verschillende vaatjes en wisselt al even gemakkelijk tussen verschillende talen. De band gaat moeiteloos van melancholische singer/songerwriternummers naar funk en strakke 80's new wave. Hierbij is de band ook niet vies van een beetje theatraliteit; vooral zangeres Heidi lijkt soms regelrecht uit een musical gestapt te zijn.

HET NUMMER: 
Single Downtown is een van de meer opvallende tracks in de set. Met jazzy invloeden uit de jaren '20 krijgt het nummer een erg retro gevoel, maar het gebruik van synths zorgt tegelijkertijd voor een modern tintje. Een specifiek nummer dat eruit springt benoemen blijft echter lastig, aangezien alle nummers weer een eigen stijl hebben. Dit is direct een belangrijke kracht van de band; het zorgt ervoor dat de show op geen moment verveelt. Maar tegelijkertijd zit er ook geen duidelijk idee of opbouw in de set. Verder is het natuurlijk vooral opvallend dat de band halverwege het optreden Nescio van The Nits covert, en dat zeker niet onverdienstelijk uitvoert.


HET MOMENT: 

Een relatief kort moment dat tekenend is voor de show: de hele band fluit gezamenlijk een soort volkswijsje terwijl Heidi hen begeleidt op de mandoline. De nummers balanceren op het randje tussen opgewekte folky popnummers en lichtelijk melige vertoningen. De band bevindt zich vaak op de grens, maar gaat gelukkig nergens zo ver dat het storend wordt.

OOK OPMERKELIJK: 
De band is duidelijk niet vies van wat theater, er wordt een echte show opgevoerd. Heidi zelf gebaart erop los en probeert de interactie met het publiek aan te gaan. Daarnaast toveren de heren van de band ook vaak genoeg nieuwe instrumenten tevoorschijn. Denk aan fluiten, piano en een trompet in plaats van de standaard gitaren en drums.

HET PUBLIEK: 
Het publiek geniet duidelijk van de show. Aanvankelijk zijn de meeste toeschouwers ietwat terughoudend, maar naarmate de show vordert komen er steeds meer mensen vooraan zitten en klapt iedereen vrolijk mee. Vrijwel niemand verlaat de zaal voordat de set eindigt, doordat de band steeds wat nieuws aan het publiek weet voor te schotelen.

HET OORDEEL: 
Heidi Happy weet een uitermate vermakelijke show neer te zetten die soms wel aan het randje van het melige grenst. De band weet echter van begin tot eind de aandacht vast te houden door gevarieerd te spelen. Vooral afsluiter La Danse – een krachtig new wave nummer na alle gemoedelijke folky liedjes – weet te verrassen, en dat zonder uit de toon te vallen. Verscheidenheid is zeker een Zwitserse eigenschap, want net als het zakmes heeft Heidi Happy voor elk publiek wat te bieden.