EP-recensie: FilosofischeStilte - ‘Munch Palace Vol. 2’

De scheidslijn tussen woonkamer en dansvloer

Alexandra van Straaten ,

‘Munch Palace Vol. 2’ klinkt als een logische opvolger op ‘Munch palace’. Luuk Graham, beter bekend als FilosofischeStilte, creëerde in Volume 1 namelijk al rokerige huiskamersferen. Met Vol. 2 bouwt hij weer een sfeervolle huiskamer vol met hiphop, trap en psychedelische tonen. De albumhoes is in ieder geval een aantrekkelijke blikvanger. Maar tilt de Filosoof met dit tweede deel zijn sound naar een nieuw niveau?

Al sinds 2010 is de jonge Haagse beatsmith FilosofischeStilte bezig met het ontwikkelen van zijn eigen geluid. Hij begon met rap en kwam uiteindelijk uit bij psychedelische dance, trap met een vleugje hip hop. FilosofischeStile bracht al een handjevol EP’s uit. Het gaat momenteel dan ook best lekker met Graham, vorig jaar waren er shows op Rewire, Pitch en aandacht van verschillende labels. De kenmerkende, doordachte maar vooral spacende sound pakt het publiek overal in. De Stilte is inmiddels geen onbekend gezicht meer in veel clubs van de drie grote steden.

Als volume 1 het spetterende huisfeestje is waarop 50 cent zelfs even binnen komt kijken, dan is deel twee de knallende after. Het plaatje is hiermee compleet. Met de EP ‘Munch Palace Vol. 2’ staat de luisteraar met twee benen op een wolk en zweeft door een wereld vol atmosferische tonen. De nieuwe plaat bevindt zich op de scheidslijn tussen woonkamer en dansvloer. Een plaat met meer sfeer en diepgang dan zijn voorganger.

Met een ijzersterke opening komt de filosoof binnen op zijn spetterende feestje. Diepe tonen en een subtiele jazzy-achtige piano zetten een krachtige sfeer neer, de bekende trap sound wordt zo perfect aangevuld. De opbouw van de aftrap belooft veel goeds voor de rest van de EP. March Pt.2 geeft heel goed aan dat Luuk openstaat voor uitstapjes naar andere genres. Zo komt er een Afrikaans getinte sound uit de speaker. Een sound waarbij je handen hoort klappen en gestamp hoort. Een geestverruimend en beangstigend geluid geeft het tweede nummer veel pit. Je wilt luisteren naar de rest van de plaat.

De twee platen overbruggen elkaar op het moment dat ‘People Are Acting Like’ weer terug komt. Het nummer komt namelijk ook op de eerste plaat voor. En zo hoor je veel bliepjes en baslijnen die al eerder te horen waren in zijn vorige EP’s. De Luisteraar hoort zo goed op wat voor manier de artiest zich ontwikkelt in zijn oude muziek. FilosofischeStilte maakt met de kracht van Volume 2 het geheel compleet. Een ijzersterke EP die laat zien dat de filosoof open staat voor het experiment, klaar voor volume drie?