Soul Sister Dance Revolution presenteert debuutalbum met verve

Vurig speelkwartier in uitgelaten SuperMarkt

Madeleine van Geuns en Tess van der Zwet | Foto’s: Peisam Tsang ,

“Zo jong en dan al zo belachelijk goed. Om gek van te worden”, verzuchtte Nico Dijkshoorn eens en ‘treinkrant’ Spits zette hen al zonder slag of stoot tussen het rijtje DI-RECT-Kane-Earring-Anouk. Het is evident dat Soul Sister Dance Revolution van een Haagse trots gepromoveerd is tot Nederlandse sensatie. De titel van debuutalbum ‘Playground Kids’ doet vermoeden dat het getalenteerde groepje schorem in Nederland een onuitputtelijke speeltuin ziet. Eerste spelronde: de SuperMarkt trashen tijdens de albumpresentatie. Uitslag: 1-0 voor SSDR.

Het afgelopen jaar zat de band veel in de studio voor de eerste plaat, maar ondertussen gebeurde er buiten die vier muren ook genoeg. Halverwege 2012 wordt bekend gemaakt dat Soul Sister Dance Revolution gedurende de hele tour het voorprogramma van DI-RECT zal verzorgen, komt de eerste single ‘Hold the line’ uit, verkiest 3FM hen tot Serious Talent en wordt de Haagse Popprijs voor Aanstormend Talent binnengehosseld. De verwachtingen zijn inmiddels opgetrokken tot enorme hoogten met als climax de albumrelease. 
 
En dat hoogtepunt wil niemand missen, getuige de enorme rij die zich op de avond van de cd-presentatie recht voor de SuperMarkt uitstrekt.  Als de avond aangekondigd is door Patrick Schmitz van Splendid,  barst de machine los. Een bijzondere keuze: Soul Sister kegelt meteen achtereenvolgens singles ‘Playground Kids’, ‘Hold The Line’ en ‘Hearts’, de zaal in. Is het kruid verschoten? Welnee! Het publiek is nu helemaal los en duidelijk voor alles in. 
 
Als de rest van het album wordt gespeeld, wordt duidelijk hoe catchy ook het andere werk is. Fijne gitaarloopjes en spot-on samenzang vormen herkenbare referentiepunten voor latere luisterbeurten thuis en hoewel het publiek niet alles woordelijk mee kan zingen, worden er wel degelijk pogingen gedaan. Zo krijgen de toeschouwers bij ‘Soldiers of love’ een plek in de spotlight door luidkeels ‘We are, we are the soldiers’ mee te mogen blèren. Iedereen stemt gewillig in. Bij ‘Start a war’ spotten we de eerste crowdsurfer en vormt zich voorzichtig een pit. Het oplaaiende vuur in het publiek wordt door SSDR glunderend en met open mond van verbazing gadegeslagen.
 
Maar SSDR verdient dit publiek vanavond. Gitarist en zanger Thomas strooit tussen de nummers door met sfeerverhogende small talk. De achtergrondkoortjes van Camiel en Laszlo klinken perfect en zelfs de hoge partijen komen er vol overtuiging uit. Terwijl Camiel bewijst een topentertainer te zijn, tilt Laszlo het repertoire naar een hoger niveau middels geniale solo’s. De jongens zijn goed op elkaar ingespeeld en mede dankzij drummer Jelger is de set strak en dynamisch. Af en toe vergeten we echter bassist Michael. Waar is hij? Michael staat vanavond in ‘de hoek’ en valt soms compleet weg, mede te wijten aan zijn donkere kleding. Zonde, man!
 

Na nog geen uur is het onvermijdelijke einde in zicht. De band heeft nog een lijst met mensen die bedankt moeten worden voor hun inzet bij het creëren van ‘Playground Kids’, waaronder DI-RECT en in het bijzonder Bas van Wageningen, die de plaat via zijn gloednieuwe label Homebass uit laat komen (zie dit artikel voor meer info). Er worden nog twee nummers gespeeld en dan is het tijd om af te ronden. Het publiek is, ondanks de relatief korte set, voldaan en tevreden. Het speelkwartier is over. Of gaat nu pas écht beginnen voor Soul Sister Dance Revolution. Het is maar hoe je het bekijkt…