Op zaterdagochtend 14 april was het zover: om 5.00 uur verzamelden we bij de studio om het gas in te trappen richting de UK. De gezusters Nijhuijs waren al twee dagen eerder vertrokken om de Topshop leeg te trekken. De rest van het gezelschap mocht die ochtend voor dag en dauw met twee bussen en een auto richting Duinkerke om daar om 10.00 uur de 2,5 uur durende overtocht naar Dover te maken. Na op de ferry wat zompige cheeseburgers te hebben gegeten, hadden we vanaf Dover nog een rit van twee uur voor de boeg over de M20 richting Londen. Deze snelweg kan erg druk zijn en de reis was nogal strak gepland door de organisatie dus dit zorgde uiteraard voor lichte stress bij onze tourmanager.
Tourverslag: A Splendid trip to Londen
Optreden voor 25.000 man op Trafalgar Square
We hebben er inmiddels al aardig wat plaatsen op zitten met Splendid: Biarritz, Laax, Sittard, Grootebroek… maar Londen stond nog niet in dit fenomenale rijtje. Toen onze boeker Agents After All met het goede nieuws kwam en wij inmiddels door hadden dat het niet om het gelijknamige hostel ging maar om het Holland House Event op Trafalgar Square werd in Den Haag er een klein vreugdesprongetje gemaakt! Een groot feest met capaciteit voor 30.000 man ter ere van onze eigen Koninginnedag op 30 april, daar wilden wij zeker wel het kanaal voor overvaren!
Het begin van de M20 reed gelukkig lekker door en we zeiden nog gekscherend: “Zal je zien dat er straks ineens een belachelijk grote file staat”. Robin voegde daar nog aan toe: “Ik heb weleens drie uur vast gestaan op deze weg, dus hoop dat dit zo blijft, want anders zijn we fucked.” Nog geen kwartier na deze jinx stonden we stil. Mensen stapten de auto’s uit en wij deden dat vervolgens zelf ook. Zo'n kilometer verderop was een groot ongeluk gebeurd dat alle banen van de M20 versperde. Toeters en bellen bleven over de vluchtstrook passeren en de achterste Splendid bus uit de stoet was zelfs nog heel even bang dat de Volvo van gitarist Sicco een salto had gemaakt. Gelukkig stonden we allemaal nog veilig en ongedeerd stil op de snelweg. Een vrachtwagenchauffeur die vanuit zijn cabine beter zicht had op het ongeluk riep: “It's a big one guys, this is going to take a while". Na wat radslagen op de M20, omdat het kan, begon er na 45 min stilstaan weer wat beweging in te komen en konden we gelukkig weer verder. Op naar Londen!
Door het ongeluk hadden we flink wat tijd verloren, maar gelukkig haalde de snelle en meest zweterige auto het nog om via het hotel naar het festivalterrein te rijden en konden de bandleden in kwestie (Sicco, Bart J., Patrick en Robin) nog even douchen. Zo gezegd, zo gedaan. Sicco parkeerde zijn auto voor het hotel, terwijl de rest van de auto's rechtstreeks naar Trafalgar Square reden om alvast uit te laden. Sicco had slechts twee uur geslapen en kon dus wel een douche gebruiken na de lange rit vanuit Den Haag. Robin, Patrick en Bart J. dropten de spullen in de kamer en liepen gelijk weer terug naar de entree van het hotel…alwaar zij twee agenten aantroffen die net de auto van Sicco aan het bekeuren waren. En terugnemen deden ze natuurlijk niet. Ook niet nadat Patrick ze verteld had dat de auto er maar heel even stond en ze door moesten naar Trafalgar Square voor een groot optreden. De vriendelijke heer en dame van het smurfenbataljon lieten weten dat ze daar zelf toevallig net geweest waren en dat het plein goed vol stond. Maar goed, de boete moest toch echt betaald worden. Na de lichte frustratie over de boete van maar liefst 65 pond werden we met speciaal vervoer van het festival naar Trafalgar Square gebracht. Wat een drukte, een heel plein vol met feestende mensen deels gekleed in de welbekende oranje Koninginnedagfratsen die je hier op 30 april weer volop door de straten ziet lopen.
Na wat pints te hebben geshot startte de show om 16.45 uur. Op het plein stonden op dat moment zo'n 15.000 mensen en het zag er dan al erg indrukwekkend uit. Na een paar liedjes maakte de bewolking plaats voor een lekker warm zonnetje dat in combinatie met onze muziek steeds meer mensen op het plein bracht. We strooiden met cd's en onze liedjes, die voor de Engelsen nog onbekend zijn, sloegen goed aan. Het is te gek om op zo'n historische en iconische plek in de wereld zoveel support te krijgen van het publiek. Zelfs de stage en locatie crew stonden aan de zijkant van het podium mee te dansen. Na de show liepen we met een grote glimlach van het podium af. De vermoeidheid van de heenreis was inmiddels helemaal verdwenen!
Stagemanager Katie vertelde ons na afloop dat de safety en security monitoring service op het plein 25.000 mensen heeft geteld tijdens onze show. Zij vond ons de leukste act van de dag, wat onze glimlach nog groter maakte dan die van een walvis op MDNA. We dronken nog wat met de Engelse vrienden die naar het festival waren gekomen en hebben ook nog even bij Rigby gekeken dat na ons op het podium mocht. Na de cooldown had de organisatie een diner voor ons geregeld in een luxe restaurant op het plein, wat ons uiteindelijk nog best wat geld heeft gekost omdat we de drank zelf moesten betalen! Zo'n 400 euro lichter, ging de band deels met taxi en deels te voet weer terug naar het hotel. De sportieve wandelploeg maakte er spontaan een toeristische route van met hotspots als Buckingham Palace en de Big Ben!
De bandleden die de gehuurde personenbus naar het hotel hadden gereden vertelden tussen neus en lippen door dat deze inmiddels een achterlicht en een spiegel mistte, maar dat mocht de pret niet drukken. Na enkele drankjes in de hotelbar besloot een groot deel van de band toch maar het bed in te duiken, de vermoeidheid was weer terug! Een paar nachtbrakers zijn blijven hangen in de bar en zelfs de stad in gegaan, maar om 4.00 uur ‘s nachts lag iedereen met big smile op een oor.
Op zondagochtend was drummer Sven al om 5.30 uur wakker. Kon hij mooi de stad in om nog iets van de omgeving mee te pakken! Uiteindelijk werd hij vergezeld door gitarist Sicco, zangeres Madeleine, geluidsman Joost en tourmanager Dieke. Na nog een sd kaartje met foto's te hebben gevuld, scoorden de dames in de Engelse versie van de Kijkshop een lachspiegel om de ontbrekende zijspiegel van de personenbus te vervangen. Om 12.00 uur zaten we allemaal weer netjes in de auto voor de terugreis! Sicco, Robin, Patrick en Bart J. werden door de douane bij de boot aangehouden, hoogstwaarschijnlijk vanwege het ietwat ongure overkomen. Alle tassen moesten door de scanner en de auto werd gecheckt op drugs en wapens. Deze werden logischerwijs niet gevonden en we konden zonder al te veel oponthoud met het hele reisgezelschap de boot op. Bij Hazeldonk werd nog een laatste en zeer welverdiende stop gemaakt bij restaurant de gouden bogen, waar we allemaal nog even na praten over de reis. Om 23.00 uur reden we een regenachtig Den Haag binnen en konden we nog lang nagenieten van een belachelijk leuke en enerverende trip naar London. Wat was dit een mooie ervaring. Weer een mijlpaal in onze muzikale reis. London Bedankt!
Splendid.