In Den Haag zijn er maar weinig drummers met zo’n staat van dienst als Taco Gorter. Al een kleine dertig jaar achter het drumstel, jaren een vast gezicht bij sessies, stond aan de wieg van veel projecten, doceert slagwerk, speelt met de groten der aarde en is tegenwoordig vaak op buitenlandse podia te bewonderen. Hoogste tijd om ons licht eens te laten schijnen op deze man.
Het album ‘Playtime’ van Taco Nieuwenhuizen Group is pas van de persen gerold. Taco Gorter verzorgde de drums. Binnenkort is deze band te zien in het livecircuit. Ook vertrekt Taco snel naar het buitenland voor enkele optredens met Ratko Zjaca. Tussen deze bedrijven door geeft hij ook nog les. Muziek en dan voornamelijk drums is voor Taco meer dan een vak en passie. Deze man ademt drums. “Van mijn oma kreeg ik op mijn dertiende mijn eerste drumstel. Na de MAVO ging ik naar de HAVO voor ballet en muziek. Dat heb ik maar één jaar gedaan. Ik wilde perse naar het Conservatorium. Heb toen heel hard gestudeerd om er op te komen. Toen ik daar eenmaal op zat had ik mijn doel bereikt. Ik speelde toen veel in nachtclubs van twaalf tot vijf, vaak met Roy Cruz. Ik kwam dus niet veel op les. Als je vijf uur thuis bent en je les begint om half negen heeft het weinig zin.”
Naast het livecircuit werkte Taco bij Feedback. In de jaren tachtig en begin jaren negentig een hele belangrijke muziekzaak in Den Haag. “Op mijn achttiende zat ik al midden in de drumwereld. Liep ik op de Frankfurter Messe tussen Dave Weckl en Vinnie Colaiuta. Door Feedback had ik endorsements met Sabian, Premier, Vic Firth en zo. Ik runde de drumafdeling en dan leer je alle importeurs uit Nederland, België en Duitsland kennen. Een paar jaar geleden heb ik nagedacht over mijn geluid en toen kwam ik bij Gretsch uit. Dit is voor mij het beste. Ik kwam erachter dat veel drummers die ik bewonder hierop spelen. Vandaar mijn endorsement met Gretsch”
Taco had les van Cleuver en gaf daarnaast ook nog dertig uur les per week. “Dat was hard werken, maar ik wist niet beter. Ik dacht dat het normaal was. Nu zou ik het niet meer trekken. Ik deed toen echt alles. Drie of vier keer per week naar sessies. Ik speelde overal.” Zijn band Fruitcake was de NCRV huisband. “Ik heb veel artiesten begeleid voor het middagprogramma van Jos Brink. Ook heb ik Louis Debij (legendarische drummer van vele plaatopnamen van 1975 tot 2000) veel vervangen. Hierdoor sta ik bekend om mijn zachte spelen.” Tot 2000 deed Taco alles. “Toen werd mijn dochter geboren en wilde ik het allemaal anders. Ik speelde in Kane, het allereerste begin. Deed nog een showcase voor Free Record Shop. Maar de platenmaatschappij wilde het allemaal anders. Dinand en Dennis zijn er in meegegaan. Toen ben ik mijn eigen weg gegaan en ben uit Kane gestapt. Ook doe ik veel liever funk en jazz en latin achtige dingen dan rock. Dat is meer mijn ding.”
Door het vele spelen heeft Taco een enorm netwerk. Vele toevallige ontmoetingen hebben geleid tot muzikale vriendschappen. Randy Brecker, George Benson, Roy Hargrove en de JB Horns zijn slechts enkele grote namen waarmee Taco heeft gespeeld. “Ik was op tournee door Suriname met een groot deel van de Fra Fra Big Band en daar ontmoette ik Ratko Zjaca. ‘Je speelt net als Steve Gadd’ zei hij en wilde mij in zijn project. Binnenkort doe ik een korte tour met hem. Ratko speelt ook met Miroslav Vitous, een van de bassisten van Weather Report. Mijn favoriete band. Vitous zat in de samenstelling van Sweetnighter en Mysterious Traveller. Vooral Joe Zawinul bewonder ik. Hij is van grote invloed.”
“Ik doe veel buitenlandse gigs en Nederland is meer mijn homebase. Ik speel ook wel door het land met bands als Playtime, Triba en Residence Funk Allstars. Ook speel ik regelmatig dingen in, doe productiewerk en geef les. Het is nog steeds passie. Oké, als je zes avonden heb gespeeld en je moet lesgeven voelt dit wel als werk.” Twintig uur per week geeft Taco les. “De leerlingen variëren van 8 tot 50 jaar. Talent merk je gelijk. Bij sommigen moet je wat dieper graven maar dan komt het uiteindelijk ook naar boven.”
In zijn studio aan huis neemt hij veel op en geeft hij les. Time On Sampler is zijn eigen project waarmee hij de New Yorkse M begeleidt. Romagna Sasabone is een andere zangeres waarvoor Taco een drumtrack inspeelde voor een liedje dat aangeboden wordt op de verjaardag van Nelson Mandela. Toch gaat er voor Taco niets boven Den Haag. “De Pater is de beste muziektent van Nederland. Hier speel ik heel erg graag en zal dit altijd blijven doen. Ik heb door heel Nederland gespeeld maar hier heb ik te gekke gigs gespeeld. Dat is wel bijzonder. Allard Halberstadt (de uitbater van de Pater) heeft mij altijd blind gesupport. De Pater is mijn stamkroeg.” Zou Taco nog wensen hebben na al die jaren? “Ik wil vooral doen wat ik doe en meer in het buitenland spelen. Dat is een enorme uitdaging.”