Als Miriam Hochberg geen muziek maakt met Sterk Water, Wittgenstein's Lolita of haar soloproject Hochberg, is ze wel bezig met het organiseren van de Loevestein Sessies. Op meer dan veertig edities daarvan betraden talloze artiesten uit de Haagse underground het podium van Kafee De Klarist. Het is daar dat we de artiest ontmoeten om haar alles te vragen over haar kat, uit de hand gelopen feestjes en filosofie.

Wat is je volledige naam?
Miriam Hochberg. Dat is tenminste de naam die ik gebruik voor mijn muziek.

Wat is je geboortedatum en geboorteplaats
Ik deel liever geen persoonlijke informatie, maar wil wel mijn sterrenbeelden vertellen. Ik ben een schorpioen en volgens de Chinese astrologie een slang, net zoals twee van mijn idolen: Björk en Dostojevski.

Heb je huisdieren?
Ja, een kat. Die heb ik meegesmokkeld uit Spanje. Hij was een zwerfkat en kwam gewoon naar ons toe en ging meteen op schoot zitten. Het was liefde op het eerste gezicht, dus we hebben 'm meegenomen in de auto. Hij heet Nene, dat betekent schatje in het Spaans.

Wat doe je aan sport?
Ik doe wel aan hardlopen. Dat is in de zomer het leukst. Dan ren ik naar het strand, spring ik in het water en ren ik weer terug. Verder vind ik het leuk om te schaken, maar dat doe ik minder vaak dan ik zou willen.

Wat is je beste gewoonte?
Nou, Ik ben best wel gestructureerd, echt georganiseerd dus. Dat zie ik wel als een goede gewoonte, Ik ruim altijd eerst mijn huis op voordat ik iets wil gaan doen. Dan is mijn hoofd ook een soort van opgeruimd en kan ik me beter focussen. En als ik ergens aan begin, dan maak ik het over het algemeen ook af. Soms word ik best manisch als ik met een project bezig ben, dan kan ik niet stoppen voordat het af is.

Wat is je slechtste gewoonte?
Dat hangt wel een beetje samen met de goede gewoonte, want als ik eenmaal iets in mijn hoofd heb bedacht, dan vind ik zelf meestal het beste plan ooit. En als het dan niet gaat zoals het in mijn hoofd is, vind ik dat weleens lastig. Ik kan best wel een control freak zijn en perfectionistisch. Dat is ook een reden dat ik veel soloprojecten doe, maar dat komt ook doordat ik soms gewoon te veel inspiratie heb en niet alles binnen een project past. Ik vind samenwerken trouwens ook leuk en word er gelukkig steeds beter in om dingen los te laten of uit handen te geven.  

Voor welke acties schaam je je het meest?
Het is niet echt een actie waar ik me per se voor schaam, maar ik kan bij tijden heel paranoïde worden van het idee dat ik op internet sta. Het is een constante innerlijke strijd, want soms heb ik periodes waarin ik juist veel op internet wil zetten, bijvoorbeeld om mijn muziek te promoten, maar daarna komt dan een moment waarop ik het er allemaal weer vanaf wil halen. Dan vraag ik aan mensen of ze mijn naam of bijvoorbeeld foto’s willen verwijderen. Ik ben er drie jaar mee bezig geweest om sommige dingen weg te halen, maar uiteindelijk is het gelukt. Inmiddels ben ik hier dus ook een expert in en mensen vragen mij weleens hen te helpen om hun naam van internet te krijgen.

Wat laat je het liefst bezorgen?
Kleren niet, want ik vind het fijn om kleren gewoon in de winkel te passen. Verder laat ik weleens eten of boodschappen bezorgen, maar het is niet dat ik daar enorm blij van word. Ik heb weleens een kerstboom laten bezorgen, dat was heel handig. 

Wat is het eerste dat je doet als je opstaat?
Mijn kat eten geven en daarna koffiezetten. En dan, terwijl ik koffie drink, ga ik met mijn kat spelen. Het is een ochtendritueel. Als ik koffiezet, zit hij al te wachten of komt hij aanrennen. Dat vind ik nog steeds heel schattig.

Wat is je favoriete plek in Den Haag?
Mijn huis, waar ik ook mijn studio heb. En het strand natuurlijk.

Wat zou je willen veranderen in Den Haag?
Het is jammer dat zoveel plekken sluiten of zijn gesloten, zoals veel kraakpanden en de Samenscholing. Als ik iets zou willen veranderen, zou het zijn dat er meer van dat soort initiatieven over zouden zijn of dat er weer meer van dat soort plekken bij zouden komen.

Wat is je stamkroeg?
De Klarist, dat is de leukste kroeg van Den Haag. Het is hier altijd gezellig en Jochem, de eigenaar, is de leukste barman. Het is net alsof je 30 jaar terug in de tijd gaat. We organiseren hier ongeveer een keer per maand Loevesteinsessies, soms vaker. Bij deze sessies programmeren we allerlei stijlen muziek door elkaar, en soms hebben we dichters of andere kunst. Iedereen die we aardig vinden of toffe dingen maakt, is welkom. We doen alles zelf, van koken voor de artiesten tot de promotie en het geluid. Het loopt goed, we zitten tot de zomer al volgeboekt.

Wat is het beste Haagse initiatief?
Dan moet ik toch de Loevesteinsessies noemen. Daar heb ik net al van alles over verteld. Zal ik anders vertellen hoe we zijn begonnen? Ik woonde namelijk samen met een vriendin in een antikraakpand op de Loevesteinlaan. Het was een oud verzorgingstehuis en we dachten op een gegeven momen dat het leuk zou zijn om avonden te organiseren. Dat deden we in de kelder, en in wat vroeger een grote koelcel was, lieten we bands spelen. Dat was heel leuk, maar op een gegeven moment hadden we een avond met vijf metalbands en daarna de hele nacht techno. Het was een geweldig feest, alleen onze huisgenoten vonden het niet zo leuk. Dat was dan ook meteen de laatste keer daar, waarna we op zoek gingen naar een andere plek. Dat werd De Klarist, maar we hebben ook weleens avonden in The Grey Space en Het Magazijn gedaan. Verder vind ik Radio Tonka een heel goed Haags initiatief.

Wat is voor jou de Haagse act van het moment?
Een van de leukste artiesten van het moment vind ik Joris Anne. Ik ben fan van hem en we zijn sinds kort ook samen muziek aan het maken. Binnenkort komt onze eerste single ‘Antirookbeleid’ uit. Kunsttranen gaat het afmixen, hij maakt ook hele mooie muziek. Wie ik verder erg goed vind, is Avé Eva 369. Zij maakt elektronische muziek met zang erbij. Ik ben ook altijd fan van Tino, hij heeft net weer een nieuw album uit. En Thor Kissing is leuk, hem moet je echt live zien.

Wat vind je overschat in de Haagse scene
Dat weet ik eerlijk gezegd niet. Als ik uitga is het meestal hier in De Klarist, ik kom niet zo vaak op andere plekken. Verder hou ik me vooral bezig met dingen die ik zelf leuk vind, of de artiesten die ik leuk vind. Als ik iets niet interessant vind, negeer ik het gewoon.

Wat vind je onderschat in de Haagse scene
Dat vind ik een lastige vraag, want dingen die ik leuk vind, zijn vaak heel kleinschalig. Er zijn dan soms niet heel veel mensen, of weinig mensen kennen het. Aan de ene kant zou je dan kunnen zeggen dat het onderschat is, of dat niet genoeg mensen het kennen, maar ik vind het vaak juist ook niet erg. Als je een optreden hebt met maar weinig publiek, zie ik dat dan ook niet per se als een probleem. Soms maakt dat het zelfs bijzonder. Ik denk dan weleens dat het leuk zou zijn als meer mensen het zouden kennen, maar ik heb er ook een soort van vertrouwen in dat iets uiteindelijk wel een publiek zal vinden. En daarbij: ik vind kwaliteit sowieso belangrijker dan kwantiteit. Je kan wel honderd mensen hebben bij een optreden, maar dat hoeft niet leuker of beter te zijn dan als er tien mensen zijn die de muziek echt waarderen.

Met wie zou je een dag willen ruilen?
Ik ben wel heel benieuwd hoe een kat de wereld ervaart of denkt. Dan kijk ik naar mijn kat en vraag ik me af wat er in zijn hoofd omgaat, of wat hij voor emoties voelt. Is hij zich bewust van de dingen die hij voelt, en als dat niet zo is: hoe zou dat zijn? Dat lijkt me heel interessant.

Waar kan je ’s nachts van wakker liggen?
Ik slaap meestal wel goed. Maar de combinatie van AI, internet, data en privacy is wel iets waar ik wakker van kan liggen. Ik vrees dat dat de komende jaren alleen maar erger gaat worden. Dat geeft mij wel stress.

Welk nummer mag er gedraaid worden op je begrafenis?
'Tutti Frutti' van Little Richard. Ik ben al sinds ik heel jong was fan van hem, en dat nummer was het eerste wat ik leerde kennen. Ik heb een biografie over hem gelezen en vind zijn manier van leven ook heel interessant. Hij ging door verschillende fases heen die elk een paar jaar duurde. Zo was hij jarenlang christelijk en geheelonthouder, maar had hij ook periodes waarin hij helemaal van God los was en het rock n' roll leven leidde. Het contrast daartussen blijft mij fascineren en inspireren. Hij had zo'n levensenergie, juist daarom zou ik zijn muziek willen op mijn begrafenis.

Waar luister je de laatste dagen veel naar
Eerlijk gezegd vooral naar mijn eigen muziek. Ik ben bezig een optreden voor te bereiden met allemaal nieuwe muziek. Ik had de afgelopen tijd veel inspiratie, dus ik heb binnen twee weken zes nieuwe nummers geschreven en die ben ik nu allemaal aan het afmaken.

Wat is je grootste guilty pleasure?
Als we gaan opnemen met Sterk Water, zet mijn bandgenoot vaak voor de grap slechte muziek aan om in de sfeer te komen, zoals “foute” jaren 80 muziek. Daar kan ik stiekem wel van genieten.

Hoeveel tattoos en of piercings heb je?
Ik heb oorbellen en de rest is privé.

Wat is de eerste plaat die je ooit kocht of kreeg?
Dat was een cd van Little Richard, denk ik. En de liefde is gebleven. Vanaf mijn 15e had ik een platenspeler en toen begon ik met het verzamelen van vinyl. De eerste LP die ik zelf kocht, was er waarschijnlijk een van Omar Rodríguez-López. Hij was in die tijd een van mijn favoriete artiesten, en toen ik bij een concert was, kocht ik een plaat van hem. Maar het kan ook The Man Who Sold The World van David Bowie zijn geweest.

Welke band of act moet voor altijd zwijgen?
Daar heb ik dus geen antwoord op, want als ik iets niet leuk vind, luister ik er niet naar. 

Wat is je voornaamste bron van inspiratie
Dat is vooral mijn innerlijke wereld, of gewoon mijn eigen emoties. Voor mij is het schrijven van muziek eigenlijk de beste manier om mijzelf en mijn gevoelens te begrijpen. Soms heb ik bepaalde emoties of gedachten die ik zelf niet echt snap. Dan komt er op een gegeven moment een nummer uit en valt alles op zijn plaats. In muziek is het voor mij makkelijker of zelfs noodzakelijk om eerlijk naar mezelf toe te zijn. Dus als ik dingen nog niet durf toe te geven aan mezelf, dan schrijf ik een nummer waarin ik het wel durf te zeggen. 

Verwacht je over 10 jaar nog in Den Haag te wonen?
Nou, mijn vernieuwde levensinstelling is dat ik niet meer probeer om de toekomst te voorspellen. Ik heb namelijk vaak gehad dat ik mijn toekomst voor mezelf aan het plannen was, maar dan liep het toch telkens anders dan ik van tevoren dacht. Dus nu probeer ik meer taoïstisch in het leven te staan en gewoon mee te bewegen met wat er op mijn pad komt. Ik heb dus geen flauw idee waar ik over 10 jaar ben. Dat voelt trouwens heel bevrijdend.

De doorgeefvraag van Ton Steenvoorden: Waaraan merk(en) jijzelf/anderen dat jij uit Den Haag komt? Welke gedragstrekjes, gewoontes, of standpunten maken jou Haags en hoe ben jij deze eigenaardigheden opgelopen? En hoe uit zich dat in jouw muziek?
Ik weet niet precies hoe dat in andere steden is, maar in Den Haag heb je veel kleine scenes. Sinds ik hier woon, kom ik veel mensen tegen die vooral voor zichzelf muziek maken en niet per se voor een publiek of om door te breken. Daardoor is Haagse muziek in mijn ogen vaak compromisloos en rauw. Tegelijkertijd weten de muzikanten elkaar wel te vinden. Ik heb zelf ook een voorliefde voor muziek die ongepolijst en DIY is, het liefst uitgebracht op bijvoorbeeld cassette. Mijn eigen muziek breng ik meestal ook uit op cassette, mijn eerste Hochberg album Two Evils is zelfs niet digitaal te vinden. Ik wissel introverte periodes, waarin ik mezelf zoveel mogelijk terugtrek in mijn eigen studio, wel af met extravertere periodes waarin ik juist veel zin heb om op te treden, maar vaak vind ik spelen op kleinschalige underground plekken dan het leukst. Hoewel ik het ook te gek vond om afgelopen januari in de grote zaal van PAARD te staan.

Wat zou jij de volgende gast willen vragen?
Wat weegt zwaarder: de waarheid of geluk? Dat vind ik zelf een heel interessant vraagstuk. Of ander gezegd: leef je liever in een prettige illusie of in een waarheid die misschien minder fijn is?