Burma Shave heeft nieuwe Homeboy (of Hippie?)

De kans voor Selwyn om te bassen heeft hij niet laten liggen

Laura Wijninga en Mireille van Hilten, ,

In 2003 heeft de Haagse band Burma Shave hun laatste cd Smile City uitgebracht. Een nieuw geluid werd gepresenteerd door een combinatie van de bekende Burma Shave groove en pakkende geluidseffecten. Thijn Teeuwissen is snel daarna bij de band gekomen om deze muzikale ontwikkeling voort te zetten. En dan… meldt Paul Martin dat hij uit de band gaat. Gelukkig is daar Selwyn Slop die de plek van Paul inneemt.

De kans voor Selwyn om te bassen heeft hij niet laten liggen

In 2003 heeft de Haagse band Burma Shave hun laatste cd Smile City uitgebracht. Een nieuw geluid werd gepresenteerd door een combinatie van de bekende Burma Shave groove en pakkende geluidseffecten. Thijn Teeuwissen is snel daarna bij de band gekomen om deze muzikale ontwikkeling voort te zetten. Een serie optredens heeft er sindsdien voor gezorgd dat Burma Shave lekker doorkachelt. En dan… meldt de bassist en voormalig leadzanger Paul Martin dat hij uit de band gaat. Hij gaat met vrouw en kinderen naar Finland, waar hij haar tijdens een Burma Shave tour in 1990 heeft ontmoet. Voor een band die al 21 jaar bestaat, zorgt een wijziging van de bezetting waarschijnlijk voor een nieuw geluid en wordt het tijd om deze muzikanten even aan de tand te voelen. In een café in Den Haag interviewen we drummer Lennart Bess, samen met de nieuwe bassist Selwyn Slop. Hij was de zanger en gitarist van de vorig jaar opgeheven band Incense. Lennart en Selwyn kennen elkaar al door hun pas gevormde band The POLAR Exploration Ship. De dag nadat Paul het slechte nieuws heeft gebracht, komen Lennart en Selwyn elkaar tegen in de kroeg. Tussen neus en lippen door hebben ze het over Paul’s vertrek. Selwyn vertelt dat hij net een nieuwe bas heeft gekocht. Grappend zeggen ze tegen elkaar van… “is het geen idee dat je bij Burma Shave komt spelen, je lijkt tenslotte op Niels!” (Niels Göbel is de gitarist). Het kan haast niet mooier. Maar toch, echt serieus zijn ze er nog niet mee bezig. Pas als het idee wordt geopperd bij Niels en zanger Remco Prins is er geen houden meer aan. Selwyn krijgt het sms’je “kom maar bassen…” De kans voor Selwyn om te bassen laat hij niet liggen. Hoewel hij een hoop nummers moet instuderen, heeft het jammen tijdens de repetities al voor twee nieuwe nummers gezorgd. Hij speelt met plectrum, wat een lekker punky en voortstuwend geluid creëert. Misschien heeft dit te maken met de verschillende muziekinvloeden ten opzichte van de rest van de band. Zij vinden bijvoorbeeld the Urban Dance Squad te gek. Drummer Michel Schoots is zelfs een van de producenten van de albums. Selwyn’s muziekstijl is meer voortgekomen uit het luisteren naar Nirvana en Motorpsycho. Of dit de nieuwe bassist een hippie of juist een homeboy maakt in de band, moeten we nog afwachten. We stellen aan beide muzikanten de vraag welke plaats Burma Shave inneemt in de popscene. Selwyn reageert meteen met “Als een warme deken over Den Haag”. Lennart legt uit dat de samenwerking zo bijzonder is doordat ze al jaren bevriend zijn en daardoor elkaar volledig kunnen vertrouwen en vrij laten in de muziek. Door de tijd heen wordt dit alleen maar versterkt, want “Hoe langer je bij elkaar bent, hoe meer je eraan gehecht raakt”. Maar hoe lang kun je bij elkaar blijven, wat doet Burma Shave in de toekomst? De mannen willen geen uitspraken doen over een nieuw album. Wel denkt Lennart dat de band gerust kan doorspelen tot iedereen 60 is of misschien nog ouder, zolang lol en eigenzinnigheid de muziek maakt. Op 5 mei speelt Burma Shave op het Grote Marktplein in Den Haag in verband met Bevrijdingsdag.