Sunday Snooze #41: Joost van Bellen
'Verdrietig en soms bitter, maar ook psychedelisch, dromerig, feeëriek en soms ronduit sacraal'
'Het was een eer dat ik gevraagd werd om een Sunday Snooze mix te maken. Ik zei natuurlijk meteen volmondig JA.
Het was een zwaardere opdracht dan ik had verwacht: klaarblijkelijk heb ik honderden parels die in zo’n mix zouden kunnen passen. Ik heb daarom vele uren vergooid aan het worstelen met stijl- en sfeerkeuze. De ene playlist werd te duister en naargeestig, de volgende te kil en elektronisch, en weer een volgende te jolig en kazig.
Uiteindelijk ben ik van iconische liedjes uitgegaan die het meest voor me betekenen, en heb daar vervolgens mee lopen stoeien en puzzelen. Natuurlijk vielen er nummers af: het was time to kill my darlings. Dat is een uiteindelijk een bloederig slagveld geworden.
Mijn uiteindelijke Sunday Snooze gaat qua stijlen alle kanten op en put uit muziek die gemaakt is vanaf 1905 tot 2018.
Mijn Sunday Snooze graaft diep en refereert aan romantiek, barok en het grotere melancholische werk. De mix is daarom ietwat verdrietig en soms bitter, maar ook psychedelisch, dromerig, feeëriek en soms ronduit sacraal. Geen makkelijke verteerbare kost, maar hopelijk wél van een ongekende schoonheid.
Het een na laatste nummer is (speciaal voor 3voor12) de radio- en onlinepremière van de allereerste single van een nieuw project waar ik bij betrokken ben: Beau Battant.
Echt mixen doe ik nauwelijks. Dat was met dit materiaal eigenlijk overbodig. Bovendien mix ik niet als ik op een zondagochtend thuis lig na te suizen van een weekend vol pompende beats, waarvoor excuses!'
- Joost van Bellen