The Visual en het verlangen naar radiostilte

Hoor ze schreeuwen in de straten van Antwerpen. Dronken lui die midden in de nacht terugkeren naar het thuisfront. Anna van Rij, songwriter van alternatieve groep The Visual is mateloos geïnteresseerd in deze figuren: ‘Ik snap misschien niet waarom ze zo moeten schreeuwen. Hebben mensen die ontlading nodig?’ Anna studeerde op het Amsterdamse conservatorium en verhuisde door Nederland om uiteindelijk te eindigen in Antwerpen. Zelf is ze wel liever in de natuur, en dus niet tussen alle drukte. Maar dat verschil, daar gaat nou net de nieuwe single ‘Radio Silence’ over.

Het is ook een bizar interessant onderwerp: de drukte in onze levens. Want hoe kunnen we daarmee omgaan? Eigenlijk lijkt het alleen maar meer en meer te worden. Met al onze devices en apparaten ontstaat er een verlangen naar radiostilte. Anna heeft een duidelijk visie: ’We zitten in een tijd waar er heel veel druk op ons onszelf liggen, ook als jonge kunstenaars. Het wordt ook heel erg van je verwacht, je hebt je eigen verantwoordelijkheid. Dat is ook een nadeel van kapitalisme, er wordt weinig rekening gehouden met falen. Ik heb zelf de mazzel omdat ik kan doen wat ik wil en dat zelf kan invullen,’ vertelt Anna vanuit een café in Antwerpen.
‘Je ziet dat het ook beloond wordt, om arrogant te zijn. Je moet echt schreeuwen om door te dringen. Vandaag de dag lijkt dat nog meer dan in de sixties of seventies. Je had toen ook sterren die groots waren, dat is natuurlijk prachtig Maar tegenwoordig moet echt iedereen een grote flamboyante ster zijn. Dat kan natuurlijk helemaal niet.’ 

Radio Silence is het portret van iemand die vrij rustig is en verlangt naar een andere outlet.
Daarmee is The Visual op zoek naar een oerkern van niks doen, en dus niet de hele avond scrollen op de telefoon: ‘Ik denk dat de hele industrie daar aan mee doet, en dat wordt ook nog eens beloond. Het liedje moet nummer één worden en het beste zijn. Voor mij gaat het om een veel groter plaatje, zijn die nummer 1 hits artiesten die blijven? Of wordt dat even erin geknald?’

Onderhand zijn ze nu al bezig met hun derde plaat. Een die veel meer speelt met het verschil tussen organisch en elektronisch. Volgens Anna is die nieuwe plaat ook een van vakmanschap: ‘Toen ik en Timon Persoon begonnen met The Visual vonden we dat het moest draaien om gevoel. Met tracks zoals ‘Radio Silence’ proberen we echt de kunst op te zoeken van de compositie. Mede door mijn bandleden Christophe Claeys en Django Trienes is het een stuk cinematischer en experimenteler geworden.’ Daarmee lijkt het duidelijk, The Visual wil de stilte in de storm zijn.