The Indien gaat de strijd aan met zelfkritiek

Rianne Walther, het brein van de Haagse indie-soul-popact The Indien, is zich aan het oriënteren op haar volgende album. Lag de vorige, in oktober verschenen single ‘Dancing On My Own Feelings’ (meteen gebombardeerd tot 3FM Megahit én Radio 2 Topsong!) met z’n Fleetwood Mac-esque sound nog in de lijn van die wonderschone debuutplaat, dan slaat ze een nieuwe, wat stevigere koers in op de vandaag verschenen single. ‘Bobby’ heet die, de naam die ze bedacht voor het strenge stemmetje in haar hoofd. ‘Ik ben heel kritisch op mezelf,’ legt ze uit. ‘Dat ik zulke hoge eisen stel brengt me heel veel in de muziek, maar in mijn sociale leven niet. Ik laat hele leuke situaties erdoor belemmeren, een concert van een vriend bijvoorbeeld. Dan denk ik: “Shit, Rianne, je hebt geen bloemen meegenomen?!”, en durf ik vervolgens nauwelijks de backstage in. In de zomer besefte ik dat ik véél te vaak naar Bobby luisterde. Nu is het klaar, dacht ik.’

Dat gevoel wilde ze ook in de muziek stoppen. ‘Het refrein moest bevrijdend klinken. We hebben er een wervelwind aan instrumenten in gestopt, en gekke koortjes om het zo krachtig mogelijk te maken. Ik luisterde die zomer veel naar het allereerste album van Alanis Morissette, en naar Mk.Gee. Hij doet niet aan dynamisch opbouwen, de refreinen hebben in één keer impact. Dat -aan-en-uit-gevoel, met hele harde gitaren en drumfills, dat moest ‘Bobby’ ook hebben.’

Ze maakte de track met Eg White, de Britse songwriter en producer die al met allerlei grote en kleine sterren van Adele tot Cat Burns had gewerkt, en met wie ze ‘Numbers’ van haar debuutalbum had geschreven. ‘Zijn studio is één grote playground, we hebben van alles uitgeprobeerd en een boel van die sounds zijn als easter eggs in het liedje beland. Hij had het legendarische idee: kan je je adlibs buiten op je iPhone opnemen, waar andere mensen bij zijn? Gast, daar heb ik toch helemááááál geen zin in?! Koortjes en adlibs zijn deel van het arrangement en in onze muziek altijd netjes in de toonsoort, nu zei Ed: “Maak het niet te mooi, go nuts!” Ik ben over een drempel gestapt.’ Grinnik. ‘Het voelde als een overwinning, ik heb tegen mijn iPhone staan schreeuwen zoals ik tegen Bobby zou doen.’