ESNS19: Karel stijgt weer eens tot grote hoogten

Hoe vaak hebben we het afgelopen jaar al geroepen dat Karel geniaal is? Worden jullie al moe van al die stukjes vol superlatieven over de Popronde-sensatie, die heel 2018 bezig was met overal in het land zieltjes te winnen? Of dat dweperige geëmmer over hoe goed zijn eerste EP, uitgebracht op Job Jobse's label De Vlieger, was? Dan kun je meteen ophouden met dit stukje te lezen. Ook op Noorderslag was Karel namelijk gewoon weer in topvorm. Een brullend, springend, superemotioneel hoogtepunt. 

Hoogtepunt? Heeft-ie weer ergens in geklommen dan?!
Nee, en misschien wordt het stiekem het tijd dat we daar een keertje over ophouden. Het begint hem een beetje te achtervolgen, het dreigt gimmicky te worden. En dat terwijl hier echt wel meer te zien is dan een energieke, beetje vreemde gast die tijdens zijn show in een boom/paal/hek klimt. 

Oké, oké, al goed. Wat dan? 
Karel staat hier zwetend, springend en schreeuwend alles te geven wat-ie heeft. Ogen dicht, vuist in de lucht, pure catharsis. Zijn rauwe, bijna schetsmatige synthliedjes en die vreemd brullende stemvervormer dragen alleen maar bij aan de emotionele ontlading. Zo magisch als zijn show op Down The Rabbit Hole is het vanavond niet, omdat het publiek zich onder een systeemplafond op een januarinacht iets minder makkelijk laat meeslepen dan in een zomers festivalsprookjesbos. Maar als Karel zich tussen de mensen stort en ze met bezweet hoofd recht in het gezicht komt staren, zie je ook de meest stugge mannen smelten.

In dit interview zei hij nog dat hij het een beetje eng vindt dat zijn uit de hand gelopen hobby nu zo'n enorm ding is geworden. Maar schuif die jongen op een podium en hij is volkomen onbevreesd, en alles loopt alleen maar méér uit de hand. Wen er maar aan, mensen. Dit is nog lang niet het laatste stukje over de genialiteit van Karel.

Meer Noorderslag? Check hier ons dossier.