PP22: Tones and I bereidt zich voor op het eendagsvliegbestaan

Het leven kan soms gek lopen. Het ene moment speelde Toni Watson nog op het trottoir met een keyboard en een hoedje voor de muntjes, het volgende moment pende ze ‘Dance Monkey’ over het dansaapjesbestaan van straatmuzikanten en de rest is geschiedenis. De streamingteller staat ondertussen op 2,5 miljard. Dat liedje stamt uit 2019, maar omdat er een pandemie tussendoor piepte en Tones and I tussendoor nog een album uitbracht, mag ze haar apendansje alsnog op Pinkpop komen doen. In een décortje, nog wel. Een gifgroen spookhuis. In het voortuintje staat de band te spelen achter paarse hekjes.

Van straatmuzikant tot streamingkanon, het is echt een prachtig from rags to riches verhaal. Vindt ze zelf. Tones and I bereidt zich voor op een leven als one hit wonder. Hoe beroemd ze precíés is heeft ze alvast vastgelegd in een minutenlange montage middenin de show. Machtig mooi, die beelden van volle zalen, krantenkoppen, spectaculaire arenashows met pyrotechniek, wauw, de successen stapelen zich op. Dan ‘neemt ze ons mee terug naar hoe het allemaal begon’. De band treedt af, Tones and I neemt plaats op het dak van het spookhuis, waar een eenzaam keyboardje staat, en begint ‘Forever Young’ te coveren op een hele lullige housebeat. Het publiek begint zo hard te klappen dat ze begint te huilen, en dat is ook machtig mooi. Er klappen nog meer Instagram-wijsheden over het scherm, want ook jij kunt een succesverhaal worden, Tones And I is er het levende bewijs van. ‘We were all meant to shine, not just one of us, everybody’. Echt onwijs inspirerend, ook voor haar toekomstige zelf.

Tones and I speelt het slim. Ze speelt ‘Dance Monkey’ aan het einde, en daarom blijven de meeste mensen staan. Het zijn allemaal hele simpele electropopliedjes volgens het recept van ‘Dance Monkey’, het een succesvoller dan het ander. Het keyboard gaat zo van pling-plong, er komt een heel simpel basloopje bij met een elektronische drumkick, en dan zet Tones and I haar strot open. En schel, ook. Ze klinkt een beetje als Sia met keelontsteking, en zing-schraapt haar keel alsof er een stevige rochel in vastzit. Dan hoest ze ‘Dance Monkey’ op, en dat klinkt eigenlijk precies zo anti-climactisch als je verwacht na drie kwartier Tones And I.

HET MOMENT:
Aan het begin van haar set zet ze een roze Pinkpop-hoedje bovenop haar eigen pet, en houdt die de hele show op, terwijl het 35 graden is. Echt lief, die ontzettende dankbaarheid waarmee ze Pinkpop overlaadt. Maar ja. Al draagt een aap een roze hoed, het is en blijft een eendagsvlieg.