Goldband staat in limbo te hakken op happy hardcore

Bij het Mauritshuis gingen de oren er vast ook even van suizen. Het Haagse kunstmuseum, gespecialiseerd in Hollandse meesters als Rembrandt en Vermeer, vroeg stadsgenoten Goldband om een stuk uit de collectie te vertalen naar een liedje (zoals o.a. Spinvis en Eefje de Visser al eerder deden). Maar het klappertje van jewelste dat het kunstmuseum terugkreeg, daar had het vast niet op gerekend. ‘Psycho’ een soort happy hardcore-tune met een moddervette kick en een krijsende gitaar. Zanger Boaz vertelt: ‘In de band bus beginnen we altijd met hele rustige, laid-back muziek, uiteindelijk wordt het altijd stampen. Echt op van alles, oude Thunderdome-shit maar ook een boel andere tering herrie. Zolang het maar hard is. Toen dachten we: laten we daar ook eens wat mee doen.’

Het liedje is geïnspireerd op het schilderij ‘Christus in het voorgeborchte’. Voorgeborchte, dat betekent zoveel als limbo, de vage tussenzone waar je in terecht komt als je in de hemel noch de hel terechtkomt. ‘Er gebeurde heel veel in dat schilderij, ik vond het er wel gezellig uitzien. Wat naakte demonen, een paar normale mensen, en Jezus komt ook langs om Adam en Eva uit de hel te trekken. Heel duister, maar ook hoopvol. We hoorden die rockgitaren er meteen bij, en we hadden ook meteen een idee.’ Dus nu gaat het liedje over die gekke tussenzone tussen goed en slecht. ‘Een boel mensen worstelen met die dualiteit, en met hun eigen destructiviteit. Het ene moment ben je poeslief, het andere moment is het weer zover en sta je weer een kiwi in iemands reet te douwen of zo. Heb je dat nog nooit gedaan? Moet je eens proberen, is hartstikke gezellig.’

Zonder dollen, het nummer is ook meteen munitie voor de festivalshows die Goldband op de planning heeft staan. Wat heet: een heuse zegetocht, van Lowlands tot Rock Werchter, Tomorrowland tot eilan. ‘Het is heel sick en intens. We zitten nu tussendoor ook een week in een dorpje in Drenthe, om nieuwe hits te knallen. We hebben al een ballad en een up-tempo nummer, experimenteren met samenwerkingen en denken een beetje na over wat de volgende stap is. Deze week drinken we ook niet, als we de beste willen worden kunnen we niet de hele tijd naar de kloten. Het is een soort professionaliseringsslag.’