PP25: Biffy Clyro is nog lang niet klaar met Pinkpop

Twintig minuten van te voren is het al dringen in het voorste vak bij Biffy Clyro. Je kunt gerust zeggen dat de Schotten een graag geziene gast zijn op Pinkpop. De rockers stonden er al in 2010, 2014 en 2017 - en vooral die show op Metal Monday in 2014 (je weet wel, die editie waar vlak voor Metallica een akelige storm over het terrein raasde) was er eentje voor in de geschiedenisboeken. Wat een bak herrie, wat een brok pure overgave. Wij zagen er destijds zelfs een toekomstig headliner in.

Maar ondanks dat natuurgeweld later op de avond, bleef de grote bliksemschicht uit voor de Schotten: ook tien jaar later is Biffy Clyro 'gewoon' nog die steengoede rockband die ze al bijna dertig (!) jaar zijn. En toch: we zijn amper een minuut onderweg of het refrein van hun kersverse single 'With A Little Love' rolt als een waar anthem over het veld. 'With a little love / if you want it / we can conquer it all' zingt Simon Neil, gedragen door de immer strakke tweeling achter hem - en vandaag zelfs aangevuld met een toetsenist, extra gitarist én twee strijkers! En daar toont Biffy ‘Fucking’ Clyro vandaag zich opnieuw heer en meester in: kippenvel-refreinen die je recht in het hart raken, met genoeg emotionele lading om ook wat Korn-shirts vooraan natte ogen te bezorgen. 

Wat spelen ze kei-hárd! Overal gaan de oordoppen nog iets verder de oren in en als tijdens 'That Golden Rule' de videoschermen eruit klappen, verbaast dat natuurlijk helemaal niks. Jammer dat zo'n song als ‘Re-arrange’ zo weinig om het lijf heeft, dat de set in het middendeel heel even dreigt in te zakken als het laatste verdwaalde grassprietje op het uitgedroogde festivalveld. Mooi op plaat, zo’n melancholische midtempo-ballad, maar het lijkt zijn plek op de setlist eigenlijk vooral veroverd te hebben om het publiek een adempauze te gunnen.

HET MOMENT:
Laat maar aan Biffy over om weer een versnelling hoger te schakelen. ‘Black Chandelier’ is het perfecte kantelpunt: misschien wel het beste nummer van de set met dat machtige refrein dat hier wordt meegezongen alsof de headliner aan het werk is. Maar het echte moment is natuurlijk 'Many Of Horror', intussen een Pinkpop-klassieker.

Bekijk hier een deel van het concert.