BKS22: DIIV is deze keer echt menens
Amerikaanse shoegazers zet er live wat tandjes bij
Ze hebben het er zelf nog vaak over; hun show op Best Kept Secret 2016. DIIV toerde destijds nog in het kader van hun tweede album Is The Is Are met als centrale boodschap het feit dat frontman Zachary Cole Smith weer clean was. Dat bleek daarna een leugen te zijn, iets wat we destijds al vermoedden. Smith bood later zijn excuses aan voor Is The Is Are en met hun derde plaat Deceiver uit 2019 was de frontman op alle vlakken een stuk eerlijker.
Die eerlijkheid siert niet alleen Smith, maar ook de band zelf. DIIV had voorheen een sonisch palet waarop de kleuren shoegaze, dreampop, kraut- en postrock te zien waren. Met Deceiver heeft de band zijn muzikale coming out met peak shoegazer. Niet gek, want met producer Sonny Diperri is iemand binnengehaald die werkte aan My Bloody Valentine en in een afgeladen The Secret is dat goed te horen. Nieuwer werk als de single ‘Blankenship’ (live veel harder dan op plaat) en ‘Skin Game’ hebben dat karakteristieke Kevin Shields-gitaargeluid dat zich bijna niet anders laat omschrijven als de oerkreet van Jurassic Park’s Tyrannosaurus Rex.
Het is bij DIIV volop genieten geblazen. De kwinkslagen en het vetter aanzetten van oudere nummers als ‘Doused’ en ‘Under The Sun’ zorgen ervoor dat er weer veel valt te ontdekken. Waar shoegazebands nogal snel kunnen verzanden in een bak herrie, is het geluid hier zo feilloos afgestemd dat ieders individuele bijdrage makkelijk valt te ontwaren. Tel daar de krautige drums bij op en alles bij elkaar genomen is het een heerlijke, psychedelische trip waar rustpunten en explosies in rap tempo elkaar opvolgen. Zo kan het gebeuren dat de band met misschien wel de zachtste vocalen van de hele dag toch het publiek aan het crowdsurfen krijgt en vooral haar instrumenten op imposante wijze voor zich laten spreken. The Secret had zich in dat opzicht geen betere afsluiter kunnen wensen.