Gamma Intel lost slomo-sloopkogels vol electrovenijn

Liefhebbers van zalig ongezellige dansvloerkrakers, spits je oren! DJ’s als Donato Dozzy, Vladimir Ivkovc en I HATE MODELS liepen al weg met de tracks van Laurens van de Werken alias Gamma Intel. Zoals die van zijn vorige EP op het Rotterdamse label Pinkman, vol electro die kraakte en siste als een staalfabriek. Nu komt zijn tweede EP op hetzelfde label uit. Van de Werken maakt electrotracks van het gemene soort: sinister en traag, op een tempo dat ondertussen zijn handelsmerk is geworden. ‘Ergens tussen de 105-115 bpm, een tempo waarop tracks vaak energie en intensiteit missen. Zeker als je van 95-100 bpm komt, waar je echt heftige, energieke tunes hebt. Als dj is het echt aanpoten op 105 bpm, dan moet je het tempo snel omhoog schroeven naar boven de 120 bpm om dat gat maar op te vullen,’ zegt hij. ‘Eigenlijk is het ook een tempo dat ons lichaam niet zo heel interessant vindt. Op 95 bpm kun je lekker in het tempo hangen, bij 130 keihard dansen. 110 bpm voelt nét ongemakkelijk, maar dat vind ik er juist wel tof aan. Muziek moet een beetje schuren.’

Dat hoor je ook op ‘Eigenwereld’, een rauwe vloervuller met acidelementen, of ‘Nul Perspectief’, een electroklapper vol vervormd gekerm. ‘Ik heb een microfoon gegrepen, wat doms gezegd en toen bewerkt op zo’n manier dat het ritmisch werd. Het idee was om een vocal te gebruiken en die zo te bewerken dat het een percussief element zou worden.’ De andere tracks op Generatie Desinteresse klinken al even naargeestig. ‘De naam van de EP slaat op een idee dat ik heb over de huidige generatie’ verduidelijkt hij. ‘Die straalt een soort interesse uit over bepaalde dingen die belangrijk zijn voor de maatschappij. Natuurlijk, iedereen dóét wel alsof ze heel betrokken zijn, er wordt veel gesproken over idealen en een visie, maar als er iemand met een grote zak geld en een mooie kans aan komt zetten zal het merendeel een egoïstische beslissing nemen. Links lullen, rechts vullen. Nu klinkt het alsof de muziek heel uitgedacht is, maar zo bedoel ik het niet. Dat venijnige, dat is niet iets waar ik naar op zoek ben, het rolt er gewoon uit.’