BKS18: Glitterplaatjespoppers Superorganism maken ideale art school musical
Zompig meedeinen met de Nintendo 16-bit
Aan het eind van tienerfilms blijkt vaak dat de nerds het een stuk leuker hebben gehad dan al die doodsaaie popular kids. Die outcasts blijken ook nog eens tien keer zo creatief. Die maken opeens weirde pop in een bandje dat de hele wereld overgaat. Superorganism is een bonte verzameling jonge performers die het liefst hun eigen feestje vieren. En allemaal ontzettend van felle kleuren en de oude spelcomputers houden.
Superorganism maakt psychedelische indiepop met een lekker stampende loomheid die ook bij Blur opduikt. De band verraadt wat liefde voor geproduceerde pop, maar zal nooit te vriendelijk worden. Daarvoor is de liefde voor de audio uit de Nintendo 16-bit nog groter, alleen wordt Mario constant door bliksemschichten getroffen én heeft hij alle paddestoelen opgegeten. Bij Superorganism kan ook gerust een alarmklok afgaan.
Orono Noguchi is de piepjonge frontvrouw van het gezelschap. Zij dirigeert het publiek onbewogen door het concert heen. De hele show worden projecties op het podium getoond: klassieke gamebeelden, een tochtje in het bos, een onderwaterland, digitale lettertypes uit het stenen tijdperk. De als een art school musical ogende show lijkt losjes, maar is strak geregisseerd. De leden weten precies wanneer het felgekleurde regenjasje uit moet en de tamboerijn met geknutselde draadjes eraan moet worden opgepakt. Er wordt door het complete podium meegezongen. Zoals het hoort op je eigen topfeestje.
HET MOMENT:
De eigenzinnigheid en de schurende glitterplaatjeselectropop slaat aan en de tent deint in het stapvoetse tempo mee. In de finale komen de twee ultieme pophitjes uit het Superorganism-universum aan bod: ‘Everybody Wants To Be Famous’ en ‘Something For Your M.I.N.D.’ Dit internationale gezelschap weet hoe ze slimme pop met psychedelische twists moet combineren. Zoals het hoort heeft ook deze tienerfilm een happy end.
Volg Best Kept Secret op de voet in het dossier.