Astronaut plukt de dag met poëtische Neder-indie

Morgen schiet de Popronde uit de startblokken, het rondreizende festival waar honderd beginnende Nederlandse bands hun eerste kilometers maken. Wij gaan sowieso kijken bij Popronde-talent Astronaut, een Amsterdamse singer-songwriter/huis-tuin-en-keuken-poëet die al een paar mooie EP’s uitbracht vol Nederlandstalige indie. Vandaag verschijnt ‘Vandaag wordt alles anders’, een singer-songwritersong die halverwege uiteenbarst in trompetgeschal en viool, en die ook wel een beetje doet denken aan het oude tokkelwerk van Lucky Fonz III, met al evenzo filosofische teksten.

Neem alleen al zinnen als: ‘De duivel spreekt geen engels / dus ik zeg hem goeie dag / I don’t need you anymore / so you can suck a cock!’ Hahahaha. Spreekt een scherp gevoel voor humor uit, en toch zit er achter ‘Vandaag wordt alles anders’ ook een pluk-de-dag-boodschap. ‘Het is een hoopvol nummer,’ legt Pelle Bast (zoals Astronaut echt heet) uit. ‘In die periode had ik superveel twijfels. Ik had net besloten níét iets met muziek te doen. Na m’n vooropleiding Muziek en Technologie aan de HKU zag ik mezelf de rest van mijn leven in een studiohok zitten, en dacht: ik wéét niet of ik dit wel wil. Ik ben gestopt. Wat moet ik nu met m’n studie? Keuzes maken vind ik superlastig, dit liedje gaat over: trap de duivel op z’n staart. Fuck it, we gaan gewoon dóór.’

De onderwerpen waar-ie het liefst filosofeert? ‘De naam Astronaut is niet voor niets: het kosmische perspectief. Wat zegt het dat je je brein kunt breken over gigantische vraagstukken, en je tegelijkertijd je boterham moet smeren en je tanden poetsen? Ik vind dat een mooi contrast aan mens zijn: dat we zo groots filosoferen en tegelijk hele simpele dieren zijn, dat contrast en de knulligheid ervan komt terug in mijn muziek.’

Met die studie is het trouwens wel goed gekomen. ‘Ik heb humanistiek gestudeerd en werk nu in de psychiatrie, daar worden soms de meest prachtige zinnen uitgesproken, het is een hele inspirerende omgeving.’