Muziekwebsite Front stopt ermee

Verdrietig nieuws: muziekwebsite Front stopt ermee. Sinds 2019 bouwde de website aan een piepklein eigen hoekje in de Nederlandse muziekjournalistiek. Nergens las je zulke uitgebreide artikelen over Nederlandse undergroundartiesten, nergens vond je verhalen over Pakistaans klassiek naast uitgebreide interviews met Phoebe Bridgers, Big Thief en Laura Marling. Front nam enkele livesessies op met festivals als Motel Mozaique en Into The Great Wide Open, en bracht in 2020 nog Rotterdam Goddamn uit, Jasper Willems' bevlogen ode aan de Rotterdamse underground. Front wilde concessieloos de diepte in: géén albumrecensies en korte stukjes voor de clicks, enkel uitgebreide verhalen waarin schrijvers én artiesten de diepte in konden. Dat leverde geen miljoenenpubliek op, maar wel een kleine following die met donaties de website in de lucht hield.

Het was nooit de ambitie om er geld mee te verdienen, vertelt mede-oprichter Ruben van Dijk, maar de website had zeker de ambitie om te groeien. 'We zijn begin dit jaar een tweetalige website geworden, in de hoop om een internationaler publiek te bereiken. Maar om dat te doen moet je er meer tijd en energie in steken, en dat bleek niet houdbaar, omdat we het er al die tijd naast deden. Langzaam daalde het besef in: op deze manier kunnen we niet verder. We konden wel op hetzelfde tempo vooruit, maar we wilden groeien en meer publiek bereiken. Die rek zat er niet in.'

Vorig jaar trokken ook muziekblogs The Daily Indie en DJBroadcast officieel de stekker eruit. ‘Het is een fragiel landschap. De Nederlandse muziekindustrie is wel groot, maar het journaille is beperkt. The Daily Indie, waar wij allemaal zijn begonnen, had een klein team, 3voor12 heeft maar een klein team, kranten hebben beperkte ruimte voor niche stukken. Een aderlating gebeurt snel. Dat we er nu pas mee stoppen, komt ook doordat we één van de weinige plekken in Nederland zijn die dit doen. We voelden die verantwoordelijkheid. Stoppen betekent dat er iets wegvalt.’

‘Maar ik ben heel trots op wat we hebben gecreëerd: een website waar je lange stukken kon lezen over Georgische volksmuziek, Niek Hilkmann en Subroutine. Ik heb dit jaar een stuk geschreven over Jim Nollman, een muzikant en milieu-activist die veertig jaar geleden een album heeft opgenomen met orka’s. Het feit dat we daar een plek voor hebben gecreëerd is prachtig. De passie voor muziek en muziekjournalistiek is niet weg. Het is meer dat het nu even niet werkt. Voor ons is het nodig en belangrijk om het even te begraven. Hopelijk groeit er, in welke vorm dan ook, weer iets nieuws in de toekomst.'