AAPNOOTMIES brengt een peinzende popsong uit met een likje Klangstof

‘Geef me de tijd,’ zingt Dinaira Scheffers van AAPNOOTMIES op liefkozende toon op de nieuwste single van de band. Vanuit een synthmotief wordt een groot aandoend popliedje uitgebouwd. ‘Geef Me De Tijd’ doet een stuk elektronischer aan dan het debuutalbum van de band, toen het nog de Haagse Popprijs won en het liedje ‘Vogel Zonder Stad’ op de soundtrack van De Wilde Stad terecht kwam. Die nieuwe richting heeft de band deels te danken aan de ruggensteun van producer Wannes Salomé, én deels aan de Scheffers’ nieuw gevonden liefde voor haar Juno-synthesizer.

Of haar intentie voor het liedje in woorden te vatten is, daar twijfelt Scheffers een beetje over. Peinzend vertelt ze: ‘Mijn teksten gaan niet echt over een duidelijke gebeurtenis, maar een mood waarvan ik wil dat je die voelt. ‘Geef me de tijd’, dat is een kwetsbare vraag. Je vraagt iets waardoor je je onzekerheden laat zien. Als je in een romantische context niet zo snel gaat als een ander, en je iemand de tijd vraagt om op je te wachten, dan geef je je onzekerheden bloot. Dat zie je ook in de artwork voor de clip.’ Scheffers maakte zelf de bijbehorende artwork, waarin tekeningen en beelden van blootgegeven lichaamsdelen prominent in beeld komen.

‘Geef me de tijd’ is het eerste liedje van het album, dat in twee delen uitgebracht wordt. Het eerste deel, Timor, gaat over twijfels en kwetsbaarheden, legt Scheffers uit. Creëer je jouw eigen vrijheid door achter je keuzes te staan of doe je dat stiekem toch onbewust voor een ander? ‘Het tweede deel geeft geen letterlijke antwoorden, maar het levert wel een bevinding op: “Misschien is het niet zo erg dat ik hier geen antwoorden op heb. Misschien kun je daar ook tevreden mee zijn.”

Meer #hollandsenieuwe vind je in ons dossier en de Spotify-playlist.