LL19: Meetsysteem wankelt charmant
Nederpop-pareltje mag nog wat meters maken
Nederlandse bands op Lowlands, die hebben vaak al jarenlang meters gemaakt in het clubcircuit. Eerst tot vervelens toe alle buurthuizen in de regio langs, dan door de schimmigere cafés van Nederland met de Popronde, om vervolgens via Noorderslag en de kleinere festivals uiteindelijk eens een show in de X-Ray te kunnen doen. Zo niet Ricky Cherim alias Meetsysteem. Die was er dit jaar opeens, vanuit het niets, met de prachtige Nederpopplaat Geen Signaal op fijnproeversdancelabel Nous’Klaer. Daarin scheurt hij ’s nachts over de A2, met in zijn kofferbak een stel jaren tachtig synthesizers en in de stereo afwisselend dat cassettebandje van Spinvis, een stoffige elektronicaplaat en het debuutalbum van Ronnie Flex (hoewel je dat eerder in zijn woordkeuzes hoort dan in zijn zanglijnen).
Het is een breekbare en intieme plaat vol elektronische tierelantijntjes, en zo brengt hij het vandaag ook in de X-Ray. Zijn band heeft hij uitgebreid met twee trompettisten en een jongen op bongo’s, die nog net wat meer wrijving brengen in de vrijere composities. ‘Vraag jezelf eens af, wil je nog de wereld zien?’, praatzingt hij in een nummer over klimaatverandering, en hij laat zijn muzikanten freaken alsof ze de poolkappen voor hun ogen zien smelten. Het optreden is nog wat wankel, zijn zang wat onvast en Lowlands heeft bepaald de rust niet voor die flarden spoken word aan het begin van ‘Geduld’, maar dat breekbare, dat past ook juist wel bij Meetsysteem.
HET MOMENT:
‘Teal’, met zijn krautrockdrums en echoënde Rhodes, pruttelt live al ietsje mooier. ‘Daar gaan we mensen’, zegt Cherim gedragen. Maar het is slotsong ‘Goed Te Doen’ waar opeens de X-Ray wakker wordt, de handen de lucht in gaan en zowaar wordt gejoeld om de kleine cowbellbreak. Meetsysteem moet nog meters maken, maar de basis klopt en hij heeft de Spinvis-factor.
Meer #LL19 in ons dossier vol voorpret, interviews, recensies, en sfeervideo's!