Album van de Week (46): S10

Wat is Snowsniper, het debuutalbum van de jonge Hoornse artiest S10, een ontzettend indrukwekkende plaat geworden. Ze is weliswaar gegrond in de hiphop-hoek, maar ze zingt eigenlijk meer dan ze rapt, en veel van de producties schuren tegen elektronische indiepop aan, met behoorlijk psychedelische elementen. In die zin is ze geestverwant van Willem de Bruin – de Opposite die met zijn soloplaat Man In Nood ook al verslag deed van een zware emotionele periode. Diezelfde Willem speelt ook weer een gastrol op een van de sterkere tracks van Snowsniper, ‘Sorry’. ‘Laat me rennen’, zingt S10 in de hook, en tussen neus en lippen vertelt ze dat haar vader er nooit voor haar kon zijn en het leven zwaarder zal worden dan je moeder je altijd voorhield. Het antwoord van Willem: ‘Anders dan je feed de waarheid is niet sexy. Sommige blessings zitten verstopt voordat je ze echt ziet.’ Op haar eerdere releases Lithium en Antipsychotica was S10 nog expliciet over de stemmen in haar hoofd, suïcidale gedachtes en de keren dat ze werd opgenomen. Nu verhalen haar teksten abstracter over alleen zijn, verlatingsangst, smachtende liefde en tegelijkertijd die geliefde weer wegduwen.

Zoals S10 het beste uit Willem haalt, zo daagt ze ook andere gastartiesten uit iets wezenlijks nieuws te doen. Jayh Jawson laat zich op albumopener ‘Insane’ van zijn meest gevoelige kant horen, Yung Nnelg geeft in ‘Wat is real’ zijn beste feature tot nog toe: ‘Wat als al die grote dromen van je omwaaien en je in je eentje in het puin zit.’ En nieuwkomer Sor bewijst zich dubbel met ‘Lies’ en de productie voor ‘Zo Zijn’.

Alle lof ook voor de avontuurlijke producties van S10’s vaste muzikale partner Sim Fane, die zich helemaal kan uitleven in de 7.20 minuut durende slottrack ‘Wacht Op Mij’, zowaar het mooiste moment van de plaat. Na een halve minuut stilte zingt S10 opeens a capella in een autotune koor dat ze haar ogen vroeger altijd sloot wanneer ze bang was. Daaronder laat Sim Fane een beat opbloeien die nog het meest wegheeft van ‘Kid A’ in een dancehall-remix. Wow. Snowsniper is een album zoals we nog niet hadden gehoord in Nederland, eentje waarmee Stien den Hollander een geheel eigen speelveld creëert. Wedden dat we het over vijf jaar nog steeds over deze plaat hebben?