ESNS23: néomí zorgt voor kippenvel in bloedhete zaal

Iets voor showtime hangen ze al met de benen naar buiten in de Bovenzaal van de Oosterpoort: het loopt storm bij singer-songwriter néomí. Een bloedheet hok met een veel te laag plafond, waar je al snel snakt naar een teug zuurstof. Maar voor de bloedmooie liedjes van Neomi Speelman blijf je maar wat graag plakken, ook aan elkaar. Haar muziek tapt uit het vaatje van Ben Howard, Phoebe Bridgers, Bon Iver en andere indiefolkhelden en dat is smullen. Een festivalganger vat het treffend samen: ‘Echt zo’n mooie stem, niet normaal man.’

Vorige week nog werd néomí uitgeroepen tot 3FM Talent en daarvoor was ze een van onze favorieten op de Popronde van vorig jaar. In een piepklein zaaltje in Nijmegen wond ze iedereen om haar vinger en een paar maanden later deed ze het nog eens dunnetjes over in de grote zaal van de Melkweg. Een heuse ster in wording en aan charisma geen gebrek (de vraag ‘hebben jullie al een eierbal gehad?’ wordt met buitenproportioneel gejoel ontvangen).

Het lieflijke getokkel op de akoestische gitaar, de warme meerstemmige koortjes en het psychedelische randje als de kers op de taart: door deze perfecte formule raakt iedereen tot over zijn blozende oortjes verliefd op néomí. Het klinkt simpel, maar blijft loeispannend. Ze bezingt haar twijfels over haar seksualiteit in ‘If I Wasn’t Made For Love’ en je vraagt je af hoe we al die tijd zonder die song hebben gedaan. Het mag dan ruim boven de dertig graden zijn in de zaal, de loepzuivere stem van de Haagse zorgt toch voor het nodige kippenvel. ‘Wat zijn jullie mooi aan het luisteren,’ fluistert de zangeres verlegen. En het is ook echt wonderbaarlijk stil, op een stel kirrende veertigers na: ‘God, wat kan dat kind mooi zingen.’

Het oordeel: Simpelweg erg mooi. Niet meer, niet minder. 

Het nummer: If I Wasn't Made For Love 

Kijk: de livesessie van néomí